No abstract

No abstract

<p>Στην εργασία αυτή διερευνούμε τις απόψεις προϊσταμένων και διευθυντών σχολικών μονάδων προσχολικής και δημοτικής εκπαίδευσης για τα ζητήματα που αντιμετωπίζουν λόγω της κοινωνικο-οικονομικής κρίσης και τις στρατηγικές που υιοθετούν για την αντιμετώπισή τους.  Ενώ υπάρχουν εθνικές και διεθνείς αναφορές για τις συνέπειες της κοινωνικο-οικονομικής κρίσης στην εκπαίδευση, έχουμε λίγες έρευνες που μελετούν τις απόψεις των διευθυντών για τις επιπτώσεις της κρίσης στην εκπαίδευση και τις πρακτικές που επιλέγουν σε συγκεκριμένα πλαίσια.  Στην έρευνα συμμετείχαν 16 προϊσταμένες νηπιαγωγείων και 34 διευθυντές και διευθύντριες δημοτικών σχολείων τριών διαφορετικών περιοχών (Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Βόλος).  Η συλλογή δεδομένων έγινε με  ημι-δομημένες συνεντεύξεις. Η ανάλυση των δεδομένων έδειξε ότι υπήρχαν τόσο ομοιότητες όσο και διαφορές σε σχέση με το πώς οι συμμετέχοντες νοηματοδότησαν τις επιπτώσεις της κρίσης και τις στρατηγικές που επέλεξαν για την αντιμετώπισή τους.  Οι στρατηγικές που οι διευθυντές και οι προϊσταμένες ανέφεραν ότι υιοθετούν για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κρίσης στην εκπαίδευση είναι πολλαπλές και αναδεικνύουν τις δυνατότητες δράσης και αντίστασης με στόχο την καταπολέμηση των κοινωνικών ανισοτήτων που η κρίση δημιουργεί.  Στο άρθρο συζητιούνται ο αλληλέγγυος και κοινωνικός ρόλος που αναλαμβάνει το σχολείο καθώς και ο ρόλος του ως σχεδιαστή καινοτόμων εκπαιδευτικών πρακτικών με αντισταθμιστικό χαρακτήρα. </p>

Στόχος της παρούσας έρευνας είναι η διερεύνηση της δυνατότητας αξιοποίησης του portfolio ως μέσου αξιολόγησης της σχεδιαστικής ικανότητας παιδιών προσχολικής ηλικίας και της πιθανής επίδρασής του στη βελτίωση των επιδόσεών τους. Γι’ αυτό σχεδιάστηκε ένα πειραματικό σχέδιο, με 36 προνήπια στα οποία εφαρμόσαμε παρέμβαση (portfolio) και άλλα 29 προνήπια, τα οποία ακολούθησαν το κανονικό πρόγραμμα. Προκειμένου να ελεγχθεί η επίδραση της εφαρμογής του portfolio στη σχεδιαστική ικανότητα, τα παιδιά εξετάστηκαν πριν και μετά την παρέμβαση σε δυο ανεξάρτητες μετρήσεις, και πιο συγκεκριμένα: (α) στο τεστ «Ζωγράφισε έναν άνθρωπο» (Goodenough, 1926) και (β) σε ένα έργο μερικής απόκρυψης (Freeman, 1980). Tα αποτελέσματα έδειξαν στατιστικά σημαντικές διαφορές στη σχεδιαστική επίδοση ανάμεσα στις δυο ομάδες.