In this paper we present a study of psychotherapeutic treatment planning. By using a process-tracing approach, we were able to gain insight into the nature and the sequence of the considerations that psychotherapists have when they are asked to propose an intervention method for a depressed patient. The results of our study suggest formal similarities: the therapists all gave an interpretation of the patient and his complaints and they all focused on one treatment option, for which they found support in the case description. But the aspects emphasized in the therapists' interpretations were quite dissimilar as were the eventual decisions. We were unable to find a satisfactory explanation for these dissimilarities in our data, but we discuss some possibilities.

No abstract

In dit artikel beschrijven wij een onderzoek naar de behandelvoorstellen van ruim vijftig praktiserende psychotherapeuten voor vier (papieren) depressieve patie¨nten. In overeenstemming met onze verwachting bleken de voorstellen sterker samen te hangen met de theoretische achtergrond van de therapeuten dan met de patie¨ntkenmerken, en zelfs sterker dan met de door de therapeuten zelf geformuleerde argumenten en met de klachten en factoren die zij van toepassing achtten op de patie¨nten. Niettemin verklaarde de theoretische achtergrond slechts weinig, zodat de systematiek in deze behandelvoorstellen nog onvoldoende verduidelijkt is. InleidingEen psychotherapeut die bij de indicatiestelling een voorstel doet aan de patie¨nt over de aanpak van de klachten, kan daarbij geen standaardprocedures volgen of terugvallen op handboeken. Er is nog steeds geen sluitende meta-theorie over het indicatiestellen (Leuzinger, 1981;Beutler, 1991) en ook ontbreekt het nog aan empirisch gefundeerde regels voor het voorstellen van bepaalde behandelmethoden aan patie¨nten met bepaalde kenmerken (Grawe, 1981). De bevinding van Luborsky, CritsChristoph, Mintz en Auerbach (1988) dat er geen betekenisvolle verschillen lijken te zijn in uitkomst tussen de belangrijkste systemen van psychotherapie, zou aan deze lacune debet kunnen zijn. Zo zijn voor de behandeling van depressieve klachten zowel cognitieve als gedrags-

No abstract

No abstract