No abstract

In een invloedrijke studie uit 1999 betoogt Daniel Boyarin dat in de tweede eeuw n.C. martelaarschap een gedeeld religieus ideaal was in zowel christendom als Rabbijns Jodendom. Deze studie betoogt dat Boyarins analyse nuance behoeft. Zo is zijn interpretatie van de Talmudische tekst waarin hij Rabbijns enthousiasme voor martelaarschap bespeurt problematisch in het licht van de handschriften, negeert hij de halachische restricties inzake martelaarschap en gaat hij te snel voorbij aan de ambigue Rabbijnse waardering voor martelaarsschap. Martelaarschap was een keuze voor enkelingen in extreme politieke omstandigheden, maar lag als religieus ideaal tegelijk onder kritiek van de Rabbijnen. Het menselijke lichaam als belichaming van Tora, en de Bijbelse waardering van een lang leven als het ultieme doel van Tora, stonden al vroeg op gespannen voet met martelaarschap als bevoorrechte religieuze strategie.

No abstract

No abstract

No abstract