Özel gereksinimli bireylerin eğitim süreçlerinde görev alan öğretmenlerin ve çocuk gelişimi bölümünde öğrenim gören öğrencilerin, özel eğitime gereksinim duyan bireylere ilişkin görüşlerinin önemli olduğu düşünülmektedir. Bu bağlamda çalışmanın amacı, özel eğitim sınıf öğretmenlerinin ve çocuk gelişimi bölümünde öğrenim görmekte olan öğrencilerin özel eğitime gereksinimi olan bireylere ilişkin metaforik algılarını ortaya koymaktır. Araştırmanın çalışma grubunu 2015-2016 eğitim öğretim yılında Hakkari il Milli Eğitim Müdürlüğü' ne bağlı kurumlarda görev almakta olan 35 özel eğitim sınıf öğretmeni ve Hakkari Üniversitesi Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu Çocuk Gelişimi Bölümünde öğrenim görmekte olan 68 öğrenci oluşturmaktadır. Çalışma kapsamında, katılıcımalara, "Özel eğitime gereksinimi olan birey bir evin………………dır (dir, dur). Çünkü …………." şeklinde açık uçlu bir soru yönlendirilmiştir. Araştırmada ulaşılan metafor seçimlerinin, ortak ve farklı yönleri, katılımcıların belirttiği sebeplere göre incelenmiştir. Araştırmanın genel sonuçlarına göre, "bahçe" en fazla, "banyo" ise en az tercih edilen metafor olarak tespit edilmiştir.

Total diz protezi ameliyatı, diz artritli hastaların ağrı ve hareket kısıtlılıklarını gidermek, dizin fonksiyonunu arttırmak için uygulanan, eklemin yeniden yapılandırıldığı cerrahi işlemdir. Total diz protezi ameliyatı sonrası hastalar günlük yaşam aktivitelerinde bağımlı olma, uyku problemleri ve depresyon gibi birçok sorun yaşayabilmektedir. Amaç: Bu araştırma total diz protezi ameliyatı olan yaşlı bireylerde ameliyat sonrası uyku ve depresyonu belirlemek amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Yöntem: Araştırmanın örneklemini 20 Şubat 2018 -20 Ağustos 2018 tarihleri arasında bir Devlet Hastanesinin Ortopedi ve Travmatoloji servisinde yatan ve 65 yaş ve üzeri total diz protezi ameliyatı olan, bilinci açık, oryante ve koopere olan, konuşma, işitme problemi ve uyku sorunu olmayan vb. gibi dahil etme kriterlerine uyan 150 hasta oluşturmuştur. Araştırmanın verileri Kişisel Bilgi Formu, Diz Ameliyatı Sonrası Dönemde Uykuyu Etkileyen Faktörler Anket Formu ve Geriatrik Kısa Depresyon Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde; ortalama, standart sapma, frekans, Exact test, Pearson Ki-Kare, Likelihood Ratio istatistik değerleri ve Pearson Korelasyon katsayısı kullanılmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılan hasta bireylerin %69.3'ü kadın, %44.7'sinin okuryazar olmadığı, %69.3'ünün evli olduğu, %55.3'ünün geliri gidere denk olduğu, %37.3'ünün yalnız yaşadığı ve yaş ortalamasının 70.6±3.6 olduğu belirlendi. Araştırmaya katılan hastaların %60.7'sinin uyku sorunu yaşadığı ve en çok uykuya dalmakta zorlandıkları, %49.3'ün de depresyonda olduğu belirlendi. Sonuç: Bu bulgulara göre total diz protezi ameliyatı olan hastalarda uyku ve depresyon sorunları görülebilmektedir. Bundan dolayı ameliyat sonrası dönemde yaşam kalitesini etkileyen uyku ve depresyon düzeylerini uygun ölçeklerle tanımlayarak, farmakolojik ve nonfarmakolojik stratejilerin geliştirilmesinde sağlık ekibi ile birlikte çalışılması ve bu çalışmanın daha kapsamlı bir şekilde yapılması önerilmektedir.

ÖzAraştırmada, 12-72 aylık iki dilli çocukların dil gelişiminin değerlendirilmesi amacıyla "İki Dilli Çocuklar için Türkçe Değerlendirme Aracı"nın geliştirilmesi ve geçerlik-güvenirlik çalışmasının yapılması amaçlanmıştır. Araştırmanın örneklem grubu amaçlı örnekleme yöntemiyle Türkiye'de  Bu çalışma, 2-5 Ekim 2019 tarihlerinde Kars/Türkiye'de düzenlenen 6. Uluslararası Okul Öncesi Eğitimi Kongresi'nde sözlü bildiri olarak sunulmuştur.

Çocuklar davranış gelişiminde öncelikle ebeveynlerini ve yakın çevresini model aldıkları için, davranış kazanımlarında aile ve yakın çevrenin etkisi yadsınamaz. Çocukların davranış kazanımında ebeveyn ve diğer aile üyelerinin çocuğun gelişimsel dönemlerini de bilmesi olumlu davranış kazandırma da etkili olacaktır. Araştırmanın amacı, bir devlet üniversitesinde görev yapmakta olan idari ve akademik personellerin, 0-12 yaş arasında problem davranışları tespit edilen çocuklarının problem davranışlarını en aza indirgemeye çalışmaktır. Çocukların problem davranışlarını belirlemeyi ve bu davranışları en aza indirmeyi hedefleyen bir uygulama programı ebeveynlerinin de aktif katılımıyla 2016-2017 güz akademik döneminde araştırmacılar tarafından 13 çocuk ve ebeveynlerinin katılımıyla yürütülmüştür. Araştırmada veri toplama yöntemi olarak gözlem ve görüşme teknikleri kullanılmış, elde edilen verilerde nitel yöntemlerle incelenmiştir. Bu süreçte her çocuğun kendine özgü problem davranışı olduğundan, her katı lımcı için bireysel uygulamalar ve gözlemler yapılmıştı r. Uygulama sonunda programa katı lan çocukların davranış problemlerinde azalma, ebeveynlerinin de çocuklarını tanıma ve davranış problemlerinin çözümü noktasında farkındalık seviyelerinin ilerlediği tespit edilmişti r.