Objectives: The aim of the present study was to compare five convolutional neural networks for predicting osteoporosis based on mandibular cortical index (MCI) on panoramic radiographs. Methods: Panoramic radiographs of 744 female patients over 50 years of age were labeled as C1, C2, and C3 depending on the MCI. The data of the present study were reviewed in different categories including (C1, C2, C3), (C1, C2), (C1, C3), and (C1, (C2 +C3)) as two-class and three-class predictions. The data were separated randomly as 20% test data, and the remaining data were used for training and validation with 5-fold cross-validation. AlexNET, GoogleNET, ResNET-50, SqueezeNET, and ShuffleNET deep learning models were trained through the transfer learning method. The results were evaluated by performance criteria including accuracy, sensitivity, specificity, F1-score, AUC, and training duration. The Gradient-Weighted Class Activation Mapping (Grad-CAM) method was applied for visual interpretation of where deep learning algorithms gather the feature from image regions. Results: The dataset (C1, C2, C3) has an accuracy rate of 81.14% with AlexNET; the dataset (C1, C2) has an accuracy rate of 88.94% with GoogleNET; the dataset (C1, C3) has an accuracy rate of 98.56% with AlexNET; and the dataset (C1,(C2 +C3)) has an accuracy rate of 92.79% with GoogleNET. Conclusion: The highest accuracy was obtained in the differentiation of C3 and C1 where osseous structure characteristics change significantly. Since the C2 score represent the intermediate stage (osteopenia), structural characteristics of the bone present behaviors closer to C1 and C3 scores. Therefore, the data set including the C2 score provided relatively lower accuracy results.

No abstract

Din-ahlâk ilişkisi din felsefesinin en önemli konularından biridir. Bu çalışmada din ve ahlâk arasındaki ilişki İslâm erdem etiği üzerinden değerlendirilmiştir. Bu kapsamda öncelikle ben ve ötekiyle ilişkili konumlarına göre on temel erdem önerilmiştir. On temel erdemden doğruluk, bilgelik, ölçülülük ve cesaret olmak üzere dört tane temel erdem başlangıç erdemleri; samimiyet sevgi, saygı ve güven şeklinde dört tane orta erdem süreç erdemleri ve son olarak da duyarlılık ve cömertlik şeklinde iki tane üst erdem sonuç erdemleri olarak isimlendirilmiştir. Sonra bu erdemlerin İslâmî arka planı incelenmiştir. Bu incelemeden hareketle adalet, hikmet, iffet, şecaat, ihlâs, muhabbet, takvâ, îmân, merhamet ve ihsan şeklinde on temel İslâmî erdem önerilmiştir. Ayrıca İslâmî erdemlerin insanî erdemlerin anlamlarını zenginleştirdiği ve geliştirdiği görülmüştür. Sonuç olarak din ve ahlâkın birbirlerinden bağımsız ama birbirleriyle bağlantılı olduğuna, dolayısıyla aralarındaki ilişkinin özgür bir uyumluluk olduğuna ulaşılmıştır.

Pre-eruptive intracoronal resorption (PIR), exhibits a caries-like radiolucency and, unlike caries, is not associated with the oral microbial flora. 1 In the past, such resorptions seen in unerupted teeth were thought to be dental caries or caries-like lesions and were defined as "intra-follicular caries" and "pre-

Kötülük problemi ve teodise din felsefesinin en önemli konularından biridir. Kötülük problemi en temelde Tanrı’nın varlığı ile kötülüğü uzlaştıramama sorunu olarak anlaşılmaktadır. Kötülük problemi ateistik iddiaları temellendirmek için kullanılırken, teistik iddiaları güçlendirmek için teodiseler geliştirilmiştir. Türk-İslam kültürünün önemli sufi düşünürü Mevlânâ Celâleddîn Rûmî (1207-1273) genellikle tasavvufi ve edebi eserleriyle tanınmaktadır. Her ne kadar Mevlânâ’nın felsefi görüşleri üzerinde yeterince çalışılmasa da, onun felsefi alanda özellikle din felsefesi alanında önemli fikirlerini eserlerinde sistematik olmayan ve kapalı bir şekilde sunduğu görülmektedir. Bu çalışmada Mevlânâ örneğinde kötülük problemi literatürde yer alan kötülük türleri ve kötülük problemi çeşitleri kapsamında incelenmiştir. Ayrıca Mevlânâ’nın felsefi bir problem olarak kötülüğü ele alıp almadığı ve kötülük probleminin çözümüne katkı sağlayıp sağlamadığı araştırılmıştır. Ardından Mevlânâ’nın kullandığı teodiselerden zıtlıklarla ilgili olanı zıtlıklar teodisesi olarak adlandırılarak açıklanmış ve sistematik hale getirilmiştir. Mevlânâ’dan önce zıtlık temasıyla ilgili teodiseler geliştirildiği bilinmektedir. Netice itibariyle Mevlânâ’nın zıtlıklar teodisesiyle kötülük problemine muhteva bakımından özgün bir katkısı olduğu söylenemese de onun bu probleme metaforik üslubu ve söylem tarzı bakımından özgün yaklaştığı söylenebilir.