Microbiota composition may play a role in the development, prognosis, or post-infection of COVID-19. There are studies evaluating the microbiota composition at the time of diagnosis and during the course of COVID-19, especially in adults, while studies in children are limited and no study available in children with multisystem inflammatory syndrome in children (MIS-C). This study was planned to compare intestinal microbiota composition in children diagnosed with MIS-C and acute COVID-19 infection with healthy children. In this prospective multicenter study, 25 children diagnosed with MIS-C, 20 with COVID-19 infection, and 19 healthy children were included. Intestinal microbiota composition was evaluated by 16 s rRNA gene sequencing. We observed changes of diversity, richness, and composition of intestinal microbiota in MIS-C cases compared to COVID-19 cases and in the healthy controls. The Shannon index was higher in the MIS-C group than the healthy controls ( p < 0.01). At phylum level, in the MIS-C group, a significantly higher relative abundance of Bacteroidetes and lower abundance of Firmicutes was found compared to the control group. Intestinal microbiota composition changed in MIS-C cases compared to COVID-19 and healthy controls, and Faecalibacterium prausnitzii decreased; Bacteroides uniformis , Bacteroides plebeius , Clostridium ramosum , Eubacterium dolichum , Eggerthella lenta , Bacillus thermoamylovorans , Prevotella tannerae , and Bacteroides coprophilus were dominant in children with MIS-C. At species level, we observed decreased Faecalibacterium prausnitzii , and increased Eubacterium dolichum , Eggerthella lenta , and Bacillus thermoamylovorans in children with MIS-C and increased Bifidobacterium adolescentis and Dorea formicigenerasus in the COVID-19 group. Our study is the first to evaluate the microbiota composition in MIS-C cases. There is a substantial change in the composition of the gut microbiota: (1) reduction of F. prausnitzii in children with MIS-C and COVID-19; (2) an increase of Eggerthella lenta which is related with autoimmunity; and (3) the predominance of E. dolichum is associated with metabolic dysfunctions and obesity in children with MIS-C. Conclusions : Alterations of the intestinal microbiota might be part of pathogenesis of predisposing factor for MIS-C. It would be beneficial to conduct more extensive studies on the cause-effect relationship of these changes in microbiota composition and their effects on long-term prognosis. What is Known: • Mi...

There is a substantial variability among clinicians' perceptions regarding indications for delay to initiate enteral feeding in critically ill children, especially after the first 6 h of PICU admission. ERTEN, but not EIF, is associated with a significantly lower mortality rate in critically ill children.

Congenital metabolic diseases should be considered in the differential diagnosis of children with HLH.

No abstract

Özet: Özkıyım tüm dünyada çocuklarda ve erişkinlerde önemli toplum sağlığı problemleri arasında yer almaktadır. Ergenlik döneminde özkıyım düşüncesi ve girişimi-özellikle de tekrarlayan özkıyım girişimi-ile ilişkili risk faktörlerinin ve erken belirleyicilerinin belirlenmesi büyük önem taşımaktadır. Bu çalışmada ilaç zehirlenmesi tanısıyla çocuk yoğun bakım servisinde yatırılarak tetkik ve tedavi olan ergen özkıyım olgularının demografik ve özkıyım ile ilişkili faktörlerin ve özellikle tekrarlayan özkıyım girişimi olgularının ilişkili faktörlerinin belirlenmesi planlandı. Çalışmaya Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Acil Ünitesi ve Ümraniye Eğitim Araştırma Hastanesi Çocuk Acil Ünitesine ilaç zehirlenmesi tanısıyla ardışık başvuran 12-17 yaş arasında ki 80 özkıyım (12 erkek, 68 kız) olgusu dahil edildi. Tüm olguların demografik özellikleri, özkıyım için alınan ilaç içeriği ve miktarı, daha önceden kronik organik ya da psikiyatrik hastalık varlığı, ilaç kullanımı ve daha önceden özkıyım girişimi not edildi. Çalışmaların istatistik analizi için SPSS for Windows (16.0, Chicago, IL) paket programı kullanıldı. p değerinin <0,05 olması istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi. Çalışmaya dahil edilen 80 olgunun medyan yaşı 16 yaş idi ve olguların %86,2'si halen okula devam etmekteydi. Hastaların aldığı ilaç sayıları değerlendirildiğinde, olguların %46,2'sinin 20'den fazla ilaç aldığı öğrenildi. Hastaların %47,5'inde birden fazla grup ilaç (2-6 farklı grup ilaç) alım öyküsü vardı. Hastaların almış olduğu ilaçların dağılımında %24,8'i analjezik/antipiretik ilaçlar, %20,3'ü antidepresan ilaçlar, %17,8'i kombine anti-gribal ilaçlar, %9,5'i antibiyotik ilaçlar aldığı öğrenildi. Hastaların özkıyım için aldıkları ilaçların %46,2'si kendisine ait, %22,5'i annesine ait, %10'u ise aynı evde yaşayan büyükanne-dedeye ait ilaçlar ile özkıyım girişiminde bulunduğu öğrenildi. Olguların %30,4'ünde daha önceden psikiyatrik bir tanı olup, ilaç kullanmakta idi. Olguların %26,2'sinde daha önceden özkıyım girişimi öyküsü mevcut idi (2-6 kez). Tekrarlayan özkıyım girişiminde bulunan olguların, ilk kez özkıyım girişiminde bulunanlara göre daha çok kendi ilaçları ile özkıyım girişiminde bulunduğu (p<0,05), daha çok psikiyatrik ilaç alımı öyküsünün olduğu (p<0,05), okula devam etmeyen olgularda daha sık olduğu saptandı (p<0,01). Çalışmamızda yeniden özkıyım girişimi olan olgularda cinsiyet farkı saptanmazken, tekrarlayan özkıyım girişiminde bulunan olguların kendi ilaçları ile özkıyım girişiminde bulunma oranlarının yüksek olduğu, psikiyatrik ilaç kullanım öyküsünün ve dolayısı ile psikiyatrik hastalık tanısı alma sıklığının daha fazla olduğu ve bu olgularda okul terk durumunun daha yüksek olduğunu saptadık. Bu çocukların evde daha çok kendilerine ait ilaçlar ile yeniden özkıyım girişiminde bulunmaları, ailelere bu aşamada büyük görev düştüğünün altını çizmektedir ve başta ilaç güvenliği olmak üzere ailenin ihmali de önemli bir rol oynamaktadır. Bu çocukların kullanmış olduğu ilaçların ve diğer ilaçların ev içinde saklanması ...