Aim:The purpose of this study is to identify the COVID-19 epidemic concerns and care needs of diabetes patients. Material and Methods:This descriptive study was conducted with diabetes patients constitutes living in Turkey. The data were collected on the social media platform Facebook, with an online questionnaire created by the researchers in line with the literature.The sample of the study consisted of 213 diabetic patients who were willing to participate in the study. Descriptive statistical tests were used to evaluate the data. Before starting the study, ethics committee approval was obtained after the study permission was obtained from the Ministry of Health. Results:The participants, 61.5% were women, 43.7% had diabetes "between 5-10 years" and their mean age was 55.12 ± 12.79. In the process of the Covid-19 outbreak, the participants; 69.0% could not go to the hospital for medical examination and to be protected from Determination of the Diabetes Patients Concerns andCare Needs About the Covid-19 Pandemic ÖZ Amaç: Bu çalışmayla diyabet hastalarının Covid-19 salgını ile ilgili endişelerini ve bakım ihtiyaçlarını belirlemek amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntemler: Tanımlayıcı türdeki çalışmanın evrenini Türkiye' de yaşayan diyabet hastaları oluşturmaktadır. Veriler araştırmacılar tarafından literatür doğrultusunda oluşturulan çevrimiçi soru formu ile sosyal medya platformu Facebook aracılığı ile toplanmıştır. Çalışmaya katılmaya istekli 213 diyabet hastası örneklemi oluşturmuştur. Verilerin değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistik testleri kullanılmıştır. Çalışmaya başlamadan önce Sağlık Bakanlığı'ndan çalışma izni alındıktan sonra etik kurul onayı alınmıştır.Bulgular: Katılımcıların %61,5 kadın, %43,7'si "5-10 yıl arasında" diyabet hastası ve yaş ortalaması 55,12±12,79 olarak belirlenmiştir. Covid-19 salgını sürecinde katılımcıların; %69,0'ı hastaneye doktor kontrolüne gidemediğini ve %85'i virüsten korunmak için maske taktığını belirtmiştir. Katılımcıların %82,6'sı Covid-19'la ilgili haberleri televizyondan takip ettiklerini bildirmiştir. Covid-19 salgını sürecinde diyabet hastalarının en fazla gereksinim duydukları bakım ihtiyaçları; kan şekeri kontrolü, diyete uyum, fazla dışarı çıkamadıkları için evde düzenli egzersiz yapamama (%46,5), salgından diyabet hastalarının nasıl etkileneceği hakkında bilgi sahibi olma (%61,5), diğer diyabet hastalarının bu süreçte neler yaptığını bilmek isteme (%53,1), bu süreçte sağlık personelinden tavsiyeler almak isteme (%77,9) olarak belirlenmiştir. Salgın sürecindeki en fazla endişeleri; virüsün kendilerine bulaşma ihtimali (%68,1), virüsün kendilerini hasta etme ihtimali (%68,1) ve virüs nedeniyle ölmektir (%69).Sonuç: Sonuç olarak Covid-19 pandemi sürecinde yüksek riskli grup olarak değerlendirilen diyabet hastalarının endişe ve bakım ihtiyaçlarının giderilmesi için sağlık kurumlarında diyabet destek masaları, telefon danışma hatları gibi birimler oluşturulması önerilebilir.

Giriş: Bu çalışmada Samsun’da yaşayan göçmenlerin Eğitim ve Araştırma Hastanesi’ne başvuru nedenlerinin ve demografik özelliklerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Bu çalışma gözlemsel tanımlayıcı retrospektif bir çalışmadır. Samsun’da bir kamu hastanesine başvuran göçmenlerin hastane kayıtları bir yıllık geriye dönük olarak incelenmiştir. Hasta kayıtlarından elde edilen yaş, cinsiyet, vatandaşı olunan ülke, başvuru yapılan klinik, alınan tanı ve hasta sınıfı bilgileri çalışma verilerini oluşturmuştur. Veriler tanımlayıcı istatistiksel analiz yöntemleri ile (frekans, ortalama, standart sapma) değerlendirilmiştir. Bulgular: Bu çalışmaya toplam 20.746 göçmen hasta hastane başvuru kaydı dahil edilmiştir. Göçmenlerin %62,6’sı kadın, %59,1’i Irak uyruklu ve yaş ortalamaları 19,3±17,4 yıl olarak tespit edilmiştir. En sık rastlanan tanı grubu %27,3 ile 'J00-J99: Solunum sistemi hastalıkları' olarak belirlemiştir. En fazla ayaktan başvuru %24,4 oran ile 'Acil Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Polikliniği' ve %21,4 oran ile 'Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Polikliniği' ve %21,2 oran ile 'Kadın Sağlığı ve Hastalıkları Polikliniğine'dir. Hastaneye başvuran hastalardan 1.160 kişinin yatarak tedavi hizmeti aldığı ve en fazla yatışın 'Kadın ve Doğum Hastalıkları Servisi' ne yapıldığı saptanmıştır. Sonuç: Samsun’da yaşayan göçmenlerden en fazla sağlık hizmeti alan grubun Iraklılar olduğu, büyük çoğunluğunu kadın ve çocukların oluşturduğu tespit edilmiştir. En sık rastlanan sağlık problemi solunum yolu hastalıkları, en sık rastlanan hastaneye yatış nedeninin doğum olduğu belirlenmiştir. Gelecekte göçmenlerle ilgili yapılacak çalışmalarda belirlenen sağlık sorunlarını gidermeye yönelik uygulamaların yapılması önerilmektedir.

Amaç: Bu araştırmada hastanede yatarak COVID-19 tedavisi gördükten sonra taburcu olan hastaların eve uyum deneyimleri ve bakım ihtiyaçlarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Tanımlayıcı araştırma türünde yürütülen bu araştırma, hastanede COVID-19 nedeniyle yatarak tedavi gören 354 hasta ile 1-31 Haziran 2020 tarihinde gerçekleştirilmiştir. Araştırmacılar tarafından geliştirilen demografik bilgi formu ve eve uyum deneyimlerini sorgulayan 24 maddeden oluşan veri toplama form kullanılmıştır. Çalışma için Sağlık Bakanlığı’ndan izin alındıktan sonra etik kurul izni alınmıştır. Hastalarla hastaneden taburcu olduktan 30 gün sonra bir telefon görüşmesi gerçekleştirilerek, çalışmaya katılmayı kabul eden kişilerden çalışma verileri toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde SPSS 20 istatistik paketi kullanılmıştır. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler kullanılmıştır. Bulgular: Hastaların yaş ortalamasının 53.5±15.24 olduğu, %53.3’nün erkek olduğu, %33’nün hastanede yatış süresinin 5-10 gün arasında olduğu belirlenmiştir. Hastaneden taburcu olduktan sonra %36.2’sinde halsizlik, %26.3’ünde öksürük şikayetlerinin devam ettiği tespit edilmiştir. Hastaların %29.6’sının taburculuk sonrası sağlık durumları hakkında bilgi ve %24.5’nin market alışverişi için destek almaya ihtiyaç duydukları saptanmıştır. Taburculuk sonrasında hastaların %83.8’i hastalığı başkalarına bulaştırmaktan korktuğunu, %77.5’i virüsün kendisini tekrar hasta etmesinden korktuğunu, %76.1’i evdeyken bir sağlık çalışanıyla hastalığı ile ilgili konuşma ihtiyacı hissettiğini ve %72.9’u COVID-19 nedeniyle hayatını kaybetmekten korktuğunu belirtmiştir. Sonuç ve Öneriler: Bu araştırmayla COVID-19 nedeniyle hastanede yatarak tedavi gören kişilerin taburcu olduktan sonra sağlık problemlerinin devam ettiği, evde sağlık durumları hakkında sağlık personelinden bilgi almak istedikleri, market alışverişi için desteğe ihtiyaç duydukları sonucuna ulaşılmıştır Bu nedenle COVID-19’dan etkilenen kişilerin uzun süre takip edilmesi önerilmektedir.

Bu çalışma kanser hastalarına bakım veren aile üyesinin, bakım verme yükü ve tükenmişlik düzeylerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır.Yöntem: Tanımlayıcı ve ilşki arayıcı türde olan çalışma Ekim-Aralık 2018 tarihleri arasında bir kamu hastanesinde tedavi gören 120 kanser hastasına bakım veren aile üyesinin katılımıyla tamamlanmıştır. Çalışmanın verilerinin toplanmasında "Hasta ve Aile Üyesi Bilgi Formu", "Zarit Bakım Verme Yükü Ölçeği" ve "Maslach Tükenmişlik Ölçeği" kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde SPSS 20 paket programı kullanılmıştır. Verilein istatistiksel analizinde tanımlayıcı istatistikler, t-testi, ANOVA, Pearson korelasyon, kikare tesiti kullanılmıştır.