The current study demonstrated that higher NLR was associated with the development of RVO. The NLR may be used as a predictive tool for identifying risk for RVO.

Purpose. To compare the macular and peripapillary choroidal thickness in eyes with pseudoexfoliation (PEX) syndrome and PEX glaucoma with the normal eyes of healthy controls. Materials and Methods. In this prospective study, 30 eyes of 30 patients with PEX syndrome, 28 eyes of 28 patients with PEX glaucoma, and 30 eyes of 30 age-matched healthy subjects were enrolled. Choroidal thicknesses in the macular and peripapillary areas were measured by using spectral domain optical coherence tomography. Results. Gender, age, and axial length did not significantly differ between the groups (all, p > 0.05). The mean values of choroidal thickness in the macular and peripapillary areas (except the superior quadrant) in the patients with PEX syndrome and PEX glaucoma were lower compared with controls (all p < 0.05). The mean values of the macular and peripapillary choroidal thickness in the PEX glaucoma group were lower compared with PEX syndrome group; however this difference was not significant. Conclusions. The findings of this study revealed that macular and peripapillary choroidal thicknesses were decreased in PEX syndrome and PEX glaucoma cases. The role of choroid in the development of glaucomatous damage in patients with PEX syndrome remains unclear.

The aim of this study was to investigate the mean platelet volume (MPV) of patients with central serous chorioretinopathy (CSCR). Thirty patients were included in the study. Thirty healthy volunteers were recruited as the control group. All patients and control subjects underwent complete ocular examination. Hemoglobin, hematocrit, white blood cell, neutrophil, lymphocyte, platelet count, and MPV of the participants were recorded. Data of patients with CSCR were compared with the control subjects. Patients with CSCR had significantly higher MPV values (9.76 ± 1.36 fL) compared with the control subjects (8.37 ± 0.72 fL) (p = 0.004). No significant difference was found in platelet counts between the CSCR group and the control group (259 ± 53.75 and 243 ± 52.11 K/Ul, p = 0.253). According to the receiver operator characteristics curve analysis, the optimal cut-off value of MPV to predict the CSCR was >9.4, with 60.0 % sensitivity and 93.3 % specificity. Our results demonstrated that the MPV values were significantly higher in patients with CSCR. MPV may be used as a predictive tool for identifying risk for CSCR.

258lokom, ilerleyici retina ganglion hücre hasarına bağlı optik sinir başında hasar, retina sinir lifi tabakasında incelme ve görme alanı kaybıyla karakterize bir optik nöropatidir.1 Primer açık açılı glokom Primer Açık Açılı Glokom ve Psödoeksfoliasyon Glokomlu Hastalarda Koroid Kalınlığının Değerlendirilmesi Ö ÖZ ZE ET T A Am ma aç ç: : Bu çalışmanın amacı, primer açık açılı glokom (PAAG), psödoeksfoliasyon (PEX) glokom hastaları ve sağlıklı bireylerde makuler ve peripapiller koroid kalınlığını karşılaştırmaktır. G Ge er re eç ç v ve e Y Yö ön nt te em ml le er r: : Bu prospektif çalışmaya, 32 PAAG hastasının 32 gözü, 32 PEX glokom hastasının 32 gözü, yaş ve cinsiyet olarak eşleştirilmiş sağlıklı 32 bireyin 32 gözü dâhil edildi. Gruplarda rutin oftalmolojik muayenenin ardından koroid kalınlığı "Spectral Domain Optik Koherens" tomografi cihazı kullanılarak ölçüldü. Koroid kalınlıkları makuler alanda subfoveal, 1.500-3.000 µm nazal, 1.500-3.000 µm temporal kadranda ölçüldü. Peripapiller alanda ise üst, alt, nazal ve temporal kadranda koroid kalınlığı değerlendirildi. B Bu ul lg gu ul la ar r: : Gruplar arasında ortalama yaş, cinsiyet ve aksiyel uzunluk açısından anlamlı bir fark yoktu (hepsi için, p>0,05). PEX glokom hastalarında makuler ve peripapiller (alt kadran hariç) alanda ortalama koroid kalınlığı PAAG ve kontrol grubuna göre daha ince bulundu (hepsi için, p<0,05). PAAG grubunda makuler ve peripapiller ortalama koroid kalınlığı açısından kontrol grubuyla anlamlı bir fark saptanmadı (hepsi için, p>0,05). S So on nu uç ç: : Sağlıklı bireylere kıyasla PAAG'li hastalardaki koroid kalınlığı benzer, PEX glokomlu hastalardaki koroid kalınlığı ise düşük bulunmuştur.A An na ah h t ta ar r K Ke e l li i m me e l le er r: : Glokom, açık açılı; koroid A AB BS S T TR RA AC CT T O Ob bj je ec ct ti iv ve e: : To compare the macular and peripapillary choroidal thickness in patients with primary open angle glaucoma (POAG), pseudoexfoliation (PEX) glaucoma and healty controls. M Ma at te er ri ia al l a an nd d M Me et th ho od ds s: : In this prospective study, 32 eyes of 32 POAG patients, 32 eyes of 32 PEX glaucoma patients and 32 eyes of 32 age and sex matched healthy subjects were enrolled. After routine ophthalmological examination, choroidal thickness assessment was performed by spectral domain optical coherence tomography for all groups. Choroidal thickness was measured subfoveal at macular area, nasal 1.500-3.000 µm, 1.500-3.000 µm temporal quadrants. At peripapillary area, the choroidal thickness has been measured at upper, lower, nasal and temporal quadrants. R Re es su ul lt ts s: : There was not a significant difference in terms of mean age, sex and axial length between all groups (all, p>0.05). In PEX glaucoma patients, mean choroidal thickness at macular and peripapillary areas (except lower quadrant) was lower compared to PAAG and control groups (all p<0.05). In PAAG group, there was not a significant difference for mean macular and peripapillary choroidal thickness compared with control group (all, p>0.05)...

Alkali yan›¤a ba¤l› geliflen korneal anjiogenez modelinde kornea neovaskülarizasyonu üzerine bevacizumab›n etkisini araflt›rmak. Gereç ve Yöntem: Çal›flmada 24 adet Wistar-Albino cinsi rat kullan›ld›. Kornealarda kimyasal koterizasyonu takiben ratlar tesadüfi olarak 4 gruba ayr›ld›. Grup 1'e (kontrol grubu) suni gözyafl› günde iki kez, grup 2'ye topikal florometolon asetat günde iki kez, Grup 3'e subkonjonktival bevacizumab 2,5 mg olarak tek doz, grup 4'e ise topikal bevacizumab günde iki kez 5 mg/ml konsantrasyonunda uyguland›. Üç hafta sonra rat kornealar› biyomikroskopla muayene edildi ve kornea foto¤raflar› çekilip denekler sakrifiye edildi. Neovaskülarize alan oran›, geliflen en uzun damar›n boyu, korneal ödem ve opasite skoru de¤erlendirildi. Sonuçlar: Dijital foto¤raflar analiz edildi¤inde korneal neovaskülarizasyon, geliflen en uzun damar›n boyu, korneal ödem ve opasite skorunun her 3 grupta kontrol grubundan daha düflük oldu¤u görüldü (p<0,05). Korneal neovaskülarizasyon Grup 3 ve 4'de, grup 2'den daha düflüktü (p=0,035, p=0,027). Topikal ve subkonjonktival bevacizumab gruplar› aras›nda korneal neovaskülarizasyon, korneal ödem ve opasite skoru aç›s›ndan anlaml› bir fark saptanmad›. Bununla birlikte geliflen en uzun damar›n boyu topikal bevacizumab grubunda anlaml› olarak daha düflük bulundu (p=0,029). Tart›flma: Subkonjonktival ve topikal bevacizumab korneal neovaskülarizasyonun azalt›lmas›nda etkili yöntemlerdir. Bununla birlikte topikal bevacizumab korneal neovaskülarizasyonun önlenmesinde subkonjonktival bevacizumab ve florometolon asetattan daha etkili bulunmufltur.