After the Neolithic period, mankind added agriculture to its food life that started with hunting and gathering. Agriculture having developed over time, became the main source of livelihood of many societies. Societies having experience on agricultural activities opened the way to the emergence and development of an economic model based on food production. This new economic model happened to be the main factor instilling the concept of settled life into societies. The Hittite country, which was a great political power in the 2nd millennium BC Anatolia, gave great importance to agriculture like other societies. In the Hittite texts, farmers who had carried out the plowing and plantation were mentioned as the LÚAPIN.LÁ within Sumerogram. The first duty of the farmers, who ensured the cultivation of the lands of Hittite’s Anatolia, was to present their products to the gods on time before the other people. The farmers who were warned about this issue and otherwise who were to be punished, were evaluated within the framework of the phenomenon of "finishing the job", unlike other fugitives in the political treaty texts. From the documents, we learn that the farmers who also seemed to be in charge of granaries would be punished if they told lie during the cultivation and delivery of the product. In addition to their agricultural activities, the farmers who had sometimes performed the supplication and preservation of animals became one of the most important components of the Hittite economy with their different duties and functions.

İnsan, tarih boyunca emellerine ulaşmak için çeşitli yollar denemiştir. Amacına ulaşmaya çalışan kimse, kimi zaman etik kurallara uygun davransa da kimi zaman da bu durumu gözetmemiştir. İnsanın hedefine ulaşmak için kullandığı yöntemlerden birisi, kandırma eylemi ile durumu kontrol altına alma çabasıdır. Kişi, içinde bulunduğu olumsuz durumdan kurtulmak, içinde bulunduğu durumu korumak ve devam ettirmek ve kötü durumu lehine çevirmek amacıyla kandırma eylemini gerçekleştirmiştir. Kandırma eyleminin kullanımı diğer toplumlarda olduğu gibi Hititlerde de kayıtlara geçmiştir. Hititçe birçok farklı metinde belgelenen bu eylemde tanrılar, insanlar, hayvanlar ve cansız nesneler yer alabilmektedir. Tanrının başka bir tanrıyı, insanın başka bir insanı, insanın tanrıyı ve tanrının insanı kandırması şeklinde kaydedilmiştir. Ayrıca canlı veya cansız vekiller kullanılarak da kandırma eylemi gerçekleştirilmiştir. Kandırma eylemini gerçekleştiren kimselerin, bunu yapmaması gerektiği aksi halde ağır şekilde cezalandırılacakları da metinlerde zikredilmiştir. Bazen bir savaşın seyrini bile değiştirebilen bu eylemler, kimi zaman başarılı olmuş kimi zaman ise başarıya ulaşmamıştır.

Hititlerde kadınların birçok farklı görevlerde yer aldığı bilinmektedir. Siyasi hayat kadar, ekonomik ve sosyal yaşamda da kendisine yer bulan kadınlar, günlük olarak yaptıkları işlerin yanı sıra; saray, tapınak gibi devlet kontrolünde olan yerlerde de çeşitli görevlerde bulunmuşlardır. Bu yerlerde görev alan kadın grubundan birisi, Sumerce MUNUS(.MEŠ)SUHUR.LÁ ismiyle zikredilir. Kendisiyle ilgili hizmetçi kadın, hierodul gibi çeşitli tanımlamaların yapıldığı bu kimseler; birçok farklı belgede karşımıza çıkmaktadır. Bazen saray içerisindeki olayların başkahramanı olarak karşımıza çıkan bu görevliler, bazen ritüellerde yer almakta, bazen de kendilerine büyük bağışlar yapılarak, bir hizmetçi statüsünden ziyade, daha üst düzey kimselerin sahip olabileceği olanaklarla donatılmışlardır. Birçok farklı görevi üstlenen bu kadınlar, özellikle dini içerikli olmak üzere, diğer metinlerde de birçok kez belgelenmiş ve Hitit dünyasındaki yerlerini almışlardır.

Anadolu’nun MÖ 2. binyıldaki halkı Hititlerin ekonomisi öncelikle tarıma dayanmaktaydı. Onlardan günümüze ulaşan yazılı belgelerden tahılı öğüterek un haline getirdikleri, Hitit mutfağının temel yiyeceği olmasının yanı sıra tanrılarına yaptıkları sunularda da yer alan ekmeği elde ettikleri okunmaktadır. Ekmeğin hammaddesi olan unun elde edilmesi için tahılın öğütüldüğü değirmen, Hititçe çivi yazılı belgelerde É NA4ARA5 sumerogramı ile ifade edilmiştir. Değirmende ya da elde tahılın öğütülmesi işinde kullanılan öğütme taşı da NA4ARA5 ile ifade edilmiştir. Belgeler bize değirmende çalışanların daha çok kadınlar olduğunu göstermektedir. Bunlar köle kadınlar olmalıydılar. Bunun yanında erkeklerin de az da olsa değirmende çalışmış oldukları belgelenebilmektedir. Özellikle Maşathöyük Mektuplarından kör oldukları belirtilen erkeklerin değirmenlerde zorla çalıştırıldıklarını, fırsat bulduklarında kaçmaya teşebbüs ettiklerini öğrenmekteyiz.

Hitit ülkesinde ağaçlara büyük bir önem verilmiştir. Ağaçlardan elde edilen ürünlerin yanı sıra, çeşitli ilaçların yapımında da ağaç yapraklarından faydalanılmıştır. Şüphesiz bu nedenlerden dolayı, ağaç konusu kanun maddelerinde de yer almış ve herhangi bir ağaca zarar verilmesi veya onun sökülmesi durumunda, zarara yol açan kişi cezalandırılmıştır. Hititlerde ağaçların manevi önemleri de vardır. Özellikle ritüel ve bayram metinlerinde bu durum karşımıza çıkmaktadır. Hitit belgelerinde birçok ağaç türü bulunmaktadır. Bunlardan birisi, GIŠTÚG olarak adlandırılmaktadır. Hitit metinlerinde geçen Sumerce GIŠTÚG sözcüğü, şimşir ağacı anlamındadır. Ritüel, bayram, kült, envanter gibi farklı türden metinlerde belgelenmiştir. Ritüel esnasında kralın ritüeli gerçekleştirdiği yer, şimşir ağaçlarının bulunduğu orman olmakla birlikte; şimşir ağacından elde edilen birçok farklı nesne bulunmaktadır. Bu nesnelerden bazıları ritüellerde kullanılmakta ve manevi bir değer taşımaktadır.