No abstract

Cel pracy: Badania genetyczne odgrywają niezwykle ważną rolę w procesie dochodzeniowym, stanowiąc często najistotniejszy dowód decydujący o rozstrzygnięciu sprawy. Mimo że większość analiz genetycznych przeprowadzanych w kryminalistyce dotyczy materiału ludzkiego, to identyfikacja genetyczna zwierząt staje się coraz powszechniejsza. Przebywające w otoczeniu człowieka zwierzęta domowe bywają niekiedy niemymi świadkami, a nawet obiektami działań przestępczych. Ich potencjalnie ograniczona rola dowodowa w takich sprawach może ulec zmianie dzięki możliwości wykorzystania zwierzęcych śladów pozostawionych na miejscu zbrodni. Tego rodzaju metody mogą stać się też wartościowym narzędziem w wielu innych dziedzinach. W ostatnich latach obserwuje się wzrost zainteresowania procesem ustalania wiarygodności pochodzenia zwierząt z określonej hodowli, przeciwdziałaniem kłusownictwu i nielegalnemu odstrzałowi zwierząt, np. chronionych żbików i rysi, a także nielegalnej sprzedaży zwierząt. Głównym celem przeprowadzonych badań była ocena stopnia polimorfizmu analizowanych markerów STR w kocim materiale genetycznym oraz określenie ich przydatności do stworzenia autorskiego testu na potrzeby identyfikacji genetycznej kotów. Materiał i metody: Przeprowadzone badania obejmowały analizę populacji kotów, która liczyła 123 niespokrewnione ze sobą osobniki reprezentujące różne rasy kotów domowych zamieszkujących teren Dolnego Śląska. Materiał w postaci kropli krwi lub wymazu z wewnętrznej strony policzka danego osobnika został poddany analizie pod kątem pięciu markerów STR za pomocą jednego testu typu multipleks (FCA742, FCA744, F124, FCA732, FCA749). Wyniki: Otrzymane wyniki dla każdego markera z osobna poddano analizie statystycznej i za pomocą testu χ 2 oceniono zgodność badanej populacji w zakresie danego markera z prawem Hardy' ego-Weinberga. Wnioski: Uzyskane wyniki wskazują na duży potencjał analizowanych markerów, pozwalający na wykorzystanie ich w badaniach identyfikacyjnych.