No abstract

Objective: The purpose of this study was to investigate the shear bond strength (SBS) of two different adhesive resin cements used to lute ceramics on laser-etched dentin. Background data: Erbium, chromium: yttrium, scandium, gallium, garnet (Er,Cr:YSGG) laser irradiation has been claimed to improve the adhesive properties of dentin, but results to date have been controversial, and its compatibility with existing adhesive resin cements has not been conclusively determined. Materials and methods: Two adhesive cements, one ''etch-and-rinse'' [Variolink II (V)] and one ''self-etch'' [Clearfil Esthetic Cement (C)] luting cement, were used to lute ceramic blocks (Vita Celay Blanks, Vita) onto dentin surfaces. In total, 80 dentin specimens were distributed randomly into eight experimental groups according to the dentin surface-etching technique used Er,Cr:YSGG laser and Er:YAG laser: (1) 37% orthophosphoric acid + V (control group), (2) Er,Cr:YSGG laser + V, (3) Er,Cr:YSGG laser + acid + V, (4) Er:YAG laser + V, (5) Er:YAG laser + acid + V, (6) C, (7) Er,Cr:YSGG laser + C, and (8) Er:YAG laser + C. Following these applications, the ceramic discs were bonded to prepared surfaces and were shear loaded in a universal testing machine until fracture. SBS was recorded for each group in MPa. Shear test values were evaluated statistically using the Mann-Whitney U test. Results: No statistically significant differences were evident between the control group and the other groups ( p > 0.05). The Er,Cr:YSGG laser + A + V group demonstrated significantly higher SBS than did the Er,Cr:YSGG laser + V group ( p = 0.034). The Er,-Cr:YSGG laser + C and Er:YAG laser + C groups demonstrated significantly lower SBS than did the C group ( p < 0.05). Conclusions: Dentin surfaces prepared with lasers may provide comparable ceramic bond strengths, depending upon the adhesive cement used.

This study evaluated the effect of tooth preparation method (diamond bur vs. Er:YAG laser) on the microleakage levels of glass ionomers and resin composite. Human permanent premolars (N = 80) were randomly divided into two groups (n = 40). Cavities on half of the teeth were prepared using diamond bur for enamel and carbide bur for dentin and the other half using Er:YAG laser. The teeth were randomly divided into four groups according to the restoration materials, namely (a) ChemFil Rock (CFR), (b) IonoluxAC (IAC), (c) EQUIA system (EQA) and one resin composite (d) AeliteLS (ALS) (n = 10 per group). Microleakage (m) was assessed at the occlusal and gingival margins after dye penetration (0.5% basic fuchsine for 24 h). On the occlusal aspect, while the cavity preparation types significantly affected the microleakage for CFR (p = 0.015), IAC (p = 0.001) glass ionomer restorations, it did not show significant effect for glass ionomer EQA (p = 0.09) and resin composite ALS (p = 0.2). Er:YAG laser presented less microleakage compared to bur preparation in all groups except for EQA. On the gingival aspect, microleakage decreased significantly for CFR (p = 0.02), IAC (p = 0.001), except for EQA where significant increase was observed (p = 0.001) with the use of Er:YAG laser. Microleakage decrease was not significant at the gingival region between diamond bur and Er:YAG laser for ALS (p = 0.663). At the occlusal and gingival sites in all groups within each preparation method, microleakage level was not significant.

Çalışmamızın amacı; Sağlık Bakanlığı tarafından yürütülen "Okullarda Florürlü Vernik Uygulaması" programına dahil edilen, sosyo-ekonomik düzeyi farklı olan iki okulda, velilerin bu uygulama ve genel olarak topikal florür uygulamaları hakkındaki tutum ve yaklaşımlarının değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza Bayrampaşa İlköğretim Okulu ve İTÜ Geliştirme Vakfı Okullarında eğitim alan, 60 ayını doldurmuş anaokulu, 1. Sınıf ve 2. Sınıf çocuklarının velileri dahil edildi. Veliler için hazırlanan anket formu kullanılarak elde edilen veriler değerlendirildi. Bulgular: Devlet okulundaki 60 velinin %68'i (n=41) çocuklarına okulda topikal florür verniği uygulaması yapılmasına izin verirken, özel okuldaki 70 veliden %43'ü (n=30) çocuklarına okulda uygulama yapılmasına izin vermiştir. Devlet okulunda topikal florür verniği uygulanmasına izin vermeyen 19 velinin %15,8'i (n=3) uygulama hakkında yeterince bilgilendirilmediğini, %26,3'ü (n=5) uygulamanın uygun ortamda yapıldığını düşünmediğini, %26,3'ü (n=5) ise florürün zararlı olduğunu düşündüğünü bildirmiştir. Özel okulda topikal florür verniği uygulamasının yapılmasına izin vermeyen 40 velinin %5'i (n=2) uygulama hakkında yeterince bilgilendirilmediğini, %22,5'i (n=9) uygulamanın uygun ortamda yapıldığını düşünmediğini, %42,5'i (n=17) florürün zararlı olduğunu düşündüğünü bildirmiştir. Sonuç: Ağız ve diş sağlığı problemlerinin yaygın olduğu ülkelerde, toplum ağız diş sağlığı programlarında ve koruyucu diş hekimliğinde topikal florür uygulamaları önemli rol oynamaktadır. Toplum ağız diş sağlığını geliştirme programları kapsamında önemli yeri olan koruyucu uygulamalar hakkında velilerin detaylı bir şekilde bilgilendirilmeleri gerekliliği ortaya çıkmıştır.

Bu çalışmanın amacı, İstanbul'daki büyük bir eğitim-araştırma hastanesine gelen ve JIA teşhisi konmuş çocuk hastaların ağız ve diş sağlığı durumlarını ve TME tutulumlarını değerlendirmek ve yaş ile cinsiyet eşleşmesi yapılmış sağlıklı çocuklar ile karşılaştırmaktır. Gereç ve Yöntem:Araştırmada, JIA teşhisi konmuş 35 çocuk hasta ile yaş ve cinsiyet eşleşmesi yapılmış 35 sağlıklı çocuk dahil edilmiştir. Yapılan muayenede demografik verilerin yanında çürük indeksi (DMFT ve dmft), TME bulguları (disfonksiyon, ağrı, ses, kısıtlı hareket), yüz karakteristikleri (mikrognati, retrognati, anterior open-bite) ve ilaç tedavileri kaydedilmiştir. Oral hijyen, 3 standart epidemiyolojik indeks (gingival index, plak indeksi ve oral temizlik indeksi) ile değerlendirilmiştir. Bulgular:Çalışma yaşları 6 ile 16 arasında değişmekte olan, 28'i (%40) erkek ve 42'si (%60) kız olmak üzere toplam 70 çocuk üzerinde yapılmıştır. Çocukların yaş ortalaması 10,28±3,49 yıldır. JIA grubu ile kontrol grubu arasında çürük açısından istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmamaktadır. JIA grubunda kontrol grubuna göre yüksek oranda ağrı, ses ve kısıtlı hareket gözlenmiş, ancak aralarındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır. JIA grubunun gingival indeks düzeyi, kontrol grubundan istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek bulunmuştur. Sonuç:Bu sonuçlar, JIA' nın multidisipliner yönetiminde düzenli ağız-diş sağlığı hizmetinin rolünü vurgulamaktadır. Anahtar kelimeler: Jüvenil idiyopatik artrit, ağız-diş sağlığı, temporomandibular eklem SUMMARY Aim: The aim of this study was to evaluate the oral health conditions and TMJ involvement of the children diagnosed with JIA attending an education and research hospital in Istanbul and to compare them with age and gender matched healthy controls. Materials and Methods:The study included 35 children diagnosed with JIA and 35 age-and sex-matched healthy controls. In addition to demographic data, dental caries index (DMFT and DMFT), TMJ abnormalities (dysfunction, pain, voice, restricted movement), facial characteristics (micrognathia, retrognathia, anterior open bite) and used drug were recorded. Oral hygiene was assessed with 3 standard epidemiological indices (gingival index, plaque index and oral hygiene index). Results:The study was conducted on 70 children, aged between 6 to 16, 28 (%40) male and 42 (%60) female. The mean age of the children was 10.28 ± 3.49 years. There was no statistically significant difference between the JIA group and the control group in terms of caries. According to the control group, JIA group showed higher rates of pain, voice and restricted movement, but the differences between the groups were not found statistically significant. The gingival index level of the JIA group was found statistically significant-ÖZGÜN ARAŞTIRMA