Bu çalışmada rekreasyonel amaçlı etkinliklere katılan bireylerin rekreasyonda algılanan sağlık çıktıları ve yaşam doyum düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre karşılaştırılması ve bu iki bağımlı değişken arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Materyal ve Metot: Çalışmanın örneklem grubunu farklı rekreasyonel etkinliklere katılan 229 erkek, 98 kadın toplam 327 birey oluşturmaktadır. Araştırmaya katılan bireylere "Rekreasyonda Algılanan Sağlık Çıktıları Ölçeği (RASÇÖ)" (Yerlisu Lapa ve diğ. 2017) ve "Yaşam Doyumu Ölçeği (YDÖ)" (Yetim, 1993) uygulanmıştır. Verilerin analizi aşamasında t-testi ve MANOVA yöntemleri kullanılmıştır. Ayrıca, RASÇÖ'nün üç alt boyutu ve YDÖ arasındaki ilişkilerin belirlenmesinde Pearson korelasyon katsayısı hesaplanmıştır. Bulgular: Yapılan t-testi analizi sonuçları, cinsiyet ve medeni hal değişkenlerine göre katılımcıların "RASÇÖ'nün tüm alt boyutları ve "YDÖ'deki ortalama puanları arasında anlamlı farklılık olmadığını göstermiştir. Rekreasyon etkinlik alan tercihi değişkenine göre yapılan analizler katılımcıların "RASÇÖ'nün tüm alt boyut ve "YDÖ'nin ortalama puanlarının anlamlı faklılaşmadığını göstermektedir. MANOVA sonuçları, serbest zamanda fiziksel aktiviteye katılım durumu değişkeninin "RASÇÖ" alt boyutları üzerindeki temel etkisinin anlamlı olduğunu göstermektedir. Hangi bağımlı değişkenin çok değişkenli anlamlılığa katkı sağladığını anlamak amacıyla ANOVA yapılmıştır. Fiziksel aktiviteye katılma durumu değişkeni ana etkisi açısından sadece "Psikolojik Deneyimin Gerçekleşmesi" alt boyut ortalama puanının anlamlı olarak farklılaştığı sonucuna ulaşılmıştır. Anlamlı farklılığın tespit edildiği bu boyutta fiziksel aktiviteye katılanların ortalama puanı, katılmayanların ortalama puanından daha yüksektir. Ayrıca, "RASÇÖ" alt boyutları ile "YDÖ" ortalama puanları arasında düşük düzeyde, pozitif yönlü ve istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir. Sonuç: Serbest zamanlarında fiziksel aktiviteye katılan bireylerin, "Psikolojik Deneyimin Gerçekleşmesi"ne ilişkin sağlık algılarının diğerlerinden yüksek olduğu sonucuna varılmıştır. Sonuç olarak, katılımcıların yaşam doyum düzeylerinin artmasıyla birlikte rekreasyonda algılanan sağlık çıktılarının arttığı söylenebilir.

Öz: Bu çalışmanın amacı, akademisyenlerin serbest zaman doyumu, serbest zamanda sıkılma algısı ve iş tatmin düzeylerindeki farklılıkları ortaya koymaktır. Aynı zamanda, serbest zaman doyumunun ve serbest zamanda sıkılma algısının katılımcıların iş tatminlerini yordama gücünü belirlemektir. Çalışmanın örneklem grubunu 129 kadın ve 118 erkek akademisyen oluşturmuştur. Katılımcılar "Serbest Zaman Doyum Ölçeği-SZDÖ" (Gökçe ve Orhan, 2011), "Serbest Zamanda Sıkılma Algısı Ölçeği-SZSAÖ" (Kara ve ark., 2014) ve "Minnesota İş Tatmini Ölçeği'ni-MİTÖ" (Baycan, 1985) cevaplamışlardır. Verilerin analizi için betimsel istatistikler, t-testi, MANOVA, ANOVA ve regresyon testleri kullanılmıştır. Bağımsız örneklemler için yapılan t-testi analizi sonuçları, kadın ve erkek katılımcıların; "SZDÖ"nün "Rahatlama", "SZSAÖ"nün "Sıkılma", ile "MİTÖ"nün "Dışsal Tatmin" ortalama puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olduğunu göstermiştir. MANOVA analizi sonuçları, bireylerin serbest zaman faaliyetlerine katılım durumu değişkeninin "SZDÖ", "SZSAÖ" ve "MİTÖ"nin puanları üzerindeki temel etkisinin anlamlı olduğunu göstermiştir ve hangi bağımlı değişkenin çok değişkenli anlamlılığa katkı sağladığını belirlemek amacıyla yapılan analiz sonuçlarına göre ise, "SZDÖ"nün "Rahatlama", "SZSAÖ"nün "Sıkılma" ile "Doyumsuzluk" ve "MİTÖ"nün "İçsel Tatmin" ile "Dışsal Tatmin" alt boyutlarında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu tespit edilmiştir. Anlamlı farklılığın tespit edildiği, "SZSAÖ"nün "Sıkılma" ile "Doyumsuzluk" alt boyutları hariç diğer tüm alt boyutlarda egzersize daha sık katılan akademisyenlerin ortalama puanları diğerlerine göre yüksektir. Yapılan regresyon analizi sonucunda, serbest zaman doyumu ve sıkılma algısının iş tatmininin anlamlı bir yordayıcısı olduğu tespit edilmiştir. Sonuç olarak, katılımcıların iş tatminleri üzerinde serbest zaman sıkılma algısının ve doyumunun etken faktörler olduğu söylenebilir.

Background and Study Aim. The purpose of the study was to determine the relationship between leisure satisfaction, physical activity levels and healthy life-style behaviors of sport science students during the COVID-19 pandemic in distance education. Material and Methods. In total, 218 sport science students participated in this study voluntarily. The short form of International Physical Activity Questionnaire was administered for the determination of physical activity level of distance education students. Their physical activity levels were categorized as inactive, minimally active, and physically active by using Metabolic Equivalent Term method. Health-promoting Life-style Profile Questionnaire was used with self-actualization, health responsibility, exercise, nutrition, interpersonal support, and stress management subscales. The leisure satisfaction scale was administered for the determination of leisure satisfaction. Results. Results of Pearson’s Product Moment Correlation Analyses indicated that there were positive significant correlations between “HLSB” and three sub-dimensions of “IPAQ” (MIA, VIA and Total). It was found positive correlation between “HLSB” and all sub-dimensions of “LSS” (Psychological, Educational, Social, Relaxation, Physiological and Aesthetical). Also, a significant positive correlation was found between four sub-dimensions of “LSS” (Social, Relaxation, Physiological and Aesthetical) and one sub-dimensions of “IPAQ” (W). It was observed that one sub-dimensions of “LSS” which is “Aesthetical”, and a positive correlation between all sub-dimensions of “IPAQ” was found. Conclusions. The findings of the present study indicated that healthy life-style behaviors were indicators of LSS and IPAQ and also aesthetical was found between IPAQ of sport science students.

The purpose of the study was to compare the multiple intelligence levels of athlete children and new registered children to summer sport courses. Screening model was used in the study.The research included 156 voluntary children attending to 2013 summer term sport courses ( x age = 15.27 ± 0.90). Children's personal information form to obtain demographic information and data on multiple intelligences data were collected for evaluation. Data analysis software SPSS was used for data analysis. Frequency, mean, standard deviation values were obtained, as well as inferential statistical techniques, considering the normal distribution of the data from the independent samples t-test was used. Significance level of p <0.05 was considered.Considering the findings of the study, verbal / linguistic intelligence, physical /kinesthetic intelligence, and social / interpersonal communication in favor of athletes in the areas of intelligence differences were detected (p <0.05).As a result, important information gathered from this study pointing out that there is significant differences between multiple intelligence development of athlete and non-athlete children. The children at development ages should be supported to attend regular sport activities.

Bu çalışmanın amacı, egzersiz katılımcıları için egzersiz bağımlılığı ve sosyal görünüş kaygısındaki farklılıkları belirlemek ve egzersiz bağımlılığı semptomları ile sosyal görünüş kaygısı arasındaki ilişkiyi tespit etmektir. Araştırma grubunu 79 kadın ve 167 erkek olmak üzere toplam 246 (ortalama yaş: 26,94 yıl) egzersiz katılımcısı oluşturmuştur. Katılımcıların tümü “Egzersiz Bağımlılığı Ölçeği-21” ve “Sosyal Görünüş Kaygısı Ölçeği”ni cevaplamışlardır. Parametrik testlerin varsayımlarının karşılanmasından sonra, verilerin analizi için t-testi, MANOVA, ANOVA ve Pearson korelasyon analizleri kullanılmıştır. MANOVA analizi sonuçları, cinsiyet değişkenine göre “Egzersiz Bağımlılığı Ölçeği-21”in “Zaman ve Egzersiz Tercihi”, “Kontrol Eksikliği” ve “Tolerans” alt boyut puanlarının anlamlı olarak farklılaştığı tespit edilmiştir (p