A-II TURKISH JOURNAL OF CARDIOVASCULAR NURSINGTurkish Journal of Cardiovascular Nursing (Turk J Cardiovasc Nurs) is a scientific, open access, online-only periodical published in accordance with independent, unbiased, and double-blinded peer-review principles. The journal is the official publication of Turkish Society of Cardiology -Cardiovascular Nursing Technicians Working Group, published tri-annually in April, August, and December. The publication languages of the journal are Turkish and English.Turkish Journal of Cardiovascular Nursing aims to contribute to the literature bu publishing mauscripts at the highest scientific level on coronary artery diseases, heart valve diseases, arrhythmia, heart failure, hypertension, congenital heart diseases, coronary intensive care nursing. The journal publishes Original article, review, rare case report, and letter to the editor that are prepared in accordance with ethical guidelines.The target audience of the journal includes nurses, academicians, clinical researchers, medical/health professionals, students, nursing professionals and related professional and academic bodies and institutions.

Qatar, a young and tiny Gulf State, realized a remarkable transformation through an immense economic development between 1995 and 2013, and emerged as an active and influential actor at the international stage, receiving worldwide attention and scholarly interests. However, in the post-Arab Spring context, Qatar became the linchpin of a regional crisis as a consequence of the emerging political clash among the Gulf Cooperation Council (GCC) States. This paper analyzes Qatar's distinctive policies throughout its rise (1995)(1996)(1997)(1998)(1999)(2000)(2001)(2002)(2003)(2004)(2005)(2006)(2007)(2008)(2009)(2010)(2011)(2012)(2013) and the recent period of the regional crisis within the framework of leadership conception. It is argued that the leadership factor played a key role in transforming both the auspicious circumstances of the previous term and the challenging circumstances of the recent term into great advantages to promote Qatar's autonomy. Through this perspective, it is aimed to address why and how Qatar differs from other small Gulf States, and how this affected Qatar's emerging as a rising power and as a major party to the regional crisis.

By the British withdrawal from the Persian Gulf in 1971, a new era started in the region with the new political order and new security map. Iran and the Kingdom of the Saudi Arabia emerged as the guardians of the status quo to be filling the power vacuum left by the British in behalf of the West. Iran was a strategic Western ally until the fall of the Shah resulted by the Iranian revolution in 1979. After 1979, Iran, no longer a Western military ally, has been determined as the major internal threat for the regional security and stability following the major external threat of the Soviet expansion in the British foreign policy. The British foreign policy towards the region adopted a sectarianist approach that went along with the securitization of the Gulf within the determinants of the Anglo-American alliance towards the regional security. The shift in the British foreign policy towards the regional security in the aftermath of the Iranian revolution is analysed at this work based on the British foreign policy documents. This work argues that the sectarianist discourse adopted by the post-colonial British foreign policy was functioned as an effective tool of the securitization of the Gulf which was deepened during the regional conflicts such as the Iran-Iraq War (1980-88) and the Gulf War (1990-91).

ÖzAmaç: Araştırma, COVID-19 küresel salgını sürecinde iç hastalıkları kliniklerinde hemşirehemşire iş birliğinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Araştırma tanımlayıcı niteliktedir. Araştırma örneklemini bir üniversite hastanesinin iç hastalıkları kliniklerinde çalışan 71 hemşire oluşturmuştur. Veriler kişisel bilgi formu, "Hemşire-Hemşire İş Birliği Ölçeği" kullanılarak toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde sayı ve yüzdeler, minimum, maksimum ve ortalama değerleri, t testi ve varyans analizi kullanılmıştır. Bulgular: Araştırmada hemşire-hemşire iş birliği ölçeği toplam puan ortalamasının yüksek olduğu (78,12±12,26) belirlendi. Hemşire-hemşire iş birliği ölçeği alt boyutlarından madde sayısı dikkate alındığında çatışma yönetimi alt boyutu (4 madde) puan ortalamasının en yüksek (13,26±1,97) olduğu, onu profesyonellik alt boyutunun (8 madde) izlediği (25,56±5,15), iletişim puan ortalamasının ise en düşük (11,52±2,02) olduğu belirlendi. Sonuç: Araştırmada hemşire-hemşire iş birliği düzeyi yüksek olarak belirlendi.

Bu çalışma, 1971'de İngiltere'nin Arap Körfez ülkelerindeki himayedarlığının sona ermesi sonrasında eski kolonileri ile 1991 yılına kadar kurduğu ilişkilerini analiz ederek, sömürge dönemindeki bağların yeni döneme ne şekilde yansıdığını ortaya koymayı amaçlamaktadır. Çekilme öncesi ve sonrası ilişkilerin durumunu tanımlamak ve karşılaştırabilmek için arşiv belgelerinden, resmi dokümanlardan ve ikincil kaynaklardan yararlanılmış ve bulgular Post-kolonyal teori çerçevesinde analiz edilmiştir. Çalışmanın temel iddiası; İngiltere'nin kolonyal dönemde inşa ettiği ilişkilerin ve kurduğu siyasi, askeri, ekonomik ve kurumsal bağların yeni dönemin politikasının şekillenmesinde belirleyici olduğu ve bunları yeni döneme adapte eden İngiltere'nin çekilme sonrasında çıkarlarını kolonyal dönemdeki gibi koruduğu; hatta petrol gibi bazı alanlarda bu çıkarları ileri seviyeye taşıdığı yönündedir.