Deniz ve iç sulardaki baraj göllerindeki balık yetiştiriciliği çalışmalarında kullanılan yüzer ağ kafes sistemlerinin en önemli bileşenlerinden bir tanesini dikmeler oluşturmaktadır. Dikme üretiminde geçmişten günümüze kullanılan en yaygın yöntem rotasyon sistem iken son yıllarda plastik işleme teknolojilerinin gelişmeye başlaması ile birlikte, pek çok alanda olduğu gibi dikme üretiminde de enjeksiyon yönteminin kullanılması gündeme gelmiştir. Bu çalışmada ticari bir kafes üretim tesisinde iki üretim metodunun iş gücü, kullanılan hammadde özelikleri ve birim zamandaki üretim kapasitesi ile enerji tüketimi ve üretim maliyetleri açısından karşılaştırılması yapılmıştır. Elde edilen sonuçlarda, enjeksiyon yöntem ile üretimin seçilmesi durumunda iş gücünün yarı yarıya azaltılabileceği, rotasyon sistemde kullanılan toz yapıdaki düşük yoğunluklu polietilen (LDPE) malzeme yerine granül formdaki hammaddenin de seçilebileceği, bir saatlik zaman diliminde enjeksiyon yöntemle %50 oranında daha fazla sayıda dikme üretilebileceği görülmüştür. Bununla birlikte her iki yöntemin kullanımı sırasında harcanan enerji miktarı göz önünde bulundurulduğunda enjeksiyon sistem ile üretimin %80 oranında enerji tasarrufu sağlayabileceği görülmüş, üretim maliyetlerinin de %9.2 oranında azaltılabileceği hesaplanmıştır.