No abstract

This article investigates the influence of the macroeconomic environment on corporate leverage. Using panel data of European listed SMEs, we examine the relationship between capital structure and country‐level total factor productivity (TFP), GDP growth, interest rates and stock market development across firm categories (micro, small, and medium) and monetary regimes (EMU and non‐EMU countries) for the period 2005–2015. By performing a dynamic panel data analysis into a vector error correction framework, along with several model specifications and robustness tests, we provide new evidence that country‐level TFP is an important determinant of capital structure choice, while its impact depends on the institutional environment (inside the EMU or not). Although there are both short‐run and long‐run dynamic relationships between the corporate leverage and the macroeconomic factors, to EMU or not to EMU is also evident when looking at the three size categories. Overall, our results suggest that all SMEs are not the same, and the determinants of their capital structure vary across size categories.

No abstract

Σε αυτήν τη διδακτορική διατριβή εξετάζουμε την επιρροή των ειδικών χαρακτηριστικών της επιχείρησης, του μακροοικονομικού περιβάλλοντος και των θεσμικών εξωτερικών παραγόντων στη διαμόρφωση των αποφάσεων περί της μόχλευσης των ευρωπαϊκών μικρομεσαίων επιχειρήσεων (ΜΜΕ), οι οποίες είναι εισηγμένες σε οργανωμένες δευτερογενείς αγορές διαπραγμάτευσης. Αρχικά, παρέχουμε αποδείξεις ότι ο δείκτης μόχλευσης των επιχειρήσεων συνδέεται αρνητικά με την κερδοφορία της και σχετίζεται θετικά με τη δομή του ενεργητικού και το μέγεθος της επιχείρησης, ανεξάρτητα από την κατηγορία μεγέθους στην οποία ανήκει [π.χ. πολύ μικρή (micro), μικρή (small) και μεσαία (medium)] αλλά και τη γεωγραφική της προέλευση (χώρες του πυρήνα, της περιφέρειας, νέες χώρες μέλη και χώρες υψηλής τεχνολογίας). Η φορολογία είναι σημαντική και για όλες τις υποομάδες και υποκατηγορίες. Επιπλέον, επαληθεύω ότι οι επιχειρήσεις που ανήκουν στην ευρωπαϊκή περιφέρεια, οι νέες χώρες μέλη και οι χώρες υψηλής τεχνολογίας επηρεάστηκαν αρνητικά (αυξημένη μόχλευση) κατά τη διάρκεια της Ευρωπαϊκής κρίσης χρέους ενώ αντίθετα οι χώρες του πυρήνα της Ε.Ε. 28 επηρεάστηκαν θετικά (μειωμένη μόχλευση). Δεύτερο, οι μακροοικονομικές επιπτώσεις στη μόχλευση των επιχειρήσεων είναι διαφορετικές εντός και εκτός της οικονομικής και νομισματικής ζώνης (ΟΝΕ). Οι μακροπρόθεσμες και βραχυπρόθεσμες σχέσεις μόχλευσης και μακροοικονομικών συνθηκών παρουσιάζουν διαφορές: α) στις εκτιμήσεις των συντελεστών, β) στο μέγεθος των συντελεστών και γ) στην ταχύτητα προσαρμογής όταν εξετάζονται εντός και εκτός της ΟΝΕ. Η επίδραση των μακροοικονομικών συνθηκών είναι επίσης εμφανής όταν εξετάζουμε τις επιχειρήσεις βάσει των τριών κατηγοριών μεγέθους της επιχείρησης. Τρίτο, η συνολική παραγωγικότητα των συντελεστών παραγωγής (TFP-Τotal Factor Productivity) και ειδικά το ανθρώπινο κεφάλαιο (HC-Human Capital) επηρεάζουν σημαντικά τις επιλογές κεφαλαιακής διάρθρωσης των ευρωπαϊκών εισηγμένων ΜΜΕ. Οι βραχυπρόθεσμες μεταβολές του TFP διαβιβάζονται ταχύτερα στη μόχλευση των επιχειρήσεων για τις χώρες εντός της ΟΝΕ, σε σύγκριση με εκείνες εκτός της ΟΝΕ. Από την άλλη πλευρά, βρίσκω ισχυρότερες μακροχρόνιες σχέσεις μεταξύ μόχλευσης και TFP στις χώρες εκτός ΟΝΕ. Επιπρόσθετα, οι διακυμάνσεις του TFP επηρεάζουν περισσότερο τις μικρές (small) επιχειρήσεις των χωρών μελών της ΟΝΕ έναντι των πολύ μικρών (micro) και των μεσαίων (medium) επιχειρήσεων, γεγονός που οφείλεται κυρίως στο ότι αυτή η κατηγορία επιχειρήσεων έχει α) το χαμηλότερο ποσοστό άυλων περιουσιακών στοιχείων σε σχέση με το ενεργητικό β) και τους υψηλότερους δείκτες μόχλευσης μεταξύ των τριών κατηγοριών επιχειρήσεων. Επιπλέον, με βάση τα ευρήματά μου, μπορώ να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι η ανταπόκριση των ΜΜΕ στις μακροοικονομικές διαταραχές διαφέρει εντός και εκτός της ΟΝΕ. Τέταρτο, διαπιστώνω ότι οι θεσμοί, οι νομικές παραδόσεις και τα επίπεδα διαφθοράς της χώρας συσχετίζονται σημαντικά με τη μόχλευση της επιχείρησης στην Ε.Ε 28. Η θεσμική ποιότητα και η αποτελεσματικότητα της δικαιοσύνης επηρεάζουν αρνητικά τη μόχλευση των επιχειρήσεων ενώ η διαφθορά έχει το αντίθετο αποτέλεσμα. Τέλος, βρίσκω ότι η ενίσχυση της λειτουργικότητας των θεσμών, η βελτίωση της αποτελεσματικότητας των νομικών και δικαστικών συστημάτων σε συνδυασμό με τη μείωση της διαφθοράς αντισταθμίζουν ορισμένες από τις αρνητικές επιπτώσεις του πολιτικού κινδύνου.