The aim of this study, following a new approach under the irrationality of managers, is to investigate the most effective determinants of capital structure decisions by combining traditional capital structure determinants with managerial‐behavioural biases. In line with this objective, considering the capital structure decision as one that employs multicriteria decision making, two of the multicriteria decision‐making methods—namely, Decision Making Trial and Evaluation Laboratory (DEMATEL) and Analytic Network Process (ANP)—are integrated into a hybrid method to analyse the interdependent relationships among traditional capital structure determinants and managerial‐behavioural biases and to prioritize them by making dual comparisons. Our findings show that managerial‐behavioural biases, not traditional capital structure determinants, are more effective in the capital structure decision and that anchoring is the most influential among managerial‐behavioural biases.

Türkiye’de para ve sermaye piyasalarında aktif şekilde faaliyet gösteren bankalar, finansal sistemin en önemli ayaklarından birini oluşturmaktadır. Günümüz itibariyle güçlü kurumlara ve modern bir bankacılık anlayışına sahip olan Türk bankacılık sektörünün geldiği noktanın doğru değerlendirilmesi adına sektörün tarihsel süreç içinde geçirdiği değişim ve dönüşümün kavranması büyük önem arz etmektedir. Bu çalışmada Türk bankacılık sektörünün tarihsel gelişimi kronolojik olarak incelenmiştir.  Bu kapsamda Türk bankacılık tarihinin 19. yüzyıla kadar uzandığı ve Osmanlı döneminde banker ve sarrafların faaliyetleri ile başladığı tespit edilmiştir. Cumhuriyet öncesinde daha çok yüksek kamu borçlanmalarını finanse etmek üzere faaliyet gösteren bankalar, Cumhuriyet’in ilk yıllarında ise, sanayi sektörünün finanse edilmesinde görev almıştır. Bu süreçte özel sektörün güçlenerek, özel bankaların kurulduğu tespit edilmiştir. Planlı dönemde ise, bankacılık sektörü için istikrarsız büyüme ve enflasyondan kaynaklanan zorluklar yaşanmıştır. 1980 yılından sonra piyasa ekonomisine geçiş ile, bankacılık sektöründe birçok yenilik meydana gelmiştir. Ancak 1990’dan sonra, yüksek kamu borçları ve yüksek enflasyon nedeniyle, bankacılık sektörü zor yıllar yaşamıştır. Yaşanan krizlerin ardından bankacılık sektöründe, yeniden yapılandırma süreci başlamış ve kredi hacmi ilerleyen yıllarda oldukça genişlemiştir. Mevcut durum itibariyle, Türk bankacılık sektörü sağlam mali yapısı ile faaliyetlerini sürdürmektedir.

Borsa İstanbul (BIST)'da listelenen dokuma, giyim eşyası ve deri sektöründeki şirketlerin finansal başarısızlığının araştırılması, bu durumu etkileyen finansal oranların tespit edilmesi ve veri madenciliği algoritmalarının finansal başarısızlığı tahmin etmedeki güçlerinin test edilmesini sağlamak amacıyla gerçekleştirilmiştir. Bu kapsamda sektörde yer alan 20 şirketin üç yıllık finansal durumu Altman Z skoru yardımıyla değerlendirilmiş ve başarılı ve başarısız şirketler tespit edilmiştir. Ardından çeşitli finansal oranlar kullanılarak, veri madenciliği algoritmalarından CHAID, Exh-CHAID, CART ve QUEST'in şirketleri finansal başarısızlık açısından ne derece doğru sınıflandırdığı ve finansal başarısızlığı en çok etkileyen faktörlerin neler olduğu tespit edilmeye çalışılmıştır. Yapılan analizler sonucunda kullanıma en uygun tahminleme yönteminin, genel şirket sınıflandırmasını %95, başarısız şirket sınıfladırmasını ise %97.6 oranında bir doğruluk payıyla gerçekleştiren CART olduğu belirlenmiştir. Ayrıca başta özsermaye karlılığı olmak üzere, cari oran, duran varlıkların özsermayeye oranı, ticari alacakların aktiflere oranı, stok devir hızı ve faiz karşılama oranının finansal başarıyı etkilediği tespit edilmiştir.

No abstract

The aim of this study is to analyze the effects of capital structure decisions on the profitability of Turkish real sector firms for the on a sectoral basis for the period of 2010-2019. In the analysis, balance sheets of 17 sectors announced by the CBRT were used and panel data analysis was applied. In the study, while the return on equity, return on assets and net profit margin were used to represent profitability, short-term debt, long-term debt and total debt ratios were taken into account as an indicator of capital structure. In addition, control variables such as size, asset growth, asset tangibility and current ratio that may affect profitability are also included in the analysis. The results show that capital structure variables 1