Toplumda en yaygın olarak görülen ağız diş sağlığı problemlerinden biri olan maloklüzyon, hastanın sosyal hayatında psikolojisini etkileyen bazı kısıtlamalara neden olabilmektedir. Hastaların, ortodontik tedaviden beklentileri; çiğneme, konuşma gibi oral fonksiyonlarının iyileşmesi ile birlikte dişsel estetiklerinin de düzelmesi ve psikososyal durumlarının geliştirilmesidir. Bireylerin ortodontik bozukluklarının ne kadar farkında oldukları, dişlerinin estetik görünümlerinden duydukları memnuniyet düzeyleri, ortodontik tedaviden ne gibi beklentilere sahip oldukları ve bu ortodontik düzensizliklerin hastaların sosyal yaşamlarına olan etkilerinin anlaşılması bakımından hastaların ortodontik tedavi görme isteklerinin nedenlerinin belirlenmesi büyük önem taşımaktadır.

Öz Amaç; Çalışmamızda, hastalar ın ve ebeveynler inin ağız ve diş sağlığı için kullandıkları oral hijyen araçlarının kullanım sıklıklarını tespit etmek, çocukların oral hijyen alışkanlıkları (OHA) kazanmasında ebeveynlerin ne kadar etkili olduğunu değerlendirmek ve ebeveynleri oral hijyenin önemi hakkında yeterli düzeyde bilgilendirmek amaçlanmaktadır. Gereç ve Yöntem; Araştırmada, Pedodonti ABD Kliniği'ne başvuran 12-14 yaşları arasındaki 360 çocuk hastanın DMFTİndeksinegöreçürükinsidansı, organoleptikyöntemegöreağız kokusu olup olmadığı, dişlerini fırçalarken kanama durumu değerlendirilmiştir. Başvuran hastaların ve ebeveynlerinin (352 anne, 332 baba) oral hijyen alışkanlıkları (diş fırçalama sıklıkları, diş ipi ve ağız gargarası kullanımı, dil temizliği) da değerlendirilip birbirleriyle karşılaştırılmıştır. Bulgular; Çocuklarda DMFT İndeksinin, yaşla birlikte artış gösterdiği belirlenmiştir. Bununla birlikte, çalışmaya katılan çocukların neredeyse yarısında hekim tarafından (% 42,7) ağız kokusu olduğu tespit edilirken, başvuranların % 33'ü ağız kokusu şikayeti olduğunu belirtmişlerdir. Çocukların % 5'i dişlerini hiç fırçalamadıklarını belirtirken, bu değer ebeveynlerde % 13,7 olarak belirlenmiştir. Sonuç; Diş ipi ve ağız gar gar ası kullanımı, dil temizliği, diş fırçalama gibi oral hijyen alışkanlıklarının, çocuklar ve ebeveynleri arasında düzenli olarak uygulanmadığı tespit edilmiştir. Ebeveynlerin OHA'larının yetersiz olmasının ve bu konuda çocukları bilgilendirmemelerinin, çocukların da OHA'larına yeteri kadar özen göstermemelerine neden olduğu sonucuna varılmıştır.

No abstract

Bu çalışmanın amacı; 12-14 yaşları arasındaki çocuklarda ortodontik tedavi ihtiyacının, Dental Estetik İndeks (DAI) yardımıyla belirlenmesi, mevcut maloklüzyon şiddeti hakkında hasta ve ebeveynlerin bilinçlendirilmesi ve erken ortodontik müdahale ile ilerde oluşabilecek daha şiddetli maloklüzyonların önüne geçilmesidir. Gereç ve Yöntem: Çalışmada, Pedodonti Anabilim Dalı Kliniğine başvuran 12-14 yaşları arasındaki 534 hastanın Dental Estetik İndeks (DAI) kullanılarak ölçüm değerleri belirlenmiştir. Çalışma grubunun; yaş grupları ve cinsiyete göre dağılımlarının, ayrı ayrı ortalama DAI Skorları değerlendirilmiştir. Bulgular: Ortodontik Tedavi İhtiyacı DAI İndeksi' ne göre, hastaların % 67' si DAI ≤25 (Tedavi ihtiyacı az veya yok), % 14' ü DAI 26-30 (İsteğe bağlı tedavi ihtiyacı), % 9,1' i DAI 31-35 (Tedavi ihtiyacı fazla), % 9,7' si DAI ≥36 (Tedavi ihtiyacı çok fazla) olarak değerlendirilmiştir. Sonuç: Hastaların ortodontik tedavi ihtiyaçlarını belirlemek için kullandığımız Dental Estetik İndeks değerleri, hastaların gerekli ortodontik müdahaleler için zamanında ortodonti kliniklere yönlendirilmeleri bakımından oldukça önemlidir.