Amaç: Çalışmada pandemi sürecinde spor salonlarında egzersiz yapan kişilerde gıda takviyesi kullanma durumu incelenmiştir. Yöntem: Çalışma Artvin ve Kars ilinde özel spor salonlarında pandemi sürecinde egzersiz yapan gönüllü 153 kişiyle yapılmıştır. Anket formu 27 soru olup ilk 17 soru kişisel bilgi ve diğer 10 soruda gıda takviyesi ile ilgilidir. Veriler frekans analizi, ortalama, minimum maksimum değer, standart sapma ve parametrik olmayan bulgular için Ki-kare testi ve Mann- Whitney U ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Katılımcıların pandemi sürecinde gıda takviyesi kullanma durumlarına bakıldığında; %58.8’inin kullanmamış, %41.2’sinin ise kullanmıştır. Cinsiyete göre; kadınların %26’sı ve erkeklerin %37’si, yaşa göre; 21-30 yaşta %38.5,  31-40 yaşta %43.1 ve 41-50 yaşta %47.1’i, eğitim durumlarına göre; lise %38’i, önlisans %47.1’i ve lisans mezunlarının %40.6’sı gıda takviyesi kullanmaktadırlar. Katılımcıların  %50.32’si bağışıklık sistemini güçlendirmek, %27.09’u sağlığını korumak, %26.45’i enerjik hissetmek, %23.87’si kilo kontrolü ,%23.22’si demir veya vitamin eksiklikleri ve %20.64’ü kasları güçlendirmek için kullandığını gözlenmiştir. En fazla vitamin D kullanılmıştır (n=42). Sonuç: Pandemi sürecinde katılımcıların %58.8’inin herhangi bir gıda takviyesi kullanmadığı, %41.2’sinin ise kullandığı tespit edilmiştir. Pandemi sürecinde hastalıktan korunmak için güçlü bir bağışıklık sistemine sahip olmak gerekmektedir. Bu bağlamda doğru ve doktor kontrolünde kullanılan gıda takviyelerinin sağlıklı beslenmeye yardımcı olacağı düşünülmektedir.

Bu çalışmanın amacı; Artvin Çoruh Üniversitesi personelinin pandemi sürecinde fiziksel aktivite ve beslenme alışkanlıklarının belirlenmesidir. Çalışmaya akademik (82) ve idari (41) olmak üzere toplam 123 gönüllü personel katılmıştır. Çalışmanın anket formunda 5 soru demografik özellik, 6 soru Demirezen ve Coşansu (2005) tarafından geliştirilen ‘ Beslenme Alışkanlıkları İndeksi Anketi’ ve 7 soru Öztürk (2005) tarafından geçerlik güvenirlik çalışması yapılan ‘Fiziksel Aktivite Değerlendirme Anketi’ olmak üzere 18 soru sorulmuştur. Verilerin normal dağılım gösterdiği çarpıklık (skewness) ile basıklık (kurtosis) değerleri dikkate alınarak hesaplandığından; verilerin istatistiksel analizinde parametrik testlerden bağımsız gruplar T-testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve Pearson korelasyon analizleri kullanılmıştır. Yapılan testlerde anlamlılık düzeyi p<0.05 olarak alınmıştır. Yapılan analizler sonucunda katılımcıların fiziksel aktivite puanları ile beslenme alışkanlıkları puanları arasında istatistiksel olarak pozitif yönde düşük düzeyde anlamlı ilişkiler tespit edilmiştir (p<.05). Cinsiyet değişkenine göre fiziksel aktivite puanlarında anlamlı bir farklılık tespit edilmezken; beslenme alışkanlıkları puanlarında istatistiksel olarak anlamlı farklılık tespit edilmiştir (p<.05). Yaş, medeni durum, görev türü ve meslek yılı değişkenlerinde anlamlı bir farklılık tespit edilmemiştir (p>.05).

Çalışmada Akdeniz diyeti ile birlikte uygulanan 8 haftalık aerobik egzersizin vücut kompozisyonu, bedeni beğenme ve cinsel yaşam kalitesi üzerine etkisini incelemek amaçlanmıştır. Araştırma Sakarya ilinde ikamet eden 64 (yaş = 40.13  3.38) sedanter kadından oluşmaktadır. Katılımcılar randomize olarak dört gruba (Akdeniz diyeti + egzersiz grubu (n:16), sadece egzersiz grubu (n:16), sadece Akdeniz diyeti grubu (n:16) ve kontrol grubu (n:16)) ayrılmıştır. Sedanter kadınlara 8 haftalık egzersiz ve diyet programı uygulanmış, diyet ve egzersiz programları öncesi ve sonrasında vücut kompozisyonu (BKİ, yağsız kütle, yağ kütle), bedeni beğenme ve cinsel yaşam kalite değerleri ölçümleri alınmıştır. Elden edilen verilere SPSS 25.0 paket programında tekrar eden ölçümlerde varyans analizi (Repeated measures -ANOVA) kullanılmıştır. Ayrıca zamana bağlı gruplar arasındaki değişimler “%Δ= (Son Test-Ön Test) /Ön Test*100” formülü kullanılarak hesaplanmıştır. Güven %95 aralığı olarak seçilmiş ve p

Kano ve güreş gibi müsabaka sporlarında rakibe üstünlük sağlamak ve performansı artırmak için doping ve ergojenik desteklere yönelim gittikçe artmaktadır. Bu çalışmanın amacı kano ve güreş sporcularının doping ve ergojenik destek hakkındaki görüşlerinin belirlenmesidir. Çalışmaya Türkiye'nin çeşitli illerinden (Artvin, Trabzon, Adana, Sakarya, Şanlıurfa) akarsu kano (24), durgunsu kano (15) ve güreş (61) branşlarından toplam 100 gönüllü sporcu katılmıştır. Çalışmada Eröz ( 2007) tarafından hazırlanan toplamda 55 sorudan oluşan anket formu kullanılmıştır. Veriler One-Way Anova ve bağımsız T-testi ile analiz edilmiştir. Aradaki farkın belirlenmesi için çoklu karşılaştırma analizi Tukey testi yapılmıştır. Yapılan testlerde anlamlılık düzeyi p<0,05 olarak alınmıştır. Sporcuların %83'ü erkek, %17'si kadın; %10'u ilköğretim, %69'u lise ve %21'i üniversite mezunu; gelir durumlarında %19'u 1000-1500 tl, %22'si 1501-3000 tl, %29'u 3001-5000 tl, %30'u 5000 tl ve üzeri; spor yaşlarında %36'sı 1-3 yıl, %30'u 4-7 yıl, %22'si 8-11 yıl %12' si 12 yıl ve üzeri; %17'si TOHM (Türkiye Olimpiyat Hazırlık Merkezi) geçmişi var, %83'ü TOHM geçmişi yok; %61'i güreş, %15'i durgunsu kano, %24'ü akarsu kano ve %42'si gençler, %34'ü yıldızlar, %24'ü büyükler kategorisinde olduğu tespit edilmiştir. Sporcuların demografik özellikleriyle doping ile ilgili görüşleri değerlendirildiğinde cinsiyet ve gelir durumu değişkenlerinde farklılık tespit edilememişken; TOHM geçmişi, eğitim durumu, spor branşı, kategori ve spor yılı değişkenlerinde anlamlı farklılık tespit edilmiştir. Araştırmaya katılan güreş branşında olan bireylerin akarsu kano branşındaki bireylere göre doping bilgi düzeylerinde anlamlı farklılık gözlenmiştir.

No abstract