No abstract

No abstract

No abstract

The discussion of the ethical issues involved in patient-physician relations are traditionally based on the assumption that the parties involved are in direct contact and that their interaction occurs in the same spatio-temporal context. Problems such as confidentiality, paternalism, consent, responsibility etc. are discussed in light of the interpersonal interaction of the two parties. Medicine in the Internet and in other forms of digital medical applications, however, allow for a mode of interaction where the type of the contact between the patient and the physician is altered. The authors argue that the new types of physician-patient interaction create new ethical dilemmas.The authors examine the traditional ethical issues in medicine and place them in their historical and methodological context. The immediacy factor in patient-physician relations is responsible for moral dilemmas which are non-existent in a "digital" environment. On the other hand, such an environment raises new issues and it creates new dilemmas. The concept of responsibility assumes a different moral weight in cases where the addressee of an action is distant in space and time. Requesting or granting consent is a different process in the Web than it is in an examination room of a hospital. Paternalistic behaviour on the part of a physician may well be viewed as committing the fallacy of authority by the patient when seeking medical information in the Internet.In light of the above discussion, the authors claim that the major ethical issue arising out of the use of the Internet for medical purposes lies in the responsibility of both the physicians involved in the decision making process as well as the patients. The information made available on the Web by health care professionals is differently perceived by the various individuals accessing it. Further, the patient who engages in self-diagnosis on the basis of such information assumes a different type of responsibility from that when consulting a medical encyclopedia due to the interactive nature of the medium which attempts to minimise the assumption of "a universal type of patient" that underlies the whole enterprise.It is therefore necessary to redefine the role of the patient and the physician in the Internet environment of health care services in order to determine the respective moral responsibility of both parties.

Θεωρία καί πρακτική τής διεπιστημονικής ερευνάς: Φιλοσοφία καί επιστήμη Γιώργος Παπαγοϋνος * Μία ερευνητική προσπάθεια χαρακτηρίζεται ώς «διεπιστημονική» όταν τό αντικείμενό της δέν εμπίπτει στό μέρος του φάσματος τό όποιο άντιστοιχεΐ -σέ μιά δεδομένη στιγμή -σέ μιά συγκεκριμένη επιστήμη.Έτσι, στήν προσ πάθεια αύτή ή συμμετέχουν έρευνητές οΐ όποιοι, τυπικά τουλάχιστον, άνή-κουν σέ διαφορετικές επιστήμες ή διαμορφώνεται μιά καινούργια, σύνθετη επιστήμη, ή όποια έχει πλέον σάν άντικείμενό της αύτό τό συγκεκριμένο φαι νόμενο.'Ο χαρακτηρισμός όμως ένός είδους ερευνάς ώς «διεπιστημονικής» προϋ ποθέτει άφ ' ένός τήν ύπαρξη άλλου είδους ερευνάς, ή όποια μπορεί νά χαρα κτηριστεί άπλά ώς «επιστημονική», καί άφ' ετέρου συγκεκριμένα κριτήρια, βάσει των όποιων μιά ορισμένη έρευνητική προσπάθεια κατατάσσεται στή μιά ή τήν άλλη κατηγορία.Τό πρόβλημα όμως τής διεπιστημονικής έρευνας βρίσκεται σ' αύτό άκρι-βώς τό σημείο: δηλαδή, άφ ' ένός στά κριτήρια βάσει των όποιων διαχωρίζε ται άπό τήν επιστημονική καί άφ ' έτέρου στόν καθορισμό της αναφορικά καί σέ άντιδιαστολή μέ τήν έπιστημονική έρευνα.Θά υποστηρίξω τήν άποψη ότι ή έννοια τής διεπιστημονικότητας είναι θε μελιώδης, τόσο γιά τή διερεύνηση τής έννοιας τής επιστήμης όσο καί γιάτόν προσδιορισμό των χαρακτηριστικών τής γνωστικής διαδικασίας. 'Ακόμη, θέ λω νά υποστηρίξω ότι ιστορικά καί λογικά δέν ισχύει ή άντίληψη τής απομό νωσης τής μιας επιστήμης άπό τήν άλλη, ένώ άντίθεταή διεπιστημονικότητα αποτελεί τό «κανονικό» χαρακτηριστικό τής προσπάθειας περιγραφής καί εξή γησης των φαινομένων των αντικειμένων καί των γεγονότων.Ή διεπιστημονικότητα τής επιστήμης γενικά καί τής κάθε επιστήμης ειδι κότερα είναι εμφανής τόσο άπό τήν ιστορική διερεύνηση τής έξέλιξης τής επιστήμης όσο καί άπό τά μεθοδολογικά πρότυπα καί τίς φιλοσοφικές παρα δοχές πού υιοθετεί.'Η άντίληψη τής αυτοτέλειας τής κάθε επιστήμης, όπου συγκεκριμένο σύ νολο αντικειμένων καί φαινομένων διερευνάται μέ συγκεκριμένη μεθοδολο-* ιστορικός τής φιλοσοφίας τής έπιστήμης