Purpose: To determine the effect of perceived social support of menopausal women on their menopausal complaints.Design and Methods: This descriptive and correlational study was conducted with 505 women. The data were obtained using personal information form, menopause rating scale, and multidimensional scale of perceived social support. Frequency, percentage, t test, analysis of variance Skewness and Kurtosis (±1) and correlation were used in the analysis of the data.Findings: In the study, it was found that there was a positive and significant relationship between menopausal symptoms and social support, and menopausal symptoms decreased as social support increased.Practice Implications: Nurses should provide consultancy for women to increase their social support systems to decrease their menopausal complaints.

BackgroundSexuality is an important factor that completes the lives of individuals and affects people in all age groups.ObjectivesTo examine the sexual functions of women before and after menopause.MethodsThis cross-sectional study was conducted at the Family Health Centers in Tunceli Turkey,\ between September 2014 and February 2015. The study data were obtained using a Questionnaire and the Female Sexual Function Index. The data were analyzed by number, percentage distribution, mean, standard deviation, t-test, and using binary logistic regression analysis.ResultsThe mean Female Sexual Function Index score of the women was 23.8±8.0. The Female Sexual Function Index score of 59.7% of women was below the cut-off score (26.55) and was accepted indicative of sexual dysfunction. Low educational level (P < 0.01), low income (P < 0.01), and menopausal status (P < 0.0001) of the women were risk factors for sexual dysfunction.ConclusionPrevalence of sexual dysfunction in the women was very high and they indicated no effort to seek medical care. Low educational and income level and menopausal status of the women were three factors increasing the risk of sexual dysfunction. Awareness of the society and the healthcare professionals about the issue should be increased.

Bu araştırma ebelik ve hemşirelik öğrencilerinin Covid 19 ile ilgili bilgi düzeyleri ve korunmaya yönelik aldıkları önlemleri belirlemek amacıyla tanımlayıcı olarak yapıldı. Gereç ve Yöntemler:Araştırmanın evrenini bir ilin Sağlık Bilimleri Fakültesi Ebelik bölümünde okuyan 315 ve başka bir ilin hemşirelik bölümünde okuyan 200 öğrenci olmak üzere toplam 515 öğrenci oluştururken, araştırmanın örneklemini 395 öğrenci oluşturdu. Veriler 5-15 Mayıs tarihleri arasında, araştırmacılar tarafından hazırlanan anket formu ile online olarak toplandı. Araştırmada yüzde, frekans ve ki kare analizleri kullanıldı.Bulgular: Araştırmada öğrencilerin %90.09 oranında bilgi sahibi oldukları, %99'unun Covid 19 hastalığının belirtilerini doğru tanımladığı, %97.7'si hastalığı önlemek için alınabilecek tedbirleri doğru tanımladığı bulundu. Ayrıca öğrencilerin %93.66'sının korunma için çeşitli önlemler aldığı bulundu. Araştırmada Covid 19 virüsünün kuluçka süresi ortalama 4-14 gündür değişkenine doğru cevap verenler ile yanlış cevap verenler arasında okudukları bölümü isteyerek tercih etme ve okudukları bölümlere göre istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptandı (p<0.05, Tablo 4). Önlem olarak yetkililerin yaptığı açıklamaları takip ettiklerini ve mümkün olduğunca bu önerilere uymaya çalıştıklarını ifade eden öğrenciler ile bu değişkene hayır cevabı veren öğrenciler arasında okudukları bölüme göre istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulundu (p<0.05, Tablo 5).Sonuç: Öğrencilerin %66.6'sının Covid 19 ile ilgili tedavi konusunda yanlış bilgiye sahip oldukları saptandı. Ebelik ve hemşirelik bölümü öğrencilerine Covid 19 tedavisi konusunda eğitim verilmesi önerilebilir.

ÖzAmaç: Bu araştırma, vardiyalı çalışan hemşirelerin iş yaşam kalitelerinin ve iş aile çatışmasının belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Tanımlayıcı ve kesitsel tasarımdaki bu çalışma, 735 hemşirenin çalıştığı bir üniversite hastanesinde, çalışmaya katılımda gönüllü 507 hemşire ile gerçekleştirilmiştir. Veriler, "Kişisel Tanıtım Formu, İş Aile Çatışması Ölçeği ve Çalışanlar için İş Yaşam Kalitesi Ölçeği" olmak üzere üç bölümden oluşan çevrim içi anket ile toplanmıştır. Veri analizinde tanımlayıcı istatistikler, bağımsız örneklem t testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve Tukey analizi kullanılmıştır. Etki büyüklüğünü hesaplamak için Eta kare(η 2 ) ve Cohen(d) katsayıları kullanılmıştır. Bulgular: Hemşirelerin; %74'ü lisans mezunu, %52'si evli ve %90,1'i vardiya sistemiyle çalışmaktadır. Hemşirelerin iş yaşam kalitesi ölçeği puan ortalaması 28,578±5,700 olarak bulunmuştur. Hemşirelerin iş aile çatışması ölçeği puan ortalaması 20,282±2,909 olarak bulunmuştur. Tükenmişliğin iş aile çatışması düzeyini arttırdığı saptanmıştır (ß=0,14). Hemşirelerin iş-aile çatışması puanları, hemşirelerin çalıştıkları klinik ile ilişkili olduğu belirlenmiştir (F=2,807; p<0,05; η 2 =0,027). Sonuç: Hemşirelikte yaş ve çalışma süresi ilerledikçe mesleki doyumunun artığı, kadın hemşirelerin tükenmişlik, merhamet yorgunlukları ve mesleki doyumlarının erken hemşirelerden yüksek olduğu, vardiyalı çalışmanın iş aile çatışmasını ve tükenmişliği arttırdığı sonucuna varılmıştır. Tükenmişlik ve iş aile çatışması oranları yüksek olan hemşirelerde psikolojik destek verilmesi ve çalışma saatlerinin performansı artırmaya, tükenmişliği ve iş aile çatışmasını azaltma yönelik düzenlenmesi önerilmektedir.

No abstract