Bu araştırmada 1984-1989 yılları arasında Bulgaristan’da yaşamış ve 1989’da Türkiye’ye göç etmek durumunda kalmış Türklerin göç sürecine dair deneyimlerinin anlamını derinlemesine incelemek hedeflenmiştir. Araştırmanın amacına göre nitel araştırma yöntemine uygun olarak fenomenoloji deseni kullanılmıştır. Bu hedef doğrultusunda öncelikle süreci deneyimlemiş 10 Türk kökenli muhacir katılımcı olarak belirlenmiştir. Katılımcılarla gerçekleştirilen görüşmelerde kullanılmak üzere yarı yapılandırılmış görüşme formu hazırlanarak veriler toplanmıştır. Görüşmeler nitel araştırma yöntemine uygun bir şekilde içerik analizine tabi tutularak incelenmiştir. Araştırma sonucunda katılımcıların 1984 yılı öncesinde Bulgaristan’da küçük çaplı ayrımcılık hareketleri görmeye başladıklarını belirtmekle birlikte genel anlamıyla Bulgaristan’da yaşamaktan memnun oldukları, ancak 1984 yılı itibariyle 1989’a kadar dönemin hükümeti tarafından “soya dönüş politikası” kapsamında uygulanan “kimlik değişimine” varan dayatmalarla birlikte görülen baskılardan büyük rahatsızlıklar hissettikleri görülmüştür. 1989 göçüyle Türkiye gelmelerinin kendilerinde mutluluk yaratmasına rağmen ekonomik, sosyal-kültürel ve psikolojik birtakım zorluklar yaşadıkları sonucuna ulaşılmıştır. Zamanla sorunlarının büyük çoğunluğunu bireysel çabayla ya da Türkiye’nin desteğiyle çözen katılımcıların şu an Türkiye’de yaşamaktan da memnun oldukları görülmektedir.