Türkiye’de özellikle göç sonrası süreçte erken yaşta evlilik yapma ve anne olma olgularında artış olduğu gözlenmiştir. Bu çalışmanın amacı, erken yaşta anne olan Suriyeli kadınların, annelik deneyimlerini incelemektir. Bu amaç kapsamında, Bağcılar (İstanbul) Toplum Merkezi’ne başvurmuş, 14-17 yaş arasında anne olmuş, şimdiki yaşları 26-54 arasında olan 11 Suriyeli kadın ile odak grup görüşmeleri yapılmıştır. Veri toplama aracı olarak, araştırmacıların oluşturduğu yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Bu form 15 açık uçlu sorudan oluşmaktadır. Görüşmeler nitel araştırma yöntemlerinden biri olan yorumlayıcı fenomenoloji ile analiz edilmiştir. Analiz sonucunda; erken evlilik deneyimleri, çocuk sahibi olmaya teşvik, çocuk bakımını bilmeme, erken yaşta annelikte yaşanan zorluklar ve güç kaynakları öne çıkan temalar olmuştur. Bu temalar alanyazın ışığında tartışılmış; öneri ve sınırlılıklar belirtilmiştir.

No abstract