Teoria neutralizacji Greshama Sykes’a i Davida Matzy (1957, s. 699) zakłada, że przestępcy nieustannie próbują reintegrować się ze społeczeństwem poprzez psychologiczne uznanie swoich dewiacyjnych zachowań za właściwie normatywne, przy użyciu ,,wymówek” nazwanych technikami neutralizacji. Sykes i Matza wyróżnili pięć takich technik: kwestionowanie odpowiedzialności, kwestionowanie szkody, kwestionowanie ofiary, potępianie potępiających oraz odwoływanie się do wyższych racji. Autorzy początkowo skupiali się na szerszym rozumieniu zjawiska neutralizacji niż na zgłębianiu funkcjonowania poszczególnych technik, które wyróżnili. Celem niniejszego artykułu jest ustalenie, które techniki neutralizacji są najczęściej używane oraz w jakich okolicznościach (przy popełnieniu jakich przestępstw) neutralizacja jest najbardziej efektywna. Za pomocą planu czynnikowego sondażu diagnostycznego, który objął grupę studentów z Polski i ze Stanów Zjednoczonych ustalono, iż stosowalność neutralizacji różni się w zależności od użytej techniki i od okoliczności oraz że kwestionowanie odpowiedzialności stanowi najsilniejszą z technik.