Günümüzde, pandeminin de etkisiyle, özel ilgi turizminin bir çeşidi olarak doğa temelli turizme yönelik artan bir ilginin olduğunu söylemek mümkündür. İnsanlar artık sağlıkları açısından riskli gördükleri kalabalık ortamlardan uzaklaşarak, sessiz ve sakin bir doğa ortamında vakit geçirmeye yönelik bir eğilim göstermektedirler. Bu kapsamda, doğa temelli turizme katılım gösteren bireylerin seyahat motivasyonlarını ve yaşam doyumlarını ortaya koymak önemli görülmektedir. Bu araştırmanın temel amacı, doğa temelli turizme katılan bireylerin seyahat motivasyonlarını ve yaşam doyumlarını ortaya koymaktır. Araştırma kapsamında kasti örnekleme yöntemi kullanılarak 263 bireyden veri elde edilmiştir. Araştırma kapsamında edinilen verilere tanımlayıcı analizler, faktör analizi, güvenirlik analizi, t testi analizi ve ANOVA analizleri uygulanmıştır. Analiz sonuçlarına göre bireyleri doğa temelli turizme katılmaya iten başlıca faktörlerin; doğa ile buluşma, kaçış ve rahatlama, yenilik arama ve iyi vakit geçirme oldukları tespit edilmiştir. Bireyleri doğa temelli turizm destinasyonlarına çeken başlıca faktörlerin ise doğa, sakinlik ve destinasyon imkanları olduğu belirlenmiştir. Doğa temelli turizme katılan bireylerin yaşam doyumu düzeylerinin ise ortalamanın nispeten üzerinde olduğu bulunmuştur.

Günümüzde sayıları oldukça artan modern restoranlar, televizyon kanallarında sıklıkla yer alan yemek programları ve yarışmaları, insanların farklı tat ve lezzetleri kendi üretme isteği gibi etkenler bireyleri gastronomi alanında eğitim almaya yönlendirebilmektedir. Bu kapsamda özellikle Türkiye'de gastronomi alanında birçok yaygın ve örgün eğitim kurumu faaliyet göstermektedir. Bu araştırmanın temel amacı örgün bir eğitim türü olan lisans düzeyinde Gastronomi ve Mutfak Sanatları eğitim alan öğrencilerin akademik motivasyonlarını ortaya koymaktır. Aynı zamanda, öğrencilerin demografik özellikleri ile akademik motivasyonları arasında anlamlı farklılıklar olup olmadığı belirlenmeye çalışılmıştır. Bu amaç doğrultusunda, Türkiye'de farklı bölgelerde yer alan devlet ve vakıf üniversitelerinde lisans düzeyinde Gastronomi ve Mutfak Sanatları eğitimi alan 394 öğrenciden veriler toplanmış ve analiz edilmiştir. Analiz sonuçlarına göre öğrencilerin bilmeye yönelik içsel motivasyonu ile belirlenmiş dışsal motivasyon düzeylerinin yüksek olduğu ifade edilebilir. Motivasyonsuzluk düzeylerinin ise oldukça düşük olduğu tespit edilmiştir. Öğrencilerin cinsiyetleri, sınıfları, staj yapma durumları, sektörel deneyim süreleri, eğitim aldıkları üniversite türü, eğitim aldıkları üniversitelerde aktif olarak kullanabilen uygulama mutfağının bulunma durumu ile akademik motivasyonları arasında anlamlı farklılıklar olduğu bulunmuştur. Araştırmada elde edilen bulgular daha önce alan yazında yapılan araştırmalar da göz önünde bulundurulup yorumlanarak, eğitim ve gastronomi alanına yönelik olarak öneriler geliştirilmiştir.

No abstract