This article is available in open access under Creative Common Attribution-Non-Commercial-No Derivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0) license, allowing to download articles and share them with others as long as they credit the authors and the publisher, but without permission to change them in any way or use them commercially.

Pacjenci hospicjów doświadczają w ostatnich dniach i godzinach życia różnorodnych objawów, które powodują cierpienie psychiczne i fizyczne. Jedną z form postępowania w tej sytuacji jest zastosowanie kontrolowanej sedacji. Ma ona na celu złagodzenie objawów opornych na leczenie, których nie można kontrolować innymi metodami. Nową grupą leków pomocną w zmniejszeniu pobudzenia i kontrolowanym uspokojeniu pacjenta, a także mającą zastosowanie w płytkiej proceduralnej sedacji pacjentów w schyłkowych chorobach zagrażających życiu są leki działające na receptory α-2-adrenergiczne w ośrodkowym układzie nerwowym -deksmedetomidyna i klonidyna. W niniejszym przeglądzie przedstawiono działanie i możliwe korzyści z zastosowania deksmedetomidyny w medycynie paliatywnej -łatwiejsza kontrola sedacji w porównaniu z szeroko stosowanymi benzodiazepinami, istotna klinicznie poprawa w leczeniu bólu lekami opioidowymi oraz zmniejszenie zapotrzebowania na opioidy, poprawa jakości snu, lepsza kontrola duszności, wymiotów, kaszlu, ale również działanie neuroprotekcyjne leku. Deksmedetomidyna wykazuje działanie kliniczne przy różnych drogach podania -dożylnej, podskórnej czy donosowej, a ponadto możliwe jest zastosowanie jej w mieszankach z innymi lekami szeroko stosowanymi w medycynie paliatywnej. W sytuacji gdy wszystkie metody leczenia są wyczerpane, sedację paliatywną uważa się za pomocną i wysoce skuteczną, a deksmedetomidyna stanowi alternatywę dla benzodiazepin.

-