No abstract

Objective: The aim of this study was to evaluate neonatal vitamin D status and effect of vitamin D levels on the development of respiratory distress syndrome (RDS) in preterm infants with a gestational age of ≤ 32 weeks. The association between RDS and severity of vitamin D deficiency was secondary outcome of this study. Method: Newborns having a gestational age of ≤32 weeks with RDS consisted the study group, while newborns hospitalized in the neonatal intensive care unit having ≤32 weeks of gestational age with no signs of RDS were the control group. Results: During the study period, 122 preterm infants having a gestational age of ≤ 32 weeks were included. From these, 56 (46%) had RDS (study group), while 66 (54%) newborns (control group) did not have RDS. There was no significant difference between the groups in terms of maternal age, multiple pregnancy, use of antenatal steroid, sex, mode of delivery, maternal age, antenatal steroid use, accompanying maternal diseases and birth season. Median 25-OHD levels of study group and control group were similar (12.3 ng/ml vs 15.6 ng/ml; p=0.38). The rates of preterm infants having low vitamin D levels (25-OHD level

Bu çalışmanın amacı, gebelik yaşı ≤32 hafta olan prematüre bebeklerde D vitamini düzeyinin geç başlangıçlı sepsis gelişimine etkisini değerlendirmektir. Çalışma grubunu gestasyon yaşı ≤32 hafta olan ve kültür ile kanıtlanmış geç başlangıçlı sepsis saptanan yenidoğanlar oluştururken, yenidoğan yoğun bakım ünitesinde yatan, ≤32 gebelik haftası olan ve klinik veya laboratuvar enfeksiyon bulgusu olmayan yenidoğanlar kontrol grubunu oluşturmaktadır. 58'inde (%47,5) kültürle kanıtlanmış geç başlangıçlı sepsis (çalışma grubu) varken, 64'ünde (%52,5) sepsis belirti veya semptomu yoktu (kontrol grubu). Çalışma grubunun ortanca 25-hidroksivitamin D (25-OHD) seviyeleri, kontrol grubunun ortanca 25-OHD seviyelerinden anlamlı derecede düşüktü (10,2 ng/ml'ye karşın 18,3 ng/ml; p=0,0001). D vitamini düzeyi düşük bebeklerin oranı çalışma grubunda kontrol grubuna kıyasla istatistiksel anlamlı olarak daha yüksek (25-OHD düzeyi <15 ng/ml) bulundu (50/58, %86'ya karşın 23/64, %36; p=0,0001). 25-OHD düzeyi düşük olan prematüre bebeklerin, normal 25-OHD düzeyine sahip prematüre bebeklere kıyasla geç başlangıçlı sepsis yaşama olasılığı15.2 (%95 güven aralığı (GA):5,14-45,10; p=0,0001) kat daha fazlaydı. Prematüre ve term yenidoğanlarda neonatal sepsisin önlenmesi için yeterli bağışıklık fonksiyonu için belirlenmiş bir optimal 25-OHD seviyesi yoktur ancak bu çalışmada geç başlangıçlı sepsisi olan prematüre bebeklerin, erken başlangıçlı sepsisi olmayan prematüre bebeklere kıyasla önemli ölçüde daha düşük 25-OHD düzeylerine sahip olduğu ve düşük 25-OHD seviyelerinin yenidoğanın geç başlangıçlı sepsis riskini arttırdığı bulunmuştur.

Child neurology covers a wide range of relevant topics. Both doctors and parents are concerned when a child complains of being unable to walk or having a headache, and they are afraid of postponing the diagnosis. The goal of this study was to assess pediatric neurology inpatient consults. A total of 1,669 requests for pediatric neurology inpatient consultations were reviewed retrospectively during a one-year period. Seizure and febrile seizure were the most common reasons for child neurology consultations (60,6% and 12.2%, respectively). Neuromotor developmental delay (5.7%), syncope (3.4%), headache (2.6%), altered mental status (2.1%), acute complaint of inability to walk (1.8%), facial nerve paralysis (1.4%), ataxia (1.2%), and monoparesis/hemiparesis (1.2%) were among the other reasons for child neurology consultations (1%). Fifty-seven patients (8.8%) who were consulted owing to a seizure were not diagnosed as having seizures. The most common cause of changed mental status was meningoencephalitis. Nine (47.4%) of the patients with acute inability to walk were evaluated as viral myositis. In a patient with acute neurological symptoms, there may be a simple underlying cause or a serious cause.