The aim of the study was to assess the reproducibility of a short-form, multicomponent dietary questionnaire (SF-FFQ4PolishChildren) in Polish children and adolescents. The study involved 437 children (6–10 years old) and 630 adolescents (11–15 years old) from rural and urban areas of Poland. The self-administered questionnaire was related to nutrition knowledge, dietary habits, active/sedentary lifestyle, self-reported weight and height, and socioeconomic data. The questionnaire was completed with a two-week interval—twice by parents for their children (test and retest for children), twice by adolescents themselves (adolescent’s test and retest) and once by adolescents’ parents (parent’s test). The strength of agreement measured using the kappa statistic was interpreted as follows: 0–0.20 slight, 0.21–0.40 fair, 0.41–0.60 moderate, 0.61–0.80 good, and 0.81–1.00 excellent. Regarding the frequency of consumption of food items and meals, kappa statistics were 0.46–0.81 (the lowest: fruit/mixed fruit and vegetable juices; the highest: Energy drinks) in test–retest for children, 0.30–0.54 (fruit/mixed fruit and vegetable juices; breakfast, respectively) in adolescent’s test–retest, 0.27–0.56 (the lowest: Sweets, fruit, dairy products; the highest: Breakfast) in adolescent’s test and parent’s test. Lower kappa statistics were found for more frequently consumed foods (juices, fruit, vegetables), higher kappa statistics were found for rarely consumed foods (energy drinks, fast food). Across study groups, kappa statistics for diet quality scores were 0.31–0.55 (pro-healthy diet index, pHDI) and 0.26–0.45 (non-healthy diet index, nHDI), for active/sedentary lifestyle items they were 0.31–0.72, for components of the Family Affluence Scale (FAS) they were 0.55–0.93, for BMI categories (based on self-reported weight and height) they were 0.64–0.67, for the nutrition knowledge (NK) of adolescents the kappa was 0.36, for the nutrition knowledge of children’s parents it was 0.62. The Spearman’s correlations for diet quality scores were 0.52–0.76 (pHDI) and 0.53–0.83 (nHDI), for screen time score they were 0.45–0.78, for physical activity score they were 0.51–0.77, for the FAS score they were 0.90–0.93, and for the NK score they were 0.68–0.80. The questionnaire can be recommended to evaluate dietary and lifestyle behaviors among children and adolescents.

The aim of this study was to assess the effect of weight status on body perception and satisfaction, occurrence of Anorexia Readiness Syndrome (ARS), and dietary behaviors in adolescent girls. The study was conducted among 516 girls aged 14 to 16 living in Szczecin (Poland). The ARS Diagnosis Questionnaire designed by Ziółkowska and the author’s own questionnaire about self-perception of body were used, and anthropometric assessment was performed. The weight status significantly affected weight status perception, body satisfaction, and dietary behaviors. The girls with a body mass index (BMI) > 50th percentile more often were dissatisfied with their bodies and more often showed at least a medium ARS level. The girls with a BMI ≤ 50th percentile more often overestimated their body weight, and transferred the feeling of being unattractive to their faces. Results of this study demonstrate the importance of education for adolescent girls to help realistically assess body size and promote healthy bodies and eating behaviors, regardless of the weight status.

The aim of the study was to assess the effect of different models of sucrose intake on carbohydrate-lipid metabolism and changes in oxidant balance in the ovaries and uterus of rats. Animals were divided into three groups: I—basic feed, II—feed contains 8% of sucrose, III—alternately every second week the basic feed and modified feed contains 16% of sucrose. The diet containing 8% of sucrose was found to result in an increased activity of antioxidant enzymes in the blood, with unchanged malonylodialdehyde concentration. Variable sucrose administration pattern intensified oxidative stress in the blood and led to disturbed redox equilibrium in the rat uterus, even at a comparable long-term sucrose uptake as in the group II. This was manifested as a reduced superoxide dismutase activity (in the blood and uterus) and a higher malonylodialdehyde concentration (in the uterus). The changes observed could have been a result of metabolic disorders (higher amount of visceral fat, higher glucose concentration, higher index of homeostasis model assessment of insulin resistance, and reduced HDL-cholesterol concentration) and endocrine disorders (higher oestrogen concentrations). Changes in the antioxidant status in the rats kept on the alternating diet, may underpin the failure of fertilised egg implantation in the uterine tissue and pregnancy completion.

Wprowadzenie i cel pracy. Wykazano już, że prawidłowy skład mikrobioty jelitowej umożliwia lepsze wykorzystanie energii i składników mineralnych zawartych w diecie; rozkład substancji toksycznych, kancerogennych i mutagennych pojawiających się w jelitach oraz fagocytozę komórek patogenów; decyduje o utrzymaniu ciągłości nabłonka i chroni przed zaburzeniami w funkcjonowaniu bariery jelitowej ze wszystkimi ich następstwami oraz przed spadkiem odporności. Celem badań była ocena potencjalnego wpływu wybranych czynników, w tym żywienia, na prawidłowe funkcjonowanie mikrobioty jelitowej u młodych kobiet. Materiał i metody. W badaniu udział wzięło 119 kobiet w wieku od 20 do 24 lat. Badanie przeprowadzono metodą ankietową, przy użyciu autorskiej ankiety, która zawierała 29 pytań zamkniętych dotyczących występowania w ich życiu czynników negatywnie wpływających na stan mikrobioty jelitowej. Do ankiet dołączony był jadłospis z trzech losowo wybranych dni. Wyniki. Stwierdzono, że o ile liczba i rozkład posiłków oraz godziny ich spożywania u większości badanych były prawidłowe, o tyle ilościowa i jakościowa ocena jadłospisów wykazała szereg nieprawidłowości. Do tych, które mogły mieć negatywny wpływ na stan mikrobioty, należały: nadmiar białka zwierzęcego, niedobór błonnika, niskie spożycie produktów fermentowanych oraz stosowanie diet redukcyjnych. Z innych czynników negatywny wpływ na stan mikrobioty mógł mieć stres i przyjście na świat przez cesarskie cięcie. Wnioski. Łączne występowanie wyżej wymienionych czynników (ale nie tylko) może skutkować dysbiozą jelitową, stwarzając realne ryzyko pojawiania się określonych schorzeń w późniejszym okresie życia.

Cel pracyCelem badań było sprawdzenie, czy i na ile zmiany sposobu żywienia przekładają się na zmiany wartości parametrów antropometrycznych i skład ciała.MetodaBadaniami objęto 52 osoby przewlekle chore psychicznie. Badania antropometryczne wykonano techniką martinowską, dwukrotnie, przed i po roku od wprowadzonej korekty diety. Bezpośrednio po wykonaniu pomiarów przeprowadzano badanie składu ciała, metodą bioimpedancji BIA, w układzie tetragonalnym, przy użyciu aparatu Bodystad ®1500MDD.WynikiZmiany sposobu żywienia znalazły odbicie w istotnym obniżeniu masy ciała, wartości wskaźnika BMI i zmniejszeniu obwodu bioder u kobiet ze schizofrenią oraz istotnym wzroście wartości wskaźnika WHR u mężczyzn z grupy z innymi schorzeniami. Analiza wartości wskaźnika BMI wykazała wzrost odsetka kobiet i mężczyzn z normowagą w grupie chorych na schizofrenię oraz zmniejszenie odsetka niedożywionych kobiet i mężczyzn oraz wzrost odsetka osób z normowagą w grupie z innymi chorobami. Analiza składu ciała badanych wykazała korzystne zmiany w postaci wzrostu zawartości i odsetka beztłuszczowej masy ciała i wody oraz obniżenia zawartości i odsetka tkanki tłuszczowej w obu grupach. Zmiany te były istotne tylko u mężczyzn z grupy chorych z innymi schorzeniami i dotyczyły wzrostu zawartości beztłuszczowej masy ciała.WnioskiZmiany w sposobie żywienia sprzyjały utracie masy ciała u osób z nadwagą i otyłych. Towarzyszyły jej zmiany wartości badanych wskaźników. Zmianom ulegał również skład ciała. Polegał on na rzeczywistym obniżeniu zawartości tłuszczu w ciele, przy braku zmian zawartości beztłuszczowej masy ciała i/lub wody. U osób z niedożywieniem lub niską masą ciała, zmiany w sposobie żywienia sprzyjały poprawie staniu odżywienia.