Radius alt uç eklem içi kırıklarında, anatomik eklem restorasyonu amacıyla, kırık redüksiyonu artroskopi yardımıyla fluoroskopi kontrolünde yapılarak, eşlik eden eklem içi patolojilerinin sıklığı ve şiddeti araştırılıp, prospektif olarak olguların sonuçları değerlendirildi. Yöntemler: Distal radius eklem içi kırığı olup, redüksiyon sağlanamayan veya instabil kırığı olan on iki erişkin hasta çalışmaya alındı. Eksternal fiksatör ile distraksiyon sağlandı. Eklem yüzeyi artroskopik gözlem altında restore edildikten sonra fluoroskopi kontrolünde K-telleri ile stabilize edildi ve eksternal fiksatör kilitlendi. Klinik değerlendirmelerde DASH (disabilty arm shoulder hand) anketi, Gartland&Werley skorunun Sarmiento modifikasyonu (GWSM) ve Mayo modifiye el bileği skoru (MWSM) kullanıldı. Bulgular: Altı hastada TFCC (triangular fibrokartilaj kompleksi) yırtığı (%50), beşinde SLIL (skafolunat interosseoz ligament) lezyonu (%41,6) saptandı. TFCC yırtığı olan hastaların dördünde (%66) skafolunat bağ lezyonuda vardı. Takip süresi ortalama 1,5 yıl (16-23 ay) olan hastaların son radyografilerinde radiusta dorsal açılanma, uzunluk veya radial açılanma kaybı olmadığı saptandı. DASH skoru ortalama 6,1 (0-15,4) bulundu. GWSM'na göre üç hastada iyi sonuç, dokuz hastada mükemmel sonuç saptandı. MWSM'na göre dört hastada iyi, sekiz hastada mükemmel sonuç alındı. Sonuç: Distal radius eklem içi kırıklarında osteosentez fluoroskopi kontrolünde artroskopi yardımı ile yapıldığında, radiusun eklem yüzeyinin anatomik restorasyonu sağlanabilir. Aynı zamanda eklem içi bağ yaralanmalarının ve kondral lezyonların tespit edilip, gereğinde debridman veya tamiriyle ileride oluşabilecek komplikasyonlardan artroskopisi yardımlı cerrahi ile kaçınılabilir. Anahtar kelimeler: Eklem içi, distal radius, kırık, artroskopi yardımlı fiksasyon, eksternal fiksatör ABSTRACT Objective: Arthroscopically assisted reduction of distal radius fractures was accomplished with fluoroscopic control to obtain precise reduction. The frequency and severity of accompanying intra-articular pathologies were investigated, and functional outcomes were prospectively evaluated. Methods: Twelve adult patients with irreducible or unstable intra-articular distal radius fractures were included. Wrist joints were distracted by bridging external fixators. Articular surfaces restored arthroscopically and stabilized with K-wires under fluoroscopic controls fixators were locked. Clinical evaluations were performed with disabilities of the arm, shoulder and hand (DASH) questionnaire, Sarmiento modification of the Gartland and Werley score (GWSM) and modified Mayo wrist score (MWSM). Results: Triangular fibrocartilage complex (TFCC) tears in six (50%) patients and scapholunate interosseous ligament (SLIL) lesions in five patients (41.6%) were observed. Four TFCC tears accompanied the SLIL lesions. The follow-up period was 1.5 years (16-23 months). No dorsal angulation, loss of radial inclination, and loss of radial length were found at the final radiographs. The DASH scores were approximately ...