Infrastructure resilience ascribes into the United Nations’ agenda for sustainable development. The more information supporting infrastructure resilience enhancement, the higher chance that it will be done objectively and effectively, and especially in a sustainable way. In spite of many different approaches and data sources, there is a lack of information that respects the emergency service point of view. The main research objective is to investigate factors determining sustainable infrastructure resilience enhancement that reflects direct protection of the most important values (human life and health) by connecting multiple variants of infrastructural resilience corresponding with the voice of emergency service and based on real data risk assessment. The methodology consists in formulation of a reference model for informing sustainable infrastructure resilience enhancement, risk assessment for infrastructure safety in terms of emergency service perspective and risk-based rationalization of the enhancement manners. The model stems from urban resilience and city resilience. Its components are physical resilience, structure and setting resilience, organizational resilience, economic resilience and legal resilience. These elements are related to hazards’ character, operational specification and resource requirements, operationalizing the model in terms of emergency conditions. For risk rationalization purpose, 1,255,826 events which occurred in 2015–2019 are analysed. Nearly 70% of the summary value of infrastructural risk is related to residential buildings and other categories of objects (garages, auto repair shops, monuments of material culture, objects of natural environment, hydro-technical objects, military objects, ex-territorial objects and others). Sustainable-related manners are specified notably for abovementioned buildings and objects. Deepening the analysis of cognitive limitations gives ideas for further research.

Gospodarka i przewożenie towarów dużego ryzyka wiąże się z możliwością powstania zagrożenia i sytuacji niebezpiecznych dla ludzi i otoczenia oraz środowiska naturalnego. Należy stale liczyć się z tym, że z przyczyn losowych lub świadomej działalności człowieka towary dużego ryzyka, czyli towary niebezpieczne nieodpowiednio przechowywane lub przewożone mogą stanowić poważne zagrożenie. Tego typu towary mogą wzbudzać zainteresowanie, a także chęć pozyskania przez organizacje terrorystyczne lub grupy przestępcze. Brak odpowiedniego zabezpieczenia może być źródłem i początkiem powstania bardzo niebezpiecznej sytuacji kryzysowej. W Polsce systemem odpowiedzialnym za sprawne reagowanie na sytuacje kryzysowe (w tym też sytuacje powstałe z udziałem LNG) jest system zarządzania kryzysowego. Zasadnicze treści artykułu stanowią wyniki badań w zakresie identyfikacji elementów systemu zarządzania kryzysowego państwa w zapewnieniu bezpieczeństwa przewozu materiałów niebezpiecznych oraz określenie procedur reagowania na sytuacje kryzysowe z udziałem zdarzeń związanych z LNG. Treści artykułu to część wyników badań autora w ramach projektu badawczego-rozwojowego Innowacyjne stanowisko badawczo-treningowe „Trenażer LNG” służące do opracowania taktyki działań z wykorzystaniem sprzętu będącego na wyposażeniu PSP podczas zdarzeń LNG, realizowanego w Szkole Głównej Służby Pożarniczej.

Praca pod redakcją bryg. dr. inż. Dariusza Wróblewskiego Publikacja wydana w ramach projektu "Zintegrowany system budowy planów zarządzania kryzysowego w oparciu o nowoczesne technologie informatyczne" fi nansowanego przez NCBR na podstawie umowy nr DOBR

In the past, the main task of the Armed Forces was primarily to ensure military security in terms of defense of independence, sovereignty, and territorial integrity of the state. However, nowadays, in the national and international dimension, their scope of tasks has been expanded to include projects in the field of supporting public administration bodies and society in crisis situations. That is due to the fact that the Armed Forces have unique, unprecedented in other response forces, opportunities to take effective action in the event of various crises. Thus, they have become an important enhancement of the crisis management system and civil protection. They can often constitute the main element of support for public administration bodies (central and local government) in solving emerging crisis situations. An important factor in the effectiveness of their actions in helping the society is the so-called crisis management system in the Ministry of National Defense. The structure of this system is closely related to the functioning control and command system.

No abstract