The novel coronavirus (COVID-19) pandemic that started in December 2019 led to the closure of schools on a global level, and implementation of strict social distancing measures has led to rapid and prevalent changes in conventional forms of education and instruction. In this period where distance education is preferred in education processes, the education technology competencies of teachers have gained importance. In this context, this study aimed to determine the education technology competencies of special education teachers. The descriptive study included 114 special education teachers. The data were collected by using the “Education Technology Competencies Scale for Teachers” and analyzed by using the SPSS 25 package software. The maximum total score that could be obtained in the scale that was used in the study is 190. It was determined that, with the mean score of 155.27, the participants of this study had an education technology competency level of 81.72%. In this study which investigated the technological competencies of special education teachers, no significant difference was found based on the participants’ gender, professional experience or areas of teaching. Considering the items in the dimensions of the scale, it was found that the male teachers were more competent in terms of technical knowledge on technology, while the female teachers used the technological knowledge they had more effectively in classes, instruction and materials, as well as in communication with both students and parents. <p> </p><p><strong> Article visualizations:</strong></p><p><img src="/-counters-/edu_01/0778/a.php" alt="Hit counter" /></p>

Social skills are specific behaviors exhibited by individuals to fulfill roles or duties assigned by society. The difficulties that individuals with intellectual disabilities experience in acquiring social skills make it difficult for these individuals to integrate with society and negatively affect peer interaction. This increases the importance of studies aimed at teaching social skills that have an important place in the independent life of individuals with intellectual disabilities. The aim of this study is to examine the studies designed as the only single subject study of social skills teaching for individuals with intellectual disability, carried out between 2000-2017. This study is designed as a qualitative document analysis. 13 studies have been reached for the individuals with intellectual disabilities, including the published articles in peer-reviewed journals on social skills studies and the graduate and doctoral dissertations published in Turkey. The studies were examined and interpreted in eight categories: characteristics of subjects, dependent variable, independent variable, research design, monitoring, generalization, reliability and social validity data.

No abstract

Bu araştırmada, özel eğitim öğretmen adaylarının yansıtıcı düşünme eğilimlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmaya, Bolu ilinde Özel Eğitim Öğretmenliğinde okuyan 118 öğrenci katılmıştır. Araştırma betimleyici tipte olup genel tarama modellerinden tekil tarama modeliyle desenlenmiştir. Veriler, katılımcılara Yansıtıcı Düşünme Eğilimi Ölçeği (YANDE) ile Demografik Bilgi Formunun dijital olarak gönderilmesiyle toplanmıştır. Verilerin analizinde parametrik olmayan testler kullanılmıştır. Araştırma sonucunda özel eğitim öğretmen adaylarının “Öngörülü ve İçten Olma” boyutunda yansıtıcı düşünme eğilimleri yüksek düzeyde bulunurken; Sürekli ve Amaçlı Düşünme, Öğretim Sorumluluğu ve Bilimsellik ve Araştırmacı boyutlarında yansıtıcı düşünme eğilimleri orta düzeyde bulunmuştur. Katılımcıların Açık Fikirlilik, Sorgulayıcı ve Etkili Öğretim ve Mesleğe Bakış boyutları ile ölçeğin genelinde gözlenen yansıtıcı düşünme eğilimleri ise düşük düzeyde bulunmuştur. Katılımcıların cinsiyetine göre “Sürekli ve Amaçlı Düşünme” ve “Sorgulayıcı ve Etkili Öğretim” faktörleri ile ölçeğin genelinden aldıkları puanlar arasında anlamlı fark bulunmuştur. Öte yandan katılımcıların yaşı ile “Açık Fikirlilik” ve “Mesleğe Bakış” faktörlerinde anlamlı fark bulunmuştur.

Bu araştırmada, zihinsel yetersizliği olan öğrencilere fen konularından biri olan “maddenin halleri” konusunun öğretiminde doğrudan öğretim ile sunulan şematik düzenleyicinin etkililiğini, öğrencilerin konu hakkındaki öğrenmelerini öğretim sona erdikten sonra da sürdürüp sürdüremediğini, farklı ortam ve araç-gereçlere genelleyebildiğini belirlemek amaçlanmıştır Araştırmaya zihinsel yetersizliği tanısı almış ilkokula devam eden iki kız, bir erkek öğrenci katılmıştır. Araştırmada tek denekli araştırma modellerinden davranışlar arası yoklama evreli çoklu yoklama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın bağımlı değişkeni, araştırmaya katılan öğrencilerin maddenin halleri konusunun içinde yer alan katı, sıvı ve gazı doğru bir şekilde söyleyerek şemaya yerleştirme düzeyleri iken; bağımsız değişkeni ise doğrudan öğretim yöntemi ile sunulan şematik düzenleyicilerdir. Araştırmada toplanan veriler görsel analiz yoluyla analiz edilmiştir. Araştırmada elde edilen bulgular, doğrudan öğretim yöntemi ile sunulan şematik düzenleyicilerin zihinsel yetersizliği olan öğrencilere “maddenin halleri” konusunun öğretiminde etkili olduğunu göstermiştir. Ayrıca denekler edindikleri konuları farklı ortam ve araç-gereçlere genelleyebilmiş ve öğretim tamamlandıktan bir ve üç hafta sonra da edindikleri konulara ilişkin performanslarını sürdürmüşlerdir.