INTRODUCTION:Deathanxiety causes health professionals to move away from the patients and may affects their attitudes toward the principles of dying with dignity (1). AİM: This study was planned to determine death anxiety and attitudes toward the principles of dying with dignity of nursing students who practicing in pediatric oncology clinic. METHODS:The descriptive study was conducted with 55 students who practicing in pediatric oncology clinic at an university hospital in Turkey. Data Collection ToolsQuestionnaire Form: 21 questions with descriptive characteristics of students. Turkish Death Anxiety Scale (TDAS):The scale consists of 20 items and 3 sub-dimensions (Ambiguity of Death, Exposure to Death, Agony of Death) and total scored between 0-80 (2). Assessment Scale of Attitudes Toward Principles About Dying with Dignity (ASAPDD): The scale consists of 12 items and scored between 12-60 (3).

Pediatri hemşirelerinin, çocuklara bireyselleştirilmiş bakım sunabilmesi için çocukların memnuniyetlerini ve hemşirelik bakımını çocuk gözünden değerlendirmesi gerekmektedir. Bu çalışmanın amacı çocuk gözü ile hemşirelik bakım kalitesini değerlendirmektir. Yöntem: Tanımlayıcı nitelikteki çalışma, bir üniversite hastanesinde tedavi gören 7-13 yaşındaki 164 çocukla yürütüldü. Veriler 'Tanıtıcı Bilgi Formu' ve 'Çocukların Gözü ile Bakım Kalitesinin Değerlendirilmesi Ölçeği' ile toplandı. Veriler tanımlayıcı istatistikler, Mann-Whitney U testi, Kruskal Wallis H, post hoc Bonferroni testi ve Spearman korelasyon testleriyle analiz edildi. Bulgular: Çocukların yaş ortalaması 10.86±2.24, %59.1'i erkek, %40.2'si genel pediatri kliniklerinde tedavi almakta ve %79.9'unun hastane deneyimi vardı. Çocukların %33.5'inin kronik hastalığı vardı. Hastane deneyimi fazla olan, hematoloji/onkoloji kliniklerinde yatan çocukların toplam ölçek puanları ve 'Psikososyal bakım' alt boyut puan ortalamaları istatistiksel olarak daha yüksekti (p<0.05). Kronik hastalığı olan çocukların toplam ölçek puan ve alt boyut puan ortalamaları istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksekti (p<0.05). Çocukların hastaneye yatış sayısı ile toplam ölçek puanları, 'Psikososyal Bakım' ve 'Fiziksel bakım' alt boyut puanları arasında pozitif yönde ilişki bulundu (p<0.05). Çocukların hastane yatış süreleri ile 'Psikososyal Bakım' alt boyut puanları arasında pozitif yönde ilişki vardı (p=0.021). Sonuç: Kronik hastalığı olan, hastane deneyimi olan, hastane yatış sayısı ve yatış süresi fazla olan çocuklar hemşirelik bakım kalitesini daha iyi olarak belirttiler. Bu sonuçlar doğrultusunda hemşirelerin yatıştan itibaren çocuklara klinik, hastalıkları ve tedavileri ile ilgili bilgilendirme yapmaları, fiziksel bakım dışında da çocukların hastanede eğlenceli vakit geçirmeleri için etkinlikler düzenlemeleri ve çocukların gereksinimlerini bütüncül değerlendirmeleri önerilebilir. Anahtar kelimeler: Çocuk, hemşirelik, bakım kalitesi, hemşirelik bakımı ABSTRACT Objective: Pediatric nurses should evaluate children's satisfaction with nursing care from the children's perspective to provide individualized care. This study was aimed to evaluate the quality of nursing care from the children's perspective. Methods: Descriptive study was carried out with 164 children aged 7-13 years in a university hospital. The data were collected by 'Information Form' and 'The Scale Evaluation Quality of Care From Children's Point of View'. Data were analyzed using descriptive statistics, Mann-Whitney U test, Kruskal Wallis H, post hoc Bonferroni test, and Spearman correlation. Results: Children's age mean was 10.86±2.24, 59.1% were male, 40.2% received treatment in the general pediatric service, and 79.9% had hospitalization experience. 33.5% of children had chronic diseases. The total scale scores and the "Psychosocial Care" subdimension mean scores of the children who were hospitalized in hematology/oncology clinics and who had more hospital experience were statistically higher (p<0.05). The tot...

No abstract

No abstract

In this case report, a nine-month-old male Azawakh dog was observed for ataxia, uncoordinated movements, and difficulties in walking and standing, intensive head tremors, trouble evacuating and eating. It was determined to have mild cerebellar hypoplasia in MR imaging and symptomatic treatment was started with glucocorticoids, vitamin B 1 , B 6 and diazepam. But these drugs had no effectiveness on the symptoms and the dog died three weeks later. In the necropsy macroscopic cerebellar reduction was determined and cerebellum and granular cell hypoplasia was indicated histopathologically. Immunohistochemically, the atrophy of neuronal cells showing positive staining with anti-GFAP antibody and vacuolar degeneration were identified. Based on clinical findings, MR imaging, histopathological and immunochemical findings, cerebellar hypoplasia was diagnosed in the dog and this study is the first case detected in an Azawakh dog.