The first institution in which a child interacts with his/her social environment is the family. At this point, parenting practices take their place as an important concept in the literature. The concept of social competence is based on the interaction of individuals with sociocultural contexts such as family, school, and peer relations. Early childhood is a critical phase for promoting social competence in children. In this sense, the research examines the relationship between the parenting practices of parents and their children's social development. A relational screening method was used in the quantitative designed research. In the first step of the study, the validity and reliability analyses of the Social Skills Scale for Preschool Children (SSS) were made. 301 parents participated in the analyses. In the second step of the study, the relationship between children's social development indicators and their parents' parenting practices was examined. In this context, 226 children and their parents participated in this study. In the study, the Personal Information Form, and SSS filled by teachers for children to evaluate children's social skills, and the Parenting Practices Scale-Preschool Form to evaluate parenting practices of the parents of the children participating in the research were used. It was concluded that the SSS for preschool children, which was adapted into Turkish within the scope of the study, consisted of three sub-dimensions. These are; cooperation, self-control, and interpersonal relationships. According to the results of the reliability analysis of the scale, the total α coefficient was .96, while the total variance explained because of the construct validity was 69,66. According to the results of the research, the SSS consisting of 3 factors and 24 items adapted into Turkish is a valid and reliable tool. In the study, the correlation value between the scales was also calculated to examine the relationship between children's social development indicators and their parents' parenting practices, and no significant relationship was found between the scales.

Ninniler, tarihsel süreçte anne ile bebek arasındaki sözlü iletişimin ilk örneği olan anonim halk müziği ürünleridir. Ninnilerin, söylenmesi kolay, basit bir söyleme sahip olmaları nedeniyle duygu ve düşüncelerin ifade edilmesini kolaylaştırdığı, bebeklerin gelişimi ve kültürel bağlamda etkileri olduğu düşünülmektedir. Bu araştırmanın amacı, annelerin ninnileri kullanma durumlarının çocuk gelişimi ve kültürel bağlamda incelenmesidir. Araştırmanın çalışma grubu belirlenirken kartopu örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Araştırmaya Konya ilinde ikamet eden en az iki çocuğu bulunan ve gönüllü olarak katılım gösteren 30 anne dahil edilmiştir. Ninni kullanımının çocuk gelişimi ve kültürel bağlamda incelenmesi için araştırmacılar tarafından yarı yapılandırılmış görüşme formu hazırlanmıştır. Hazırlanan yarı yapılandırılmış görüşme formu uzman görüşü doğrultusunda son şekli verildikten sonra annelerle yüz yüze görüşme yapılmıştır. Araştırmaya dâhil edilen annelerle yapılan görüşme sonuçları analiz edilerek temalar ve alt temalar oluşturulmuştur. Alt temalarda yer alan katılımcı kodları belirlenmiş, belirlenen her bir alt temaya ilişkin görüş bildiren katılımcılara ait yüzdeler verilmiştir. Verilerin değerlendirilmesinde Maxqda nitel veri analiz programı kullanılmıştır. Araştırma sonucunda annelerin ninniyi çeşitli şekillerde tanımladıkları görülmüştür. Bununla beraber anneler, ninnilerin anne ve çocuk arasında güvenli bağlanmaya katkısının olduğunu, çocuklarını sakinleştirdiğini, duygusal ve zihinsel gelişimi desteklediğini, uykuya geçişi kolaylaştırdığını, kültürel aktarımın gerçekleşmesine katkısının olduğunu, ninnileri çoğunlukla kendi annesinden öğrendiğini belirtmişlerdir. Anneler, çocuklarına ninni seçerken sözcüklerin anlamlarına, çocuğa göre olup olmadığına, çocuğuna duygusal ve ruhsal olarak iyi gelmesine, çocuğunun yaşına uygun olup olmamasına dikkat ettikleri, ninni söylerken ise ses tonunun duruma göre değiştiğini, ninninin ritmine dikkat ettiğini ve anıları hatırladığını ifade etmiştir. Anneler ninnileri uykuya hazırlıkta, çocuğundaki saldırganlığı kontrol etmek ve sevgisini göstermek istediğinde söylediğini ifade etmiştir. Araştırmadan elde edilen bulgular doğrultusunda çocukların sağlığı ve gelişiminde etkin rol oynayan çocuk gelişimcilerin gerek ailelere verdikleri doğum öncesi veya doğum sonrası danışmanlıklarda gerekse müdahale programlarında ninnilere daha fazla yer vermesi, annelerin bu konuda bilgilendirilmesi, ninni söylemenin uzun dönemli etkisine yönelik çalışmaların yapılması önerilmiştir.

Erken çocukluk döneminde, tipik gelişim gösteren ve özel gereksinimli çocukların resimli hikâye kitaplarına olan ilgisi günümüzde araştırmaların odağı olmuştur. Bu odaktan hareketle çalışmada, resimli erken çocukluk dönemi kitaplarının okul türü temelinde bazı değişkenler açısından incelenmesi amaçlanmaktadır. Araştırmanın çalışma grubunu Konya il merkezindeki bağımsız anaokulu, anasınıfı ve özel eğitim anaokulları kütüphanelerinde bulunan 228 resimli çocuk kitabı oluşturmaktadır. Araştırmada resimli çocuk kitaplarının incelenmesinde “Resimli Çocuk Kitaplarını Değerlendirme Ölçeği” kullanılmıştır. Kitapların okul türü, genel bilgiler, biçimsel özellikler ve içerik (konu, tema, giriş, gelişme, sonuç vb.) özellikleri açısından yüzde ve frekans dağılımları SPSS paket programı ile değerlendirilmiştir. Araştırmada okul türüne göre okulların “Resimli Çocuk Kitaplarını Değerlendirme Ölçeği”nden aldıkları ortalama puanlar karşılaştırıldığında en yüksek puan ortalaması özel eğitim anaokulları ait olurken en az puan ortalamasına bağımsız anaokullarının sahip olduğu görülmektedir. Bu araştırma tipik gelişim gösteren ve özel gereksinimli erken çocukluk dönemi çocuklarına yönelik resimli çocuk kitapları tercih edilirken rehberlik etmesi açısından değerli sonuçlar vermiştir.