LABURPENA: Lan-ingurunean bizimodu osasungarriak sustatzea funtsezkoa da langileen osasuna eta autonomia ahalik eta hoberen mantentzeko. Gero eta interes handiagoa dago gehiegizko pisuaren, obesitatearen eta ohitura osasungarrien arteko erlazioa aztertzeko, eta bai jarduera fisikoa edo loaren iraupena eta kalitatea, lanaldiarekiko elkarreraginetan aztertzeko ere. Hala ere, ikerketa gutxik aztertu dituzte elkarreragin horiek unibertsitateko langileen artean. Helburua: Gainpisuaren prebalentzia tasa zein Jarduera Fisikoaren Nazioarteko Gomendioen betetze-maila estimatzea eta aldi berean parametro horiek eta faktore soziodemografikoen arteko loturak aztertzea helburuak izan dira. Metodoak: Unibertsitateko 292 langileren datuak bildu ziren, lan osasuneko azterketan. Aldagai prediktibo eta emaitza bakoitzaren arteko erlazioak aztertzeko khi karratuaren edo Fisher-en proba zehatzak erabili ziren eta hari lotutako ezaugarrien ebaluaziorako aldagai anitzeko ereduak. Emaitzak: gehiegizko pisuaren prebalentzia %42koa izan zen. Sexuka, 35 eta 54 urte bitarteko gizonek eta ≥ 55 urteko emakumeek II. mailako gehiegizko pisua edo obesitatea izateko arrisku handiagoa izan zuten. Jarduera Fisikoaren Nazioarteko Gomendioekiko atxikimendua %89koa izan zen, eta 7 ordu / egun baino gutxiago lo egiteak betetzeko probabilitatea handitu egin zuen. Ondorioak: Gehiegizko pisuaren prebalentzia adin ertaineko langileengan areagotu egiten da, gizonetan emakumeetan baino goizago agertzen dela. Gainera, loa eta jarduera fisikoa elkarreraginean egon daitezke. HITZ GAKOAK: Jarduera fisikoa, GMI, langileak, gehiegizko pisua, obesitatea, loaldiaren iraupena.