The new coronavirus disease was first identified in Wuhan, China in December 2019, and declared as a global pandemic by the World Health Organization on 11 March 2020. (1,2,3) Coronavirus, known as the cause of COVID-19, is spread mainly from person-to-person through respiratory droplets. The disease can also be transmitted by touching the oral, nasal or eye mucous membranes with dirty hands that come into contact with the surfaces contaminated by droplets from an infected person's coughs or sneezes. Direct contact with blood, oral fluids and other patient materials has been reported as another transmission route of Covid-19. High-speed rotary instruments used in routine dentistry practices and aerosols released into the air increase the risk of transmission of coronavirus. Therefore, dental procedures are considered risky in this regard. SARS-CoV-2 has been identified in the saliva of infected patients, so dental laboratory staff is also at risk of Covid-19 infection. (4,5,6,7,8) Dental impressions, trays, occlusal records, models, mock-ups, appliances and prostheses (prosthetic supplies) can be contaminated with bacteria, viruses and fungi. The necessity of determining the precautions for safety in dental laboratories, one of the dental service components, and evaluating them periodically due to their potential as a source of crossinfection has come into prominence during the Covid-19 pandemic. For this purpose, we have prepared a guideline for dental laboratories due to the lack of a ABSTRACT Coronavirus disease 2019 (Covid-19), a novel human coronavirus (SARS-CoV-2) causing a severe acute respiratory syndrome, was first reported in Wuhan, China at the end of 2019. SARS-CoV-2 is transmitted primarily between people through respiratory droplets. Direct contact with blood, oral fluids and other patient materials has been reported as another transmission route of Covid-19. Dental impressions, trays, occlusal records, prostheses or appliances can be contaminated with bacteria, viruses and fungi. The necessity of determining the precautions for safety in dental laboratories, one of the dental service components, and evaluating them periodically due to their potential as a source of cross-infection has come into prominence during the Covid-19 pandemic. For this purpose, we publish this guideline for dental laboratories.

Purpose Orbital epitheses replace a missing eyeball and surrounding soft tissue. Perception of epithesis in public gaze and the attention areas on the face are of interest. This study aimed to examine the differences in perception of orbital epitheses by prosthodontists, dentistry students, and laypeople with an objective evaluation tool that utilized eye‐tracking technology. Materials and methods Twenty‐four frontal facial images of 12 patients who had orbital epitheses were viewed by 81 observers (prosthodontists, dentistry students, laypeople) in random order for 5 seconds each. Gaze data were analyzed. Kruskal‐Wallis H test with Bonferroni correction was used to compare parameters in groups and areas of interest. Results First fixation duration at the mouth for symmetrical images were 0.30, 0.28, and 0.25 seconds for prosthodontists, students, and laypeople, respectively. Fixation duration at the mouth for the laypeople (0.27 second) was shorter than students (0.29 second) and prosthodontists (0.31 second) at symmetrical images. Time to the first fixation to epithesis, nose, and eye was significantly lower than the forehead and mouth for all groups. Fixation count at epithesis was 6.36 for prosthodontists, 5.64 for students, and 5.34 for laypeople. Conclusion Eyes were of most significant interest for all observer groups in symmetrical images. Individuals dealing with dentistry, especially prosthodontists, paid more attention to the mouth region along with the eyes in symmetrical images, considering fixation duration and fixation count. Attention directed to epithesis by all groups was verified with objective and measurable criteria. Prosthodontists’ attention to epithesis and mouth was evident considering the four parameters measured.

Temporomandibular eklem düzensizlikleri (TMED); toplumda sık görülen, etiyolojik faktörleri çeşitlilik gösteren rahatsızlıklardır. Bu çalışmanın amacı şakak, yüz ve çene eklemindeki sorunlar nedeni ile kliniğimize başvuran hastaların muayeneleri sonucundaki teşhis ve tedavilerini demografik verilerine göre incelemektir. Gereç ve Yöntemler: Ankara 75. Yıl Ağız Diş Sağlığı Hastanesi TMED Kliniği'ne şakak, yüz, çene ekleminde ağrı, hareket kısıtlaması şikâyetiyle başvuran yaş aralığı 18-70 yıl olan 196 hastanın bilateral TME, çiğneme kasları muayene edildi. Muayene bulguları, demografik veriler muayene formuna kaydedildi. Teşhisler kas kökenli eklem rahatsızlığı (KK), disk düzensizliği (DD) ve dejeneratif eklem hastalığı (DEH) olmak üzere üç grupta incelendi. Jacobs'un progresif gevşeme tekniği, hastalığı önleyici yaklaşımlara ilişkin eğitim, farmakolojik tedavi, sıcak/soğuk kompres, egzersiz programı, sert stabilizasyon splinti tedavileri uygun kombinasyonlarda uygulandı. Demografik verilere göre teşhis ve tedavilerin dağılımları, teşhise göre verilen tedavilerin dağılımları karşılaştırıldı. İstatistiksel analizde ki-kare testi kullanıldı. Bulgular: Yaş ortalaması 39,23±13,74; kadın:erkek oranı 3,1: 1 idi. Teşhislere göre cinsiyetler arasındaki fark anlamlı bulunmadı. Hastaların %50,5'inde KK, %29,6'sında DD, %5,1'inde DEH teşhis edildi. KK olan hastalara sıcak/soğuk kompres, farmakolojik tedavi ve stabilizasyon splinti tedavileri; DD olan hastalara ise egzersiz ve farmakolojik tedavi istatistiksel olarak fazla uygulandı. Demografik verilere göre DD teşhisi konan bireylerin %75,9'unun 18-45 yaş grubunda, %53,4'ünün bekâr, %72,4'ünün lise/üstü eğitime sahip olduğu ve farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu görüldü. KK ve DEH teşhisi olan hastalarda demografik verilere göre anlamlı ilişki saptanmadı. Sonuç: Kliniğimize başvuran hastalar içinde kadın hastaların ve KK oranının yüksek olduğu görüldü. KK olanlara sıcak/soğuk kompres, farmakolojik tedavi ve stabilizasyon splinti tedavilerinin; DD olanlara ise egzersiz tedavisi ve farmakolojik tedavinin daha fazla uygulandığı tespit edildi. Anah tar Ke li me ler: Temporomandibular eklem; temporomandibular eklem düzensizliği; miyofasiyal ağrı ABS TRACT Objective: Temporomandibular joint disorders (TMJD) are common in community with various etiologic factors. Aim of this study was to investigate diagnosis, treatment of patients according to demographic data, referred to our clinic with pain in the temples, face, TMJs. Material and Methods: 196 (18-70 years) patients admitted to our TMJD Clinic were examined bilaterally for pain in TMJs and masticatory muscles. Findings and demographic data were recorded to examination form. The diagnoses were evaluated in three groups: Muscle disorders(MD), disc displacement(DD) and degenerative joint disease (DJD). For management; preventive measures training, Jacobs's progressive relaxation technique, pharmacologic treatment, hot/cold compress, exercise, stabilization splints were applied in appropriate combinations. Distribution of dia...

PURPOSE: To evaluate the effect of edentulism on radiomorphometric indices by measuring the panoramic mandibular index (PMI), mandibular cortical index (MCI) and mental index (MI) values bilaterally in Kennedy class I and II cases. MATERIAL AND METHODS: PMI, MCI and MI values were measured bilaterally on a total of 128 digital panoramic radiographs, 64 of which belonged to class I and 64 to class II patients. Two independent group comparisons were made with an independent two-sample t-test or Pearson Chi-square test. The appropriate tests were chosen out of two dependent t test and McNemar Bowker to compare left and right or edentulous and dentate cases. The relationship between age and MCI was analyzed using the Spearman rank correlation coefficient, and the relationship between the PMI and MI variables was analyzed using the Pearson correlation coefficient. (p0.05). The distribution of MCI in the edentulous and dentate regions differed in Kennedy class II cases (p=0.002). Variable values of PMI and MI obtained from the dentate and edentulous sides were also found to differ (p

AMAÇ: Farklı kırık hattı şekillerinin ve aralıklarının grafen oksit ile tamir edilmiş polimetil metakrilat (PMMA) rezin örneklerinin kırılma dayanımına olan etkisinin araştırılmasıdır. GEREÇ VE YÖNTEMLER: 65×10×3 mm boyutunda 50 adet standart mum örnek metal bir kalıp kullanılarak hazırlandı. Hazırlanan mum örnekler 5 gruba (n=10) ayrıldı; grup 1: kontrol grubu (kırık hattı oluşturulmayan), grup 2: 0 mm boşluk ve düz yüzeyli kırık hattı, grup 3: 0 mm boşluk ve 45° bevel kırık hattı, grup 4: 2.5 mm boşluk ve düz yüzeyli kırık hattı, grup 5: 2.5 mm boşluk ve 45° bevel kırık hattı. Örneklerin kırık hattı PMMA tozuna %2 oranında grafen oksit ilave edilerek tamir edildi. Tüm gruplardaki örneklere başlık hızı 0.5 mm/dak olan universal test cihazı ile 3 nokta bükülme testi kırık hattının orta noktasından uygulandı. Sonuçlar normal dağılım gösteren gruplarda ANOVA ve Tukey HSD testi kullanılarak, normal dağılım göstermeyen gruplarda ise Kruskall-Wallis H testi ile değerlendirildi. p<0,05 değeri istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi. BULGULAR: En yüksek bükülme dayanımı değeri kontrol grubunda elde edildi. (123.92±13.99 MPa). En düşük değer ise grup 4’te (39.01±8.23 MPa) kaydedildi. Bevel kırık hattı oluşturulan örneklerin bükülme dayanımı, düz kırık hatlı örneklerden istatistiksel olarak anlamlı derecede daha yüksek bulundu. (p<0,05). Çalışmada tamir sonrası örneklerin reziliensinde azalma gözlenmiş ancak gruplar arası fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır. (p=0,083). SONUÇ: Grafen oksit kullanılarak tamir edilen akrilik rezin örneklerde bevel kırık hattı düz kırık hattına göre kırılma dayanımının artırılmasında önemli derecede avantaj sağlamıştır.