The aim of this study is to determine the plant species preferred by Apis mellifera L., which is a valuable genotype in terms of vitality and high honey production. For this purpose, seven honey samples from Yığılca region in Düzce (Turkey) were examined for pollen analysis. As a result of the pollen analysis on these samples, it was determined that Yığılca local honeybee use pollen grains of 43 different taxa from 26 families. Six samples of honey were unifloral (> 45% pollen of one taxon in sample) with four being unifloral for Rhododendron ponticum L. and two for Castanea sativa Mill. One sample of honey was classified as multifloral with the percentages of secondary and rare pollen groups. The honeys had contained 14 to 30 different types of pollen. The average number of pollen types per honey was 21. The dominant groups of pollen grains were determined as Rhododendron ponticum L. in 4 samples and Castanea sativa Mill. in 2 samples. Secondary pollen components were from 3 taxa: Fagus orientalis Lipsky, Rhododendron ponticum L. and Quercus L. sp. Four pollen types occurred as 'minor' types and pollen grains of 37 taxa were in rare quantities. Asteraceae, Fabaceae, Fagaceae, Lamiaceae and Rosaceae were the most represented families in honey samples.

Bu çalışma, Kargı Köyü Sığla Ormanı Tabiat Koruma Alanı’nda bulunan Liquidambar sp. L. (Sığla) Ormanının 2020-2021 ve 2021-2022 yıllarında güncel polen dağılımını belirlemek amacıyla yapılmıştır. Güncel polen dağılımını belirlemek için vejetasyonun farklılık gösterdiği 9 örnek alana Avrupa Polen İzleme Programı Protokolü kapsamında Tauber tipi polen tuzağı yerleştirilmiştir. Polen tuzaklarındaki kimyasal karışım protokole uygun olarak analiz edilmiş ve güncel polen yoğunlukları (cm2/yıl) hesaplanmıştır. Güncel vejetasyon ile güncel polen dağılım ilişkisinin anlaşılabilmesi için vejetasyon kayıt halkaları oluşturulmuştur. Örnek alanlarda bulunan polen tuzaklarına ait yıllık toplam polen yoğunluğu verileri incelendiğinde; yıllık toplam polen yoğunluğu (cm2 /yıl) en fazla 2020-2021 yılları için tespit edilmiştir. Odunsu bitki ve otsu bitki polen yoğunlukları karşılaştırıldığında en fazla polen yoğunluğu odunsu bitki taksonlarına (AP) aittir. Polen tuzaklarında iki yıl boyunca yapılan güncel polen analizleri sonuçlarına göre; yıllık polen yoğunluğu (cm²/yıl) en fazla olan odunsu taksonlar sırasıyla Pinus, Liquidambar ve Quercus'tur. .Kargı Köyü Sığla ormanında özellikle polen tuzaklarının etrafında yapılan ilk 10.5 m deki vejetasyon halkaları içerisinde Liquidambar (sığla ağacı) baskın olmasına rağmen, Pinus polen üretiminin çok olması nedeniyle her iki yılda da tüm örnek alanlarda en fazla polen yoğunluğuna sahip takson olarak belirlenmiştir.