Spor, hareket içeren ve bireylerin sosyal çevrelerini genişleten bir olgudur. Bireyler, spor sayesinde sosyal ortamlarda nasıl davranmasına ilişkin bazı sosyal becerileri gözlemleme fırsatı bulurlar. Hareket içeren spor, aynı zamanda motor becerileri de destekler. Çocuklar için de motor beceriler okul öncesi dönemde; oyunlarındaki rolü ve mutluluğu açısından önemlidir. Okul öncesi dönemdeki bu beceriler okul döneminde çocuğun ilgisi doğrultusunda sporda branşlara yönlendirilebilmelerinde temel oluşturacaktır. Çocuklar spor yaptığında hem motor becerileri hem de sosyal becerileri desteklenmiş olacaktır. Aynı zamanda daha çok insanla tanışıp, aynı sosyal ortamı paylaşma fırsatı bulacaklardır ve böylelikle kişilerarası iletişim, gruba dâhil olma, kendini tanıma ve sınırlılıklarını fark etme, kazanma-kaybetme gibi duyguları yaşayıp öğrenme, kendini ifade etme, özgüven kazanma gibi becerileri de spor yaparken kazanma fırsatları olacaktır. Bunlara ek olarak spor yapmanın gelişimsel olarak katkısının yanı sıra insanların içinde yaşadıkları toplumda verimli, sağlıklı ve mutlu olmalarında önemli bir rol oynar. Yukarıdaki bilgilerden yola çıkılarak bu makalede de sporun psiko-motor ve sosyal gelişimle etkileşimi irdelenmiştir.

Türkiye’nin kalkınma planlarında ve çeşitli uluslararası kuruluşlar tarafından küçük çocukların erken çocukluk döneminde kayıtlı bakım hizmeti almasının gerekliliği; kadın istihdamının arttırılması, ebeveynlerin iş-yaşam dengesinin sağlanması ve çocukların daha nitelikli erken çocukluk eğitimi alması gibi amaçlarla vurgulanmaktadır. Bu araştırmanın amacı Türkiye’deki çocuk bakım alternatiflerinin ebeveynler tarafından tercihini etkileyen faktörlerin belirlenmesi, özellikle kurumsal bakım ve evde çocuk bakım hizmetleri yoluyla bakılan çocukların oranlarının zaman içinde nasıl bir değişim gösterdiğinin incelenmesidir. Bu amaçla, çalışmada Türkiye’de yaşayan kadınları temsil eden bir örnekleme sahip olan Türkiye Nüfus ve Sağlık araştırmasının 2003-2018 yılları arasında yapılmış 4 dalgasının fert düzeyindeki verileri kullanılmıştır. Çocuk bakım tercihlerini açıklamak için çok kategorili lojit regresyon modeli kullanılmıştır. Araştırma sonuçları çalışan annelerin çocuk bakımını kabaca (~%60) 3 kadının sağladığını göstermektedir. Bunlar; anne, anneanne ve babaannedir. Mevcut çalışmanın sonuçları kreşler ve anaokullarında sağlanan kurumsal bakımın, çalışan kadınların çoğunluğu tarafından tercih edilmediği veya edilemediğini göstermektedir. 2018 yılı itibariyle 0-5 yaş arası çocuğa sahip olan çalışan kadınların sadece %12’sinin kurumsal bakımı tercih ettikleri görülmektedir. Bununla birlikte zaman içinde kurumsal bakımın tercih edilme oranlarında artış olduğu da dikkat çekmektedir. Kurumsal bakım tercih olasılığını artıran faktörler çocuğun yaşı, ailenin ekonomik durumu ve annenin eğitim düzeyidir. Annenin ücretsiz aile işçisi olarak çalışması ve hanedeki toplam birey sayısı kurumsal bakım tercihini olumsuz yönde etkilemektedir. Bu faktörler regresyon modelinde hesaba katıldığında bölgelerin katsayıları büyük ölçüde istatistiksel olarak anlamsız hale gelmiştir. Bu sonuç kurumsal bakım tercihlerinin bölgeler arasındaki kültürel farklılıklar ile açıklanamayacağını; bakım tercihini belirleyen unsurların annenin ekonomik kaynakları ve eğitimi ile ilişkilendirilebileceğini düşündürmektedir

Bu çalışmanın amacı, takım sporu yapan çocukların sosyal beceri düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesidir. Araştırma kapsamında uygun örnekleme yöntemiyle, rastgele seçilen ve araştırmaya gönüllü olarak 10-12 yaş 177 (87 kız, 90 erkek) çocuk çalışmaya katılmıştır. Veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından oluşturulan "Kişisel Bilgi Formu" ile Akçamete ve Avcıoğlu tarafından 2005 yılında geliştirilen 7-12 yaş Sosyal Beceri Değerlendirme Ölçeği (SBDÖ) kullanılmıştır. Analiz sonuçlarına bakıldığında çocukların spor branşları, spor yaptıkları süre ve cinsiyetlerinde sosyal beceri düzeyleri arasında anlamlı bir farklılık ortaya çıkmışken (p<0.05), çocukların yaşları ile sosyal beceri düzeyleri arasında anlamlı bir farklılık ortaya çıkmamıştır. Araştırmanın sonuçlarna göre çocukların küçük yaştan itibaren gelişim süreçlerinin desteklenmesi için sportif faaliyetlere yönlendirilmeli ve ayrıca kız çocuklarının daha fazla spor branşı içerisinde yer almasına önem verilmelidir.