Eko-moda je nastala iz potrebe savremenog društva koje se sve više okreće prirodi i prirodnim materijalima i obnovljivim izvorima. Rad je nastao sa idejom iznošenja osnovnih načela eko-mode koja je postala aktuelna u savremenom dizajnu tokom poslednje dve decenije, preciziranja normi kojima se eko-materijali defi nišu i prepoznaju, kao i normi u eko-industriji. Eko-moda nije samo trend u odevanju koji je produkt jednog talasa mode i savremenog dizajna, već je i produkt rada na razvijanju ekološke svesti kupaca i kao bitnije, svesti samog proizvođača, odnosno industrije koja je, svojim radom, temelj očuvanja životne sredine.

Vizantijska umetnost, iako strogo kanonizovana u tematici i stilu, dala je, kroz likovna ostvarenja poput mozaika, fresko slikarstva i iluminiranih rukopisa, brojne predstave kojima se ilustruju kanoni i moda odevanja vizantijskog čoveka. Kao najbrojniji ističu se primeri ktitorskih i reprezentativnih portreta vizantijskih careva, što je uslovilo mišljenje da je vizantijska moda prevashodno ceremonijalna odeća nastala za potrebe ofi cijalnih predstava. Ona i kao takva ima svoje faze razvoja i promena uslovljenih konstantnom potebom za lepšim i drugačijim. Simbolika svakog segmenta vladarskog kostima, odnosno komada odeće, a potom i nakita koji se nosio jasno ukazuje na potrebu za isticanjem sebe kao jedinstvenog pred svojim podanicima, što pravi svojevrsnu paralelu sa danasnjim svetom visoke mode i svetski poznatim ličnostima kao njihovim reprezentima u društveno važnim dogadjajima. U radu se prate i primeri savremenih kolekcija poznatih modnih dizajnera koje su inspirisane vizantijskom umetnošću.

By exploring performance, body and clothing as a visual and communication strategy, fashion reveal a hybrid practice that has emerged and is being considered in the context of fashion shows. Focusing on the common understanding of clothing and body and similarity in methodologies both in experimental fashion and in performance and communication, the area of this work lies between interaction, fashion, and performance, mainly observed through the notion of fashion shows.The methodology relies on the analysis of the practice and theory of contemporary fashion, design, and performance, exposing interdisciplinary approaches and exchanging ideas that point to hybrid practice between these two disciplines. Putting clothes at the heart of this debate it is possible to take into account how emotional and physical factors, as well as the body itself, contribute to the creation, intentions, and reading of such a work. It is suggested that this area of work can be viewed as a body that is self-contained in scenographic practice.The paper concludes that there is a whole series of embodied practices in which fashion designers work with clothing and body and any attempt to categorize within formal fashion designs can limit creative advancement.

The design of socialist Yugoslavia received a particularly new look through the creation of Aleksandar Joksimović, which gave the new elements a traditional look, equally putting them in rank with world-famous designs of celebrated designers. This paper was created with the idea of emphasizing the importance of the creativity of Joksimović, which is within the framework of socialist norms, as an artist, remained insufficiently recognized, although his work was in the service of exclusive promotion of the cultural aspects of his country. His concept of design based on the medieval cultural tradition emerged from the framework of the then socialist clothes, and it is called grandiose exoticism. The names of the first collections given by the historical figures of medieval Serbian history are a clear indication that it is possible to draw inspiration from the past, if it is professionally approached and adequately, by contemporary trends, the audience and the market. Joksimovic's individualism, apart from design, was also reflected in the way the collection itself was modeled through models and choreographies, and clearly once again showed his step ahead of time, while the social and political circumstances forced him to stay one step behind.

Odeća i odevanje imaju značajnu ulogu u svakodnevnom životu ljudi, te stoga ima i brojne funkcije. Ona omogućava ljudima da formiraju određenu sliku o sebi kao individui i pripadniku neke društvene grupe. Poslednje decenije, sve zastupljeniji postaje odevni stil popularno nazvan "Athleisure", a odnosi se na luksuznu sportsku odeću koja naglašava fi zičke atribute i karakteristike onoga ko je nosi. Athleisure ima značajan udeo na modnom tržištu i godišnji rast od oko deset milijardi dolara samo u Americi, sa tendencijom stalnog porasta. Ovaj trend pretpostavlja određeni životni stil koji podrazumeva kako luksuz, tako i brigu o sopstvenom telu, to jest, da onaj ko nosi Athleisure ima dovoljno novca i vremena da se posveti sopstvenom izgledu. Athleisure ističe mušku i žensku atletsku fi guru, otvoreno pokazujući koliko je usklađena sa modernim imperativom telesne lepote. Takođe, podstiče i interesovanje za bavljenje sportom i aktivnostima zasnovanim na "fi tspiraciji" (fi tnes inspiraciji) kao načinu da se dođe do idealnog tela. U ovom radu biće reči o evoluciji i karakteristikama ovog stila, njegovoj poziciji na tržištu, kao i psihološkim, sociološkim i ideološkim implikacijama koje ostvaruje na pojedinca i društvo.