Гiсторыка-генетычнае i функцыянальна-семантычнае даследаванне мiфасемантыкi i функцыянальнасцi вобраза сабакi ў беларускiм фальклоры паказала, што “тэкст сабакi” не прачытваецца адназначна. У сiстэме заалагiчнай вобразнасцi сабака, з аднаго боку, вылучаецца ўвасабленнем вернасцi, сяброўства, пiльнасцi, усёведання, аховы, мужчынскага пачатку i станоўча ацэньваецца, а з другога боку сiмвалiзуе нечысцiню, небяспеку, здраду, зло i да т.п. У мiфалагiчнай мадэлi свету сабака размяшчаецца на мяжы памiж светам жывых людзей i iншасветам i надзелены рысамi медыятыўнасцi, хтанiзму, дэманiзму i здатнасцю нейтралiзаваць адмоўныя праявы засветаў, ачысцiць ад iх свет людзей.

Pragmatyka tekstów mitologicznych w białoruskiej tradycji folklorystycznej początku XXI w.