No abstract

Amaç: Çalışmamızın amacı tip 2 diyabet tanısı almış yaşlı erişkinlerde kırılganlıkla ilgili faktörleri belirlemektir.Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 65 yaş ve üstü, tip 2 diyabet tanısı almış 108 kişi dahil edildi. Katılımcıların kırılganlığı FRAIL anketi ile değerlendirilmiş, beslenme durumu Mini Beslenme Değerlendirme Kısa Formu (MNA-SF) ile, depresyon durumu Hasta Sağlığı Anketi-2 (PHQ2) ve Geriatrik Depresyon Ölçeği Kısa Formu (GDS-SF) ile değerlendirilirken, yaşam kalitesi EuroQol-5 Boyut (EQ5D) ve EQ VAS puanlaması ile, kişisel bakım durumları ise Günlük Yaşamın Temel Aktiviteleri (BADL) ve Günlük Yaşamın Enstrümantal Aktiviteleri (IADL) formları ile değerlendirilmiştir.Bulgular: Kırılgan grupta, kırılgan olmayanlara göre uyku sorunları, düşme korkusu, idrar kaçırma, PHQ2, GDS-SF ve EQ5D skorları anlamlı olarak yüksek; MNASF skoru ise anlamlı olarak düşüktü (p<0,05, tüm kıyaslamalar için).Sonuç: Bu çalışmada yaşlı diyabetik hastalarda kırılganlık ile malnütrisyon, azalan yaşam kalitesi ve artmış depresyon arasındaki ilişki gösterilmiştir. Tüm bu faktörlerin diyabet yönetiminde bir yeri olduğu için farkındalık artırılmalı ve yaşlı diyabetlilerde kırılganlık taraması genişletilmelidir.