No abstract

Coronavirus 19 (COVID-19) may cause a cytokine release syndrome inducing the severity of the disease. Various immune modulating agents are suggested due to the lack of definitive treatment and vaccine. In this case report, we aimed to share t he clinical course of a Covid 19 patient who was given tocilizumab (TCZ) for severe ARDS on the 5th day of hospitalization. Although, the patient was extubated 12 days after TCZ treatment with a rapid recovery, we believe that more cases are needed to determine the efficiency and timing of TCZ treatment.

No abstract

Aside from their antibacterial activity, antimicrobial agents have also some beneficial effects due to their chemical structures. These effects include anti-inflammatory, immunomodulatory, anti-cancer, anti-angiogenic, neuroprotective, cardioprotective, augmented gastrointestinal motility, and binding toxins. This paper does not comprise non-antimicrobial effects of all antibiotics due to the fact that the issue is very extended. We reviewed use of penicillins in mushroom poisoning and their promising inhibitor effect on proliferation of cervical carcinoma and leukemia cells. We summarized neuroprotective effect of ceftriaxone and its inhibitory potential on proliferation of lung cancer cells. Tetracyclines are agents that have been focused on and investigated for a long time, and demeclocycline that belongs to this group is used for inappropriate antidiuretic hormone secretion. Moreover, low-dose doxycycline that is also a tetracycline, has been approved for the treatment of periodontitis, and inhibition of matrix metalloproteinase enzyme is the responsible mechanism for its anti-inflammatory action. Matrix metalloproteinase inhibition also provides a decrease in tumor angiogenesis and metastasis. Minocycline, another tetracycline, reduces the synthesis of beta-amyloid which plays a key role in Alzheimer's disease and other neurodegenerative diseases, and it also inhibits glial inducible nitric oxide (NO) synthase and NOmediated neurotoxicity. Erythromycin that is a macrolide antibiotic is used as a gastrointestinal motility augmenter; azithromycin gives an early improvement in patients with cystic fibrosis due to its anti-inflammatory effect. It has been shown that clarithromycin decreases the metastatic AbstractAntimikrobiyal ajanlar kimyasal yapılarından dolayı bakterilere karşı aktiviteleri dışında bazı yararlı etkilere de sahiptirler. Bunlar arasında antienflamatuvar, immünomodülatör, anti-kanser, anti-anjiyogenik, nöroprotektif, kardiyoprotektif, gastrointestinal hareket artırıcı ve toksin bağlayıcı etkiler sayılabilir. Bu yazıda, konu çok geniş olduğundan dolayı sınırlı sayıda antibiyotiğin antimikrobiyal dışı etkileri ele alınmıştır. Penisilinlerin serviks ve lösemik kanser hücrelerinin çoğalmasını durdurma konusunda ümit vaat edici etkisi ve mantar zehirlenmesi tedavisinde kullanımı; seftriaksonun akciğer kanseri hücreleri üzerindeki çoğalmayı önleyici potansiyeli ve nöroprotektif etkisi derlenmiştir. Tetrasiklinler uzun süredir üzerinde durulan ve araştırılan ajanlardır ve bu gruptaki demeklosiklin, uygunsuz antidiüretik hormon salınımında kullanılmaktadır. Ayrıca tetrasiklinlerden doksisiklin düşük dozda periodontit tedavisi için onay almıştır ve anti-enflamatuvar etkiden sorumlu mekanizma matriks metalloproteinaz (MMP) enzimi inhibisyonudur. Ayrıca MMP inhibisyonu metastazda ve tümör anjiyogenezinde azaltma da sağlayabilmektedir. Diğer bir tetrasiklin olan minosiklin ise Alzheimer ve diğer nörodejeneratif hastalıklarda kilit rolü olan beta-amilod sentezini azaltmakta ve ayrıca gliyal indüklenebilir ...

Amaç: Miyelodisplastik sendrom (MDS) tedavisinde hipometile edici ilaçlar (azasitidin ve desitabin) küratif tedavi seçeneği olmamakla birlikte, sıklıkla kullanılmaktadır. Bu çalışmada, MDS tedavisinde yaygın olarak kullanılan hipometile edici ilaçların (azasitidin ve desitabin) karşılaştırılması amaçlanmıştır. Hastalar ve Yöntem: Retrospektif olarak yapılan bu çalışmada, Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Hematoloji Bilim Dalı'nda Mayıs 2009-Kasım 2016 tarihleri arasında MDS tanısı konulup hipometile edici ilaçlar ile tedavi edilen 60 hastada her iki ilacın etkinliğini, AML'ye transformasyon oranlarını, riskli durum değişkenlerinin sağkalıma etkisini ve toplam sağkalım oranlarını karşılaştırdık. Hastalık risk sınıflaması IPSS-R'ye göre ve tedaviye yanıt durumu da modifiye Uluslararası Çalışma Grubu (IWG) kriterlerine göre belirlendi. Bulgular: Hastaların %63.3'üne azasitidin, %36.7'sine desitabin tedavisi uygulandı. AML'ye transformasyon oranı, tüm çalışma grubunda %40 olup, azasitidin ve desitabin kollarında benzer bulundu (%39.5 ve %40.9, p= 0.563). Azasitidin ve desitabin tedavilerine yanıt oranları benzerdi (%42.1 ve %50, p= 0.599). Her iki ilaç kolunda tedaviye yanıt alınan hastalardaki ortalama kür sayısı 4 olup aralarında anlamlı farklılık görülmedi (p= 0.765). AML'ye transformasyonların %75'i ilk bir yıl içinde gözlenmiş olup; azasitidin kolunda AML'ye ilerleyenlerin %80'inde, desitabin kolunda AML'ye ilerleyenlerin %66.7'sinde ilk bir yılda AML tanısı konulduğu gözlendi (p= 0.635). Riskli durum değişkenlerinin analizinde orta ve yüksek riskli hastalık, AML'ye transformasyon varlığı ve blast artışı ile tanımlanan MDS RAEB-2 alt tipinde anlık ölüm riskinin istatistiksel olarak anlamlı düzeyde arttığı gözlendi. İleri yaşın (≥ 65) anlık ölüm riskini anlamlı düzeyde azalttığı görüldü (p= 0.018). Genel sağkalım oranları azasitidin ve desitabin kollarında sırasıyla, medyan 16 ve 12 ay saptanmış olup, aralarında istatistiksel olarak anlamlı farklılık gözlenmedi (p= 0.323). Sonuç: MDS tedavisinde özellikle orta ve yüksek risk grubunda, takip ve tedavi planı açısından anlamlı sonuçlar elde etmek için, hipometile edici ilaçlarla daha fazla hastanın dahil edileceği randomize kontrollü çalışmaların yapılması gerekmektedir.