The film industry has great importance for both global and local economies. In the process, movie studios and producers try to predict box office success due to financial risk management. It is necessary to increase knowledge about the factors affecting the box office of a movie and the relationship between factors. The purpose of this paper is to analyze the determinants of box office revenue in the movie industry in Turkey. The study sample consists of 1,178 movies released and the time spans between 2015 and 2019. Based on the findings, an increasing number of theaters and weeks, sequels and school breaks have a positive and significant effect on total revenues. In addition, if movies are released in November, December, January, and February, they show good financial performance. The results also indicate audiences prefer science-fiction, fantasy, and biography movies. Finally, the movies in the market distributed by Warner Bros. Pictures (WB) and United International Pictures (UIP) have a positive and significant effect on total revenues.

Bu makalenin amacı, Covid dönemi boyunca tecrübe edilen zamanın ve mekânın teknolojik determinist perspektiften hareketle, sosyolojik bir okumasını gerçekleştirmektir. Zaman ve mekân insan açısından yaşamın en temel unsurlarından biri olmasına rağmen tarihin her döneminde deneyimlenme biçimleri itibariyle değişiklikler göstermektedir. Bu bağlamda tarihsel açıdan farklı bir dönem yaşanmaya başlamış ve yaşanmaya devam edilmektedir. İçinde bulunulan dönemi tanımlayan ana unsur makale boyunca Covid olmakta ve Covid'in neden oldukları iletişim araçları örnekleminde, içeriğe değinilmeden teknolojik determinist bir bakış açısıyla sosyolojik analize tabi tutulmaktadır. Analizin çerçevesini oluşturan sosyolojik yaklaşım doğrultusunda iletişim araçlarının insanın deneyim alanını zaman ve mekân ölçeğinde nasıl radikalleştirdiği incelenmektir. Teknolojik determinizm gereği herhangi bir iletişim aracının içeriği yerine bu araçların ortak kodlarına değinerek betimleyici bir yaklaşım sergilenmektedir. Çalışma boyunca zaman ve mekân pratiklerinin analizinde Anthony Giddens, David Harvey ve Stephen Kern gibi düşünürlerden beslenilmekte ve Covid dönemi öncesinden tamamen ayrılan yeni bir zamanın ve mekânın deneyimlenmediği iddia edilmektedir. Bu çalışmada Covid döneminde zamanın ve mekânın toplumsal açıdan belirli değişimler yaşadığı bilinmekle birlikte hem zaman hem de mekân için net sınırlar çizmek yerine belirsizleştirilmiş bir iletişim ağının ve pratiğinin oluşturulduğu sonucuna varılmıştır.

ÖzMakalenin amacı bir şiddet formu olarak medyanın her türlü içeriği etki altına aldığını ispat etmektir. İçerik, onu inşa eden unsurların en önemlisi olan "araç"ın merkeze alınması ile ilişkilidir. Bu makalede medya, bizatihi kendi yapısından/formundan ötürü şiddetin ana kaynağı olarak değerlendirilmektedir. "Araç"ın bu mutlak etkisi, yöntem olarak teknolojik determinizmi doğurmaktadır. Arka planda bırakılan "araç"ların ne olduğu sorusu önem arz etmekte ve dolayımlama temelli kitle iletişim araçları, teknolojik determinizm bağlamında şiddetin inşa edici unsuru olmaktadır. Burada teknoloji temelli iletişim araçları mesajı/içeriği istediği şekle sokabilmekte ve önemsizleşmesine neden olarak simgesel şiddetin başat unsuru olmaktadır. Form'un/yapı'nın içerik üzerindeki tahakküm edici gücü iletişim "araç"ları Media as a Form of Violence in the Context of Technological Determinism AbstractThe goal of the article is to prove that the media, as a form of violence, infiltrate every kind of content. The content is related to the centralization of the "medium", which is the most

Camera as a technological tool, establishes a modern relationship with the world; transforms and visualizes every space and object by recording. First of all, in this article, what kind of a world camera creates and its relationship with modernity is discussed. Then, the development of camera movement abilities is examined and it is seen that it has a fixed point of view that overlapped with theater audience in the early stages of cinema history. However, over time, different points of view were obtained by moving the camera. Elimination of the Italian-style scene and perspective is also addressed in connection with the movement of the camera. Throughout this article, an object/means centered perspective is used, and camera is examined as a historical phenomenon, regardless of content. In response to object centered approach, mechanical eye seems to record every corner of physical world. Accompanied by these discussions, in the last part of the article, "Man with a Movie Camera" is examined in terms of the connection of cinematographic elements with the world. In film analysis, it is shown that different cinematographic elements such as close-up and long shots, camera's involvement in everyday life, the increase of point of views transform physical world. Throughout the article, technological determinism forms the conceptual and theoretical framework; historical and sociological analysis methods are also used together.

İnsanlık tarihi için doğru ne kadar geçerli ise yalan da o kadar geçerlidir. Dünya, salt doğruların var olduğu bir yer değil; aynı zamanda yalanın, kandırmanın, manipülasyonun ve benzeri kötülüklerin de yer aldığı bir sahnedir. Kişiler arası ilişkiler-den kitlesel boyutlara ve egemen siyasal söylemlere varana dek kanma ve kandırma bu dünya sahnesinde yerini her zaman almıştır ve almaya da devam edecektir. Dü-nün ve bugünün dünyasında manipülasyon açısından niteliksel bir farklılık olduğu gibi niceliksel bir farklılık da söz konusudur; algı yönetimi ve manipülasyonla aldatmanın her tarihsel dönemde gerçekleştiği bilinmekle birlikte algı yönetimi ve manipülasyon gibi kavramların tarihsel vakaları açıklamakta anakronik bir tavra neden olacağı da unutulmamalıdır.Manipülasyonun ve kandırmanın boyutları 21. yüzyılda bireyleri istila eden ve onlara herhangi bir direnme imkânını neredeyse bırakmayan simülatif bir evren yaratmakta; kitle iletişim araçları da bu süreçte en etkin rolünü oynamaktadır. 1Siyasetçinin ve siyaset yapma pratiğinin yalan üzerine kurulduğu, hem siyasetçiler hem de kitleler tarafından genel olarak kabul edilmektedir. Özellikle Batı siyaset tarihi açısından egemen iktidara ve egemen olmanın kendisine mutlak bir önem atfedilmektedir. İktidarı elde tutmak için de tüm araçların ve yolların mü-bahlaştırıldığı bir düşünme biçimi hâkimdir (Machiavelli, 2011 Meselenin daha sarih bir biçimde anlaşılabilmesi için karşılıklı bir analizin yapılması gerekir. Bu bağ-lamda Machiavelli'den takriben 500 sene önce yaşamış Nizamü'l-Mülk'ün "Siyasetname"sine (2011) Arş. Gör., Marmara Üniversitesi, eyup.al@marmara.edu.tr