The aim of the article was to define the essence and the role of state in managing the risk in agricultural production. Nowadays risk management is one of the core priorities of reformed CAP. Wherefore it was necessary to highlight the variety of tools and essay the reason why the farmers do not implement them. The main method applied in the work was a descriptive method and a dogmatic analysis of normative acts. Reference books and international analyses and reports were also used. The weather conditions, as well as climate change have fair impact on agricultural production, its quality and quantity, as well as farmers’ income. They are infrequent but lead to severe damage to a whole region, like the droughts occurrence this year. Such events fall under the catastrophic risk layer, for which market solutions plays a less important role, mostly due to public involvement. Due to the current legislation, Member States have the authorization for granting subsidies for farmers who had loss. They set up provisions for damage recovery and compensation. It seems to be one of the main reasons why the farmers do not try to avoid the risk themselves applying some on-farm strategies.

No abstract

Efektem formułowanej nowej Wspólnej Polityki Rolnej ma być gospodarcze i ekologiczne wspieranie wydajnego rolnictwa oraz zachowanie silnego sektora na terenach wiejskich. Jej podstawowe kierunki zostały określone w komunikacie Komisji z 18 listopada 2010 r. "WPR do 2020: sprostać wyzwaniom przyszłości związanym z żywnością, zasobami naturalnymi oraz aspektami terytorialnymi" 1. Założeniem prawodawcy unijnego jest, by zreformowana WPR realizowała bardziej ekologiczny i sprawiedliwy podział środków finansowych (pierwszy filar) oraz koncentrowała się na konkurencyjności i innowacji, zmianie klimatu i środowisku naturalnym (drugi filar). Z jednej strony wskazuje on na ogromny kapitał sektora i potrzebę jego rozwoju, natomiast z drugiej-na dużą jego niepewność i niestabilność z uwagi na coraz częściej występujące ryzyko produkcyjne. Przez ryzyko należy rozumieć każde "przedsięwzięcie", którego wynik jest nieznany albo niepewny. Jednym z jego przykładów jest działalność wytwórcza w rolnictwie. Jej efektywność i skuteczność często pozostaje niezależna od woli producenta rolnego. Za Alanem Millerem 2 źródła ryzyka występującego w rolnictwie można sklasyfikować w ramach czterech kategorii, tj. ryzyko produkcyjne (powodowane wahaniami pogody, szkodnikami, chorobami roślin i zwierząt), ryzyko cenowe (wywoływane wahaniami cen, które w wielu przypadkach są konsekwencją zmian w wielkości produkcji wynikających z przebiegu pogody oraz innych ______________ 1 KOM (2010), 672 wersja ostateczna.

Artykuł stanowi odpowiedź na pytanie, czy przyjęte na poziomie unijnym normy prawne służą ochronie zdrowia zwierząt oraz pozwalają na bezpieczne stosowanie antybiotyków w produkcji zwierzęcej. Podjęto w nim także próbę ustalenia i oceny krajowych rozwiązań prawnych w tym zakresie oraz wskazania kierunków koniecznych zmian w realizowanej polityce rolnej UE. W efekcie stwierdzono, że obowiązujące normy prawne jednoznacznie określają dopuszczalność stosowania antybiotyków w enumeratywnie wskazanych sytuacjach, poza którymi ich używanie jest zabronione i grozi sankcją, ale nie zawsze są przestrzegane. Nie służą więc ochronie zdrowia zwierząt i w ograniczonym zakresie są bezpiecznie stosowane w produkcji. Niska skuteczność przyjętej na poziomie unijnym i krajowym regulacji wiąże się prawdopodobnie ze słabością prowadzonych kontroli oraz łatwym dostępem do antybiotyków.

Poland is a major supplier of food for Western Europe. It ranks 4th in the EU in arable land. Agri-food industry clusters are developing dynamically in Poland, which is mainly related to the agri-food specialisation of most regions of the country. Clusters play a significant role in creating supply chains, joint investments, and developing innovative solutions; for these reasons, their development depends on cooperative relations with scientific institutions, which become initiators of joint activities. This paper aims to investigate collaborative relationships that arise between agri-food clusters and universities. The article analyses an example of an agri-food cluster from the Greater Poland region, which mainly develops modern distribution channels of food products produced by its participants. To obtain data, we interviewed cluster management. We elaborate on the concept of university-cluster collaboration (UCC) which identifies that the cooperation between cluster participants and the universities bases on creating interpersonal relations by direct and personal interactions between cluster entrepreneurs and university research staff.