Billions of people around the world rely on forests to filter and provide clean drinking water. The immense value of drinking water can be a strong rationale for conserving and sustainably managing forests, however, people are often unaware of this forest ecosystem service of providing clean drinking water which can lead to the service's degradation. Using a qualitative case-study approach we conducted semi-structured interviews in three watersheds in Michigan, USA to investigate the values and perceptions stakeholders have for forests and drinking water. Our results show that (1) stakeholders value forest's role enhancing water quality but do not connect this forest role to providing drinking water, (2) no stakeholder groups interviewed engage in actions or behavior that explicitly address the connection between forests and drinking water, and (3) that policy makers have a large influence on the functioning of the forest provision of drinking water while nonprofit organizations are best positioned to influence conservation strategies that include this forest role. While stakeholders may not explicitly value forests for the provision of clean drinking water, there is untapped potential for incorporating this ecosystem service in future conservation strategies.

In dit boek laat Annelies van Gijsen de lezer voor het eerst kennismaken met de bankier en arts Joos Balbian, die in 1553 in Aalst werd geboren, en in 1616 overleed in Gouda. Joos hield zich voornamelijk uit liefhebberij intensief bezig met de alchemie. Gedurende een reeks jaren verzamelde hij op dit gebied een groot aantal teksten in verschillende talen. Hij gebruikte daarvoor (oude) handschriften maar ook eigentijdse drukken. Balbian bracht de traktaten bijeen in een handschrift dat nu onder de signatuur Sloane 1255 in de British Library in Londen wordt bewaard. Uit dit materiaal stelde hij in 1599 twee gedrukte bundels samen.Het boek van Van Gijsen bestaat uit drie delen: een inleidend deel over het leven van Balbian en zijn visie op de alchemie; een bloemlezing uit het Londense handschrift; en een deel met bijlagen. De bedoeling van de auteur met dit boek is vooral om de lezer 'een eerste ontmoeting met de alchemie' te bieden (Woord vooraf, 1). Daarin is ze zeker geslaagd. Van Gijsen schrijft met flair, en is duidelijk zeer betrokken bij haar onderwerp.Het meest fascinerende maar minst toegankelijke deel is de bespreking van enkele kernbegrippen uit de laatmiddeleeuwse alchemie en Balbians opvattingen daarover. Uit de samenstelling van zijn verzamelhandschrift blijkt dat één specifieke alchemistische leer voor Balbian centraal stond, de zogenoemde 'alleen-mercurius-theorie', waarbij geprobeerd werd om kwik (de 'mercurius') te vervolmaken tot goud. Dit deel is lastig te begrijpen. Middeleeuwse alchemie is van nature al duister (en wil dat ook zijn), maar het is juist hier dat Van Gijsen naar de lezer toe tekort schiet. Zíj is ingelezen en op de hoogte, maar ze betrekt haar lezers er niet bij. Kenmerkend zijn in dit geval de pagina's 25-26, waar Van Gijsen spreekt over het intrigerende 'Raadsel van Agathodaimon.' De oplossing van dit raadsel ligt in de zogenoemde getalswaarden van de woorden. Maar hóe dat dan werkt, wordt niet uitgelegd -de lezer mag ernaar raden. Zelf weet ze het blijkbaar wel (vergelijk noot 25, pagina 26), maar ze houdt het voor zichzelf -net als de alchemisten deden.De bloemlezing bestaat uit een selectie van vierentwintig teksten en fragmenten uit Balbians handschrift. Van Gijsen heeft daarbij vooral geselecteerd op inhoud, maar wil ook 'een indruk … geven van de variatie in taal en type teksten.' (65) Iedere tekst heeft enkele vaste onderdelen: een inleiding, de editie, een vertaling, en een commentaar. Heel goed is in deze bloemlezing de manier waarop de teksten worden voorzien van een vertaling. Álle teksten zijn namelijk vertaald, of het nu om Latijn, Frans of Middelnederlands gaat. Dit is voor het Middelnederlands wat minder gebruikelijk, maar werkt prima.In één van de bijlagen wordt het handschrift van Joos Balbian uitvoerig beschreven. Het is een typisch verzamelhandschrift: het bestaat uit een grote hoeveelheid teksten, die voor wat betreft de vorm (proza of rijm), de taal, de lengte, en de uitwerking van het onderwerp erg verschillen. Wel hebben ze hun onderwerp gemeen: de alchem...