Vaporwave kao muzički žanr s ograničenim brojem uglavnom anonimnih izvođača, ali i veoma ograničenim trajanjem od samo nekoliko godina, neodvojivo je povezan sa fenomenom interneta koji funkcioniše ne samo kao prostor u komе se susreću muzičari i njihova publika, već i kao primarni kulturni okvir ovog žanra. Oslanjajući se na tehnike obrade već postojećih muzičkih izraza, kao i na vizualne predstave i reference na popularnu kulturu devedesetih godina prošlog veka, označene u kontekstu žanra kao „estetika”, vaporwave teži da iskaže i probudi kod svojih slušalaca nostalgiju za vremenom ranih početaka interneta, oblikujući svoj izraz, kako muzički tako i vizualni, sa ciljem da deluje „kao da” dolazi iz drugog vremena. Fenomen vaporwave-a razmatraće se kroz nekoliko centralnih i međusobno povezanih pitanja – na koji način se tehnike obrade zvuka, vizualne predstave i elementi popularne kulture dovode u međusobnu vezu u okviru muzičkog žanra doprinoseći njegovoj multimedijalnoj prirodi, kako se ovi elementi odvajaju od svojih primarnih tumačenja u procesima rekontekstualizacije i stvaranja specifičnog brikolaža, i na kom kulturnom znanju se zasniva kompetencija za učešće u ovakvim formama kulturne komunikacije.

Th e term psychological operations, viewed in the context of security sciences as one of the fundamental methods of contemporary hybrid warfare is commonly described as the use of non-military means such as information campaigns, subversive activities, indirect strategic communication and propaganda in attempts to achieve certain strategic goals. However, I will argue that by describing these activities as psychological, we risk losing sight of their cultural aspects, namely the fact that they are directed at and conducted within a specifi c cultural context. By placing the concept of hybrid warfare within the framework of semiotic anthropology, I will show how the activities traditionally viewed by the security experts as psychological in nature are actually directly linked to shared cultural meanings, values, motivations, worldviews and cultural and subcultural identities. I will argue that hybrid warfare, in its essence, can be viewed as a confl ict resulting from the simultaneous presence of competing interpretations of social reality within one sociocultural context.