No abstract

Aims and Objectives The aim of the study was to determine the effect of a care programme based on the Comfort Theory on reducing parental anxiety forming during the perioperative process of paediatric day surgery. Background According to the Comfort Theory, nurses provide comfort and take precautions related to comfort, and they provide care and assistance by encouraging individuals/families/society and supporting coping methods. This study is the first randomised controlled study to test the effect of a nursing care programme based on the Comfort Theory for paediatric day surgery. Design Randomised controlled trial. Methods The research was completed from June–September 2019 with participation of parents whose children were undergoing paediatric day surgery at a hospital in the Mediterranean region of Turkey. A total of 120 participants were randomly assigned to two equal groups. The intervention group received care programme based on Comfort Theory. The control group received nursing care routinely provided in the clinic. Data were collected using the State‐Trait Anxiety Inventory. Measures were obtained at six points, at baseline, at four interval observations after the initial point and during follow‐up on the 10th postoperative day. The repeated measures ANOVA test and t‐test for independent samples were used to compare the anxiety levels between the intervention and control groups. Results There was a statistically significant difference in favour of the group receiving the care programme based on the Comfort Theory when the anxiety levels between the intervention and control groups were compared. Conclusions The care programme based on the Comfort Theory was effective in reducing parental anxiety forming in the perioperative process of paediatric day surgery. Relevance to clinical practice The results of this study show the applicability of the care programme for paediatric day surgery. It is recommended that this programme be introduced to nurses in paediatric day surgery.

No abstract

Hemşirelik kuram ve modellerinin temel amacı, hemşirelik biliminin gelişmesini sağlamaktır. Hemşirelik eğitiminde kuram ve model kullanımı hemşirelerin ortak bir dile sahip olması noktasında oldukça önemlidir. Hemşirelik kuram ve modellerine temellendirilen hemşirelik eğitimi hemşirelik felsefesini anlayan, kendi rollerini benimseyen, bireyi bütüncül değerlendirebilen hemşireler yetiştirilmesini, eğitimin niteliğinin artmasını, bilgilerin daha kolay entegre edilmesi ve öğrenilmesini olanaklı kılacak, öğrenciye problem çözme becerisi kazandıracak ve hemşirelik bilgisini artıracaktır. Bu çalışma, hemşirelik kuram ve modellerinin hemşirelik eğitiminin nitelik ve standardizasyonunu artıracak, hemşirelik eğitiminde öğrencinin bilgisini geliştirebilmek ve ilerletebilmek için kullanabilecek metot ve yaklaşımlardan biri olduğunun önemine vurgu yapmak amacıyla yapılmıştır.

Amaç: Bu çalışma, annelerin dijital oyun bağımlılığına ilişkin farkındalıklarını etkileyen faktörleri belirlemek amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Çalışma, kesitsel bir araştırmadır. Araştırmanın örneklemini, 1-17 yaş arası çocuğa sahip 287 anne oluşturmuştur. Araştırma verileri Kişisel Bilgi Formu ve Dijital Oyun Bağımlılığına İlişkin Farkındalık Ölçeği (DOBİFÖ) kullanılarak, çevrimiçi anket yoluyla toplanmıştır. Bulgular: Çalışmaya katılan annelerin yaş ortalaması 31,21±6,46’dır. Annelerin %36,9’u bir çocuğa sahiptir ve %43,9’u 6-10 yıldır akıllı telefon/tablet PC (personel computer: kişisel bilgisayar) kullanmaktadır. Çalışmada annelerin dijital oyun bağımlılığına ilişkin farkındalıklarının yüksek olduğu bulunmuştur. Çalışmada 11 ve üzeri yıldır akıllı telefon/tablet PC kullanan annelerin dijital oyun bağımlılığına ilişkin içsel farkındalıkları diğer annelere göre istatistiksel olarak anlamlı şekilde yüksek bulunmuştur. Ek olarak çocuk sayısı bir olan annelerin dijital oyun bağımlılığına ilişkin dışsal farkındalık ve DOBİFÖ toplam puan düzeyleri, iki veya daha çok çocuğa sahip annelere göre istatistiksel olarak anlamlı şekilde yüksektir. Sonuç: Annelerin dijital oyun bağımlılığına ilişkin farkındalıklarının yüksek olduğu, akıllı telefon/tablet PC kullanma süresi ve çocuk sayısının dijital oyun bağımlılığına ilişkin farkındalığı etkilendiği saptanmıştır. Annelerin dijital oyun bağımlılığına ilişkin bilgilerinin artırılması, dijital çevrelerinin ve dijital ebeveynlik rollerinin desteklenmesine yönelik çalışmaların planlanması önerilmektedir.