Chingiz Aitmatov appears as an important writer and thinker trying to deal with human existence in many ways in his works. Aitmatov, who evaluates the dimensions of human thought, feeling, emotion and will in a unique and authentic style, put forward remarkable ideas in terms of making sense of existence. What makes his works so important is that he can reach the universal from the national and local. In this context, Aitmatov was able to successfully express the common pains, joys, dreams, sorrows and longings of humanbeing in his works. Both his internalization of local values and virtues and his being very sensitive to the universal problems of humanity enabled him and his works to gain a completely different place in the hearts of people. Another point that makes Chingiz Aitmatov authentic is that the dynamism and vitality of existence is felt in a concrete way in almost every sentence of him. In this sense, every word and sentence dripping from Aitmatov's pen; it would not be wrong to say that life is a reflection of the traces left on itself. In this study, firstly, what kind of relationship between philosophy and literature is discussed, then basic information about the nature of the relationship between existentialist philosophy and literature is given. Then, the relevance of Chingiz Aitmatov's works to philosophy and existential philosophy is examined. In this context, the first in his works; Existential themes such as human, nature, God, freedom, alienation, war, father figure, suicide, fate, helplessness and evil is investigated within the framework of the existentialist philosophical approach, which has a very important place in the philosophy of religion.

No abstract

Bu makale iThenticate programında taranmış ve intihal içermediği tespit edilmiştir. KSÜ İlahiyat Fakültesi Dergisi 34 (Aralık 2019): 113-140 ~ 114 ~ Modern Bilimin Eleştirisinde Öne Çıkan Hususlar Öz Düşünme, anlama, bilme ve öğrenme insanın en önemli özellikleri arasında yer almaktadır. Geçmişten günümüze insanlar; kendilerini, içinde bulundukları çevreyi, yaşadıkları âlemi, karşılaştıkları hemen hemen her şeyi tanımaya ve anlamlandırmaya çalışmışlardır. Bu çabaların neticesinde ise bir bilgi birikimi ortaya çıkmıştır. Edindiği tecrübe ve bilgileri zaman içerisinde düzenli bir şekilde sistematize etmeyi başaran insanoğlunun böylelikle bilimin temellerini atmış olduğu söylenebilir. Modern bilim eleştirisinde öne çıkan hususların ele alındığı bu çalışmada öncelikle bilimin tarihi süreç içerisinde hangi koşullar içerisinden geçtiği ve şu an nerede durduğu, modern bilimin mahiyeti gibi hususlar ele alınmış buradan hareketle modern bilime yöneltilen başlıca eleştirilere mümkün olduğu ölçüde değinilmeye gayret edilmiştir. Bu bağlamda modern bilim anlayışının aleyhindeki iddiaların hangi nedenlerden kaynaklandığı ve bu iddiaların ne derece doğru olduğu felsefî bir bakış açısıyla incelenmiştir. Anahtar Kelimeler: Din felsefesi, bilim, modern bilim, hakikat, eleştiri. Prominent Issues in the Critique of Modern Science Abstract Reasoning, comprehension, knowing and learning are among the most important features of human beings. From the past to the present, people have tried to recognize and make sense of themselves, the environment in which they live, the world they live in, and almost everything they encounter. As a result of these efforts, an accumulation of knowledge has emerged. It can be said that human beings, who have managed to systematize their experience and knowledge in time, have thus laid the foundations of science. This study mainly discusses the prominent issues regarding modern science criticism. The conditions under which the science passes through in the historical process and where it stands now as Erol ÇETİN ~ 115 ~ well as the nature of modern science are discussed, hence from this point, the main criticisms of modern science have been mentioned to the extent possible. In this context, we examine from a philosophical point of view, the reasons behind the claims against the modern understanding of science and the veracity of these claims. Giriş Latince (scientia) kökünden gelen 1 bilim geniş anlamıyla "bilmek", "öğrenmek" anlamındadır. Bu bağlamda bilim, her tür bilgi ya da öğrenmeyi içerecek şekilde kullanılır. Ancak daha dar anlamında bilimin sadece tabiata ait disiplinli bilgiyi içerdiği, beşeri ve sosyal bilimleri ise kapsamı dışında bıraktığı görülür. Bu durum bilim literatüründe tabiat (fen) bilimleri ve sosyal bilimler diye bir ayrıma gidilmesine neden olur. Bilim felsefesinde, sosyal bilimlerin bir bilim olup olmadığı tartışma konusudur. 2 Bilimi anlamlandırmadaki bu daralmadan kaynaklı problemlerin artarak devam ettiğini söylemek mümkündür. Bilim; "zaman ve mekân dünyasında var olan şeylerin,...

Bu makale iThenticate programında taranmış ve intihal içermediği tespit edilmiştir.

No abstract