Bu çalışmanın amacı Türkiye'de Kamu Yönetimi (KY), Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi (SBKY) ve Yönetim Bilimleri Enstitü Anabilim Dallarında yüksek lisans ve doktora düzeyinde verilen kamu personel ve insan kaynakları yönetimi derslerinin insan kaynağını etkin kullanma yeterliliğine olası katkı düzeyinin tespit edilmesidir. Bu kapsamda örneklem olarak Türkiye'de Devlet üniversitelerinde KY ve SBKY ile Yönetim Bilimleri Enstitü Anabilim Dalları seçilmiştir. İlgili Enstitü Anabilim Dallarında personel ve/veya insan kaynağı ifadelerinin bulunduğu derslerin içerikleri, öğrenme çıktıları ve kazanımlarına dair veriler derlenmiştir. Doküman incelemesi tekniğiyle elde edilen veriler içerik analizi yöntemiyle irdelenmiştir. İlgili lisansüstü derslerde ve programlarda insan kaynağının etkin kullanılmasına katkı sağlayabilecek "insan kaynağı yönetimi" ve "insan kaynağı politikası üretebilme" kategorilerinin "insan kaynağının geliştirilmesi" kategorisine oranla daha fazla yer aldığı görülmektedir. Böylece Türkiye'de kamu yönetimiyle ilgili lisansüstü eğitim veren anabilim dallarının öğrencilere henüz hedeflenen ve idealize edilen seviyede insan kaynağını etkin kullanabilme yeterliliğini sağlayamadığı sonucuna ulaşılmıştır.

Eğitim ve öğretim devletlerin sunması gereken önemli kamu hizmetlerinden biridir. Bu hizmetin etkinliğini ve verimliliğini belirleyen beşerî unsurlardan biri öğretmenlerdir. Türkiye’de Millî Eğitim Bakanlığı (MEB) bünyesinde, öğretmenlerin performansını ölçebilmek için çeşitli kriterler geliştirilmiş ve zaman zaman pilot çalışmalar yapılmıştır. Bu çalışma, MEB bünyesindeki okullarda bireysel performans değerlendirmenin gerekliliğiyle, değerlendirme kriterlerinin performans değerlendirme sürecindeki etkisine ilişkin öğretmen algılarını ölçmeyi amaçlamaktadır. Çalışmada MEB Teftiş Kurulu tarafından 2005’te hazırlan “Öğretmen Performans Değerlendirme Form”larından derlenerek oluşturulan anketler kullanılmıştır. Örneklem olarak Niğde’deki devlet okullarında görev yapan öğretmenler seçilmiştir. Anket formlarından elde edilen verilerin analizinde betimsel istatistikler ve non-parametrik testler kullanılmıştır. Elde edilen bulgular doğrultusunda performans değerlendirmesi, öğretmenler tarafından gerekli görülmekte ve çoklu değerlendirme sürecinde öz değerlendirmenin ve kurum içi değerlendirmenin (zümre öğretmenleri hariç) daha etkin olduğu kanaati ortaya çıkmıştır. Ayrıca performans değerlendirme kriterlerinin etkin performans ölçümü için yeterli olduğu algısı hâkimdir. Hipotez testleri sonucunda yaşa ve kurumda üstlenilen görevlere göre algı düzeylerine ilişkin farklılıklar dikkat çekmiştir.

Türkiye’de 09 Temmuz 2018 tarihinde uygulanmaya başlanan Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi’yle, merkez teşkilat yapısı içinde, öznesi insan kaynağı olan çeşitli örgütsel yapılar oluşturulmuştur. Bu kapsamda hizmet öncesi eğitim ve gelişimle daha fazla ilişkili olan, potansiyel iş gücünü hedef kitle olarak belirleyen T.C. Cumhurbaşkanlığı İnsan Kaynakları Ofisi ile kamusal alandaki personel işlem ve politikalarında aktif rol alan Strateji ve Bütçe Başkanlığı ve İdari İşler Başkanlığı Personel ve Prensipler Genel Müdürlüğü dikkat çekmektedir. Çalışmanın amacı, bu Ofis, Başkanlık ve Müdürlüğün Türkiye’deki insan kaynağı envanterini çıkartarak, yetkinliğini sağlayıcı plan, program ve politikalara ne düzeyde yön verebildiklerine/verebileceklerine, bunları uygulamaya nasıl yansıttıklarına dikkat çekmektir. Çalışmada; literatür verileri, mevzuattaki düzenlemeler ve ilgili kurum/birimlerin internet sitelerinden elde edilen bilgiler irdelenmektedir. Bu kapsamda ilk olarak yetkinlik kavramı ve bileşenleri ele alınmakta ve yetkinliğin insan kaynağı açısından önemi üzerinde durulmaktadır. Akabinde bahsi geçen kurumsal yapıların görevleri ve uygulamaları incelenmektedir. Elde edilen bilgiler doğrultusunda, yeni kurumsal yapılarda yetkinliğe dayalı insan kaynağının tespitine ve geliştirilmesine yönelik çeşitli politikalar ve uygulamalar dikkat çekmektedir. Ancak bu politika ve uygulamalar kurumsal yapıların yeni olmasından da kaynaklı henüz istenen düzeyde değildir.