No abstract

No abstract

This article handles Alternative Food Networks (AFNs) which have emerged approximately in the last fifteen years in Turkey and discusses Civic Food Initiatives (CFIs) in a historical manner in Turkey. For this, study reviews AFS literature and presents spatial pattern of CFIs in Turkey. Thereby, an image of CFIs' emergence dates, spatial distribution and agglomerations are exhibited. The data is collected through social media scanning, participatory observation, unstructured interviews and short contacts, internet sources and reports and other secondary sources. The data is collected between 2016 and 2020 and includes 80 initiatives. Results show that CFIs in Turkey points out spatial agglomerations. The location choices and qualities of the initiatives in Turkey support this and the location choices of the initiatives within the city have similar tendencies. Also, almost half of the initiatives emerging in Turkey are located in Istanbul and the other distribution is concentrated on the coastal line.

Bu çalıĢmada, Ġzmir'in Kapılar semtinde ikamet etmekte olan Suriyeli kent mültecileriyle yapılan görüĢmelere ve bu görüĢmelerde aktarılan göç hikâyelerine dayanarak; mevcut yerleĢim alanındaki sosyal ve ekonomik koĢulların ortaya koyulması amaçlanmıĢtır. Bu amaçlar doğrultusunda seçilen çalıĢma alanındaki 10 mahallede ikamet etmekte olan; farklı etnik köken, yaĢ ve gelir gruplarından, toplam 60 Suriyeli kent mültecisi ile derinlemesine görüĢmeler gerçekleĢtirilmiĢtir. GörüĢmelerde katılımcıların göç süreçleri, göç yolları, varıĢ noktalarındaki ekonomik faaliyetleri, geçim kaynakları, kentle ve sosyal çevreyle kurudukları iliĢkiler araĢtırılmıĢtır. Ġlgili yazında da Ġzmir'in bir geçiĢ kenti niteliği taĢıdığı aktarılmaktadır. Ancak, araĢtırma sonuçlarından elde edilen bilgiler, bir geçiĢ kenti olmanın yanı sıra Ġzmir'in hedef kent olarak da seçildiğini ve yerleĢmek üzere tercih edildiğini göstermektedir. Öte yandan, göç sürecinin iki uçlu bir hatta seyretmediği, bunun aksine devam eden, aktif bir süreçten bahsetmenin mümkün olduğu ifade edilebilir. YaĢam koĢulları analizi göstermektedir ki, "geçici koruma" kapsamında iĢ piyasasına eriĢimde 1 Bu çalıĢma, TÜBĠTAK 1003 Öncelikli Alanlar ve AR-GE programı kapsamında desteklenmekte olan "Kentsel Mültecilerin Adaptasyon ve Uyum Süreçlerine Yeni bir BakıĢ Açısı: Kapsayıcı Kent ĠnĢası Amaçlı Sosyal Ġnovasyon Deneyi" baĢlıklı 117K826 (ana proje), 117K805ve 117K829 kodlu projeler kapsamında gerçekleĢtirilmiĢtir. 2 Bu çalıĢmaya iliĢkin etik kurul izin talebi "Yıldız Teknik Üniversitesi Akademik Etik Kurulu" tarafından 24.05.2017 tarihinde, 55779672-604.01.02-E.1705240179 sayılı belge ile onaylanmıĢtır. 3 Bu çalıĢma, 22-24 ġubat 2021 tarihlerinde Dokuz Eylül Üniversitesi tarafından düzenlenen "Göç: Önümüzdeki Yirmi Yılın Projeksiyonu ve Ötesi" konulu Uluslararası konferansta sunulan, özet metin olarak basılmıĢ olan aynı baĢlıklı bildirinin geliĢtirilmiĢ ve gözden geçirilmiĢ halidir.

Müşterekler, kamusal alanlar, sivil eylemler ve doğa-insan ikiliği üzerinde süregelen tartışmalar, biyomerkezci görüşlerin insan-merkezci görüşlerin karşısında konumlanmasıyla son yıllarda artış göstermiştir. Dr. Dalya Hazar, "Rural-Ecological Commons: Case of Pastures in İzmir" (Kırsal-Ekolojik Müşterekler: İzmir Mera Alanları Vakası) başlıklı doktora tezinde, kırsal-ekolojik müştereklerimiz olan biyoçeşitlilik, flora ve fauna (özellikle böcek çeşitliliği ve arıcılık), kırsal kalkınma, erozyonun önlenmesi ve kırsaldaki müşterek kültür ve geleneğin korunması açılarından çok önemli olan mera alanlarını planlama perspektifinden ele almaktadır.Müşterekler, kamu kullanımına ve erişimine açık, kullanım hakkının mülkiyet hakkından üstün olduğu, herkese ait olan ortak zenginliklerimizdir. Müştereklerin türleri, hava, su, orman ve mera alanları gibi "ekolojik müşterekler" ya da yollar, kamusal alanlar ve toplu taşım sistemleri gibi kamu malı olarak tanımlanabilecek "kentsel müşterekler" olarak ikiye ayrılmaktadır. Mülksüzleştirerek birikim, toprağın ve müştereklerin metalaşması, çitleme (çevreleme) hareketleri ve ekolojik sürdürülebilirliğin azalması, kullanım değeri değişim değerinden üstün olan müştereklere dair temel problemlerden bazılarıdır. Toprağın metalaşması müştereklerin kullanım değerinin değişim değerine feda edilmesi ve özelleştirilmesini beraberinde getirir. Bu durumun müşterek alan ve özel alan arasında yönetsel ve sosyal bir ayrışmaya sebep olduğunu söyleyebiliriz.6360 sayılı Bütünşehir Yasası öncesinde köy tüzel kişiliğine bağlı olan köy ortak alanları kırsal müştereklerimizdir. Mera alanları, köylerin mahalle statüsüne geçirilmesi ile artan kentleşme baskısı sonucunda maden ve enerji sektörleri ile kamu yatırımı talepleri önceliğiyle başka amaçlar için kullanıma tahsis edilebilmektedir. Yerelde merkezileşme, bugün halen devam etmekte olan uygulama karışıklıklarına sebep olmakta ve kır ve kent arasındaki ayrımı belirsizleştirmektedir. Bu düzenlemeler sonucunda mera, tarım ve orman alanları kaybedilme riskiyle karşı karşıya kalmaktadır. Kırsal ve kentsel alanlar yapıları bakımından farklı ihtiyaçlara sahiptir ve mevcut yasada böyle tarif edilmemiş olsa da "kırsal mahalleler" ve "kentsel mahalleler" olarak ayrı şekilde değerlendirilmeleri gerekmektedir. Öte yandan, 6360 sayılı Bütünşehir Yasası, kırsal alan planlamasını ve Büyükşehir Belediyeleri tarafından uygulamaların takibini kolaylaştırması açılarından potansiyeller de barındırmaktadır.Hazar'ın tez çalışması, müşterekler ve kır-kent çeperi kavramları, mera alanları üzerindeki başlıca çatışmalar, ilgili yasal düzenlemeler, medya analizi, seçilen 50 köyde vaka alanı çalışması, eDPSIR nedensel analiz modeli uygulaması ve tezin genel bulguları olmak üzere yedi bölümden oluşmaktadır.Araştırmasının birinci bölümünde, Hazar, müşterekler ve kır-kent çeperi kavramlarına değinmektedir. Doğanın ve müştereklerin metalaşması süreci, 17. yüzyıl İngiltere kırsalında başlayan ilkel birikim ve çitleme (çevreleme) ha-