No abstract

This paper is licensed under a Creative CommonsAttribution-NonCommercial License Bu makale Creative Commons Attribution-NonCommercial License altında lisanslanmıştır.Bu makale en az iki hakem tarafından incelenmiş, iThenticate yazılımı ile taranmış, araştırma yayın ve etiğine aykırılık tespit edilmemiştir. Araştırma & Yayın EtiğiThis article was reviewed by at least two referees, a similarity report was obtained using iThenticate, and compliance with research/publication ethics was confirmed.

No abstract

A BSTRACT This essay deals with the aspects of the macroeconomic policy environment in Turkey. The study attributes the impotency of the policy to the collective action problems of policymakers and policy appropriators, to the high transaction costs imposed by the representative institutions, and to the relations between the state and interest groups. In summary, it focuses analytical attention on the collective action problems of the state and of societal actors as the main determinants of an ambivalent, ambiguous, adversarial, and unsystematic form of interest representation and policymaking. The argument is that the unawareness and pragmatic rationality of state and societal actors about their mutual dependence and needs for cooperation, collaboration, and correspondence for effective information-gathering, policymaking, and implementation inhibit the attempts to solve collective action problems and socioeconomic dilemmas.

Modern dünya düzenlerinde yaşanan krizler aynı zamanda demokrasi ve cumhuriyet idealinin olmazsa olmazı kabul edilen ulus devletin kriziyle de kesişmektedir. Kabileleşme, kitleselleşme, mutlak yoksulluk, göç ve iç savaşlar imparatorlukların yıkıntıları üzerine kurulmuş emperyalist siyasi ve iktisadi yapıların bir yan ürünüdür. Ulus devletin kendisi de isteksizce de olsa en baskıcı ve yalnızlaştırılmış da olsa hâlâ kabul gören emperyalizm modellerinden birisidir. Bu makale kümeleşme ve kitleselleşme eğilimi gösteren, tâbiiyet veya yaderklik ilişkilerine ya da egemenlik ve bağımsızlık gibi yanılgılara karşı yeni özgürlükçü ve hürriyetçi siyasal teorik arayışlara bir katkı sağlama niyeti taşımaktadır. Böyle bir teori muhtemelen bir devlet veya rejim teorisi değil çoğulcu bir toplum ve toplumlararası ilişkiler teorisi olacaktır. Bu yazı bunu yaparken İbn Haldun'un Mukaddime adlı eserinden faydalanmaktadır.