One of the obstacles to organ donation and transplantation in Turkey is that of religious beliefs and, at this point, religious officials constitute a key aspect of this problem. Positive or negative viewpoints held by religious officials regarding organ donation and transplantation are influential in guiding the public. This descriptive study was conducted for the purpose of describing religious officials' viewpoints on this subject. To determine the opinions of 40 religious officials from among the imams and muezzins working in Zeytinburnu District Mufti (Religious Officials Superior) Station who participated in a normal meeting in April and who fully completed the survey. A 27-question survey form was used that consisted of open-ended and closed questions, 5 of which were on socio-demographic characteristics, 13 on viewpoints on organ donation and transplantation, and 9 on the Islamic viewpoint regarding organ donation and transplantation. For the analysis of the results, Student's t test and one-way ANOVA tests were used. It was found that all of the religious officials believed in the importance of organ donation, 80 % considered donating their organs, and 5 % had made an organ donation. Of the religious officials who had not donated organs, 35 % gave an answer that there was no specific reason and 27.5 % stated that they had never considered the subject. While the number of those stating that they would donate the organs of a close associate who had died, 77.5 % of them who did not want to donate gave as their reason the idea that if it were him, he would perhaps not want to give his organs after death. Of the religious officials questioned, 92.5 % asserted that the religion of Islam looked positively on organ donation and transplantation, 55 % stated that the knowledge of religious officials in the country was inadequate regarding this subject, and 65 % said that for interest in organ donation to increase, religious officials should make speeches and raise the issue with the public in conversations, meetings, and sermons. Fully 85 % asserted that for interest in organ donation in Turkey to increase, religious officials have to lead on the subject. Of those questioned, 52.5 % considered their knowledge on organ donation and transplantation to be adequate and that they had obtained 52.5 % of such information from seminars/conferences, 50 % from television/radio, and 45 % from Directorate of Religious Affairs publications. However, 40 % expressed that they did not know where organ donations were made. One reason for inadequate organ donation in Turkey is that of incorrect religious beliefs. Thus, it is necessary that informative efforts are made by the Directorate of Religious Affairs through in-house training programs, and that healthcare, religious, and legal officials work jointly to inform the public about organ donation, organ transplantation, and brain death. Additionally, religious officials should donate organs by the way of example and, to increase their sensitivity, healthcare professionals should g...

ÖZET Hasta yakinlarinin organ bagi^i ve nakli ile ilgili tutumlan ve sosyal proñlleri arasindaki ili^kiAmaç: ÜIkemizde organ bagiçinin arzulanan düzeye ulaçmamasinin nedeni bu konudaki toplumsal bilincin henüz oluçturulamamiç olmasidir. Bu çaliçmada, hasta yakinlarinin organ bagiçi ve nakli ile ilgili tutumlanni belirlemek ve organ bagijina karji gösteriien tutum ile sosyal profilleri arasindaki iliçkiyi saptamak amaçlandi. Gereç ve Yöntem: Arajtirma kapsamina 5-11 Eylül 2011 tarihleri arasinda Yedikule Gögüs Hastaliklan ve Gögüs Cerrahisi Egitim ve Araçtirma Hastanesi nde yatarak tedavi gören hastalarin yakinlarindan ara^tirmaya katilmayi kabul eden 206 kiji alindi. Arastirmacilar tarafindan hazirlanan bir soru formu ile katilimcilara ait sosyodemografik özellikler ve organ bagiçina yönelik tutumlar toplandi. Sonuçlarin analizi için sayi, yüzde, student t-tesd ve Oneway Anova testleri kullanildi. Bulgular: Çaliçma kapsamina aliñan hasta yakinlannm %88.3'ünün organlanni bagiçlamadigi, %45.6'sinin organ bagiçinin nereye yapiidigini bilmedigi, %62.i'inin bu konuda bilgi sahibi olmadigi, %74'ünün organ bagiçini onayladigi saptandi. %40.8'i bir yakini yaçami yidrdiginde onun organlanni bagiçlama konusunda kararsiz kaldi. Erkek, bekar, université mezunu, iççi, ekonomik durumu yüksek, kronik hastaligi olmayan, haberleri takip eden, boç zamanlanni degerlendiren, evde kalabalik nüfusa sahip olmayan ve Ege Bölgesi'nden bireyierin organ bagiçi ve nakli ile ilgili olumiu tutuma sahip oldugU; kadin, evii, okuma yazma bilmeyen, ev hanimi, ekonomik durumu dü^ük, kronik hastaligi olan, haberleri takip etmeyen, boç zamani olmayan, evde kalabalik nüfusa sahip olan ve Karadeniz Bölgesi'nden bireyierin olumsuz tutuma sahip oldugu saptandi (p<0.05). Sonuç: Organ bagifi ve nakli konusunda toplumun egitimi ve bu konuda olumiu tutum içinde bulunmalari organ bagiçi sayisinin artmasinda cok önemlidir. Egitim verilecek hedef kitlenin temel egitim düzeyi, sosyokültürel özellikleri ve organ bagiçi konusunda genel bakis açilari belirlenmeli ve bu özelliklere göre egitim verilmelidir. Anahtar kelimeler: Hasta yakinlari, organ bagiçi, organ nakli, sosyal profil, tutum ABSTRACT 777e relationship between the attitudes of patients' relatives towards organ donation and transplantation and their social profiiesObjective: In our country organ donations have not been achieved at the desired level and the reason of this issue is that social consciousness in this regard has not been created yet. In this study, the aim was to determine the relationship between the attitudes of patients' relatives towards organ donation and their social profiles. Material and Methods: Of 206 subjects who agreed to participate in the study among patient's relatives of the inpatients hospitalised in Yedikule Chest Disease Education and Research Hospital between September 5"' and 11'" of 2011, were included in the study. Sociodemographic characteristics and the attitudes of the participants were collected with a questionnaire prepared by the investigators. Percentages, one-...

Amaç: Bu çalışmada, bir üçüncü basamak sağlık kuruluşunda çalışan personelin organ nakli ve bağışıyla ilgili görüş ve tutumlarının belirlenmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Çalışan 519 sağlık personelinden ulaşılabilen ve formu eksiksiz dolduran 256'sına, görüşlerini ortaya çıkarma amacıyla, 5'i sosyodemografik özelliklere, 14'ü organ nakli ve bağışına ilişkin görüşlere, 6'sı hastanede açılacak olan nakil merkezi konusundaki görüşlere yönelik, kapalı ve açık uçlu sorulardan oluşan 27 soruluk anket formu uygulandı. Sonuçların istatistiksel analizi için student-t test, ki-kare testi kullanıldı. Gruplar arasındaki farklar Anova ve post hoc analiziyle belirlendi. Sonuçlar: Ankete yanıt veren 256 sağlık personelinin %20,7'si (n=53) doktor, %34,8'i (n=89) hemşire, %3,1'i (n=8) idari personel, %10,5'i (n=27) personel, %13,7'si (n=35) tekniker, %17,2'si (n=44) tıbbi sekreterdi. Organ/doku bağışı ve nakli konusundaki tutumlar ile eğitim düzeyleri arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlıydı (p<0,05). Sağlık personelinin organ bağışlama durumları ile meslekler arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlıydı (p<0,001). "Bir yakınınızın beyin ölümü halinde organlarının bağışlanması konusunda girişimde bulunur musunuz?'' sorusuna verdikleri yanıtlar incelendiğinde, %50,8'inin (n=130) evet, %49,2'sinin (n=126) hayır yanıtını verdikleri görüldü. Yüzde 6,3'ünün (n=8), organ bekleyen yakını olmasına rağmen yakınlarının beyin ölümü halinde organlarını bağışlamayacakları saptandı. Yorum: Nakledilecek organa gereksinimin arttığı günümüzde, sağlık çalışanları başta olmak üzere toplumun birçok kesiminin nakli gerçekleştirilen organlar hakkında tam ve doğru bilgi birikimine sahip olmadığı ve organ bağışında bulunma oranlarının yetersiz ABST RACT Objective: This study was planned to define opinions and attitudes of the staff working in a tertiary health institute for organ transplantation and donation. Materials and Methods: A questionnaire form including a total of 27 closed and open-ended questions was distributed to 256 of the 519 health care personnel staff who were reached and asked to fill the form completely. Results: Of the 256 health personnel who answered the questionnaire, 20.7% (n=53) were physicians, 34.8% (n=89) nurses, 3.1% (n=8) administrative personnel, 10.5% (n=27) personnel, 13.7% (n=35) technicians and 17.2% (n=44) medical secretaries. The attitudes on organ donation and transplantation improved with rising educational level (p<0,001). The attitudes with respect to organ donation were clearly positive and the educational levels were higher among the physicians and the nurses and both statistically different than those of the other personnel (p< 0.05). The difference between the organ donation status of different professions was also significant (p< 0.001). When examined, the answers given to the question, "Would you make an attempt for organ donation in case of brain death of one of your relatives?" resulted in: 50.8% (n=130) as 'yes' and 49.2% (n=126) as 'no'. Despite having relatives waiting for organs, %6.3 (n=8...

Amaç: Gelece^e i §iktutan gençlerin organ ba^i^i ile ilgili olumlu tutum geli §tirmeleri onlari ileride birer organ bagiççisi haline getirerek organ yetersizliginin önüne geçecektir. Bu çaliçma Istanbul ili Zeytinburnu ilçesi'nde ögrenim gören lise son sinif ö^rencilerinin organ bagiçi ve nakli konusundaki bilgi düzeyleri ve tutumlarina bilgilendirmenin etkisini belirlemek amaciyla tanimlayici olarak yapildi. Gereç ve Yöntemler: Zeytinburnu ilçesi'nde 2010-2011 egitim-ögretim yilmda lise son sinifta ögrenim gören ö|rencilerden 2000'i organ bagiçi ve nakli konusunda bilgilendirildi. Bilgilendirme öncesinde ve sonrasinda anketi tam ve dogru dolduran 845 ögrenci çaliçma kapsamma alindi. Anketin birinci bölümü 7 tanimlayici özellikten, ikinci bölümü 3 dikkat sorusundan, ücüncü bölümü 20 bilgi sorusundan ve dördüncü bölümü 10 tutum sorusundan oluçmakta idi. Sonuçlarin analizisayi,yüzde. Me Nemar testi, Wilcoxon içaretli sira testi ve t-testi kullanilarak gerçekieçtirildi. Bulgular: Ögrencilerin %58,3'ü bilgilendirme öncesi organ bagi^i ve nakli hakkinda bilgi sahibi oldugunu belirtirken, bilgilendirme sonrasi bu oran %84'e yükseldi (p<0,001). Bilgilendirme öncesi en fazia televizyon yaymiarini (%37,9|, bilgilendirme sonrasi ise en fazIa saglik personellerini (%44,9) bilgi kaynagi olarak gösterdiler. Bilgilendirme öncesinde °/o61,2'si organ bagi §mi ve nakiini onayladigini belirtirken, bilgilendirme sonrasinda bu oran %81,Te yükseldi (p